Κατά τη θητεία της προηγούμενης κυβέρνησης, βασική στρατηγική απέναντι στην τακτική όξυνσης των γειτόνων μας ήταν η μετατροπή των διμερών ζητημάτων σε ζητήματα μεταξύ Τουρκίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Συστηματικά η Ελλάδα, σε συνεννόηση, όπου... χρειαζόταν, με την Κύπρο, ασκούσε πιέσεις στην Ε.Ε., φροντίζοντας η απειλή ευρωπαϊκών κυρώσεων απέναντι στην Τουρκία να βρίσκεται πάντοτε στο τραπέζι και χρησιμοποιώντας γι' αυτό όλα τα δικαιώματα και όλα τα εργαλεία που διέθεταν Ελλάδα και Κύπρος ως κράτη - μέλη της Ένωσης.
Και ήταν μια στρατηγική αποδοτική, καθώς το ζήτημα της τελωνειακής ένωσης Ε.Ε. - Τουρκίας είναι υψηλής σημασίας για τον Ερντογάν.
Επί της παρούσας κυβέρνησης, η στρατηγική αυτή έχει εγκαταλειφθεί. Αποτέλεσμα αυτού είναι, όσο η τουρκική επιθετικότητα οξύνεται, τόσο η Ελλάδα να δέχεται συστάσεις να καθίσει ήσυχη. Αυτό συνέβη και στη χθεσινή σύνοδο κορυφής.
Το μόνο που απέσπασε η Ελλάδα ήταν ένα φιλικό «βρείτε τα και μην μας ανακατεύετε». Από εκεί και πέρα, ούτε κουβέντα. Ούτε από την Ένωση, ούτε από τη Γερμανία, ούτε καν από τη Γαλλία, με την οποία έχουμε, υποτίθεται, στρατηγική συμμαχία, πληρωμένη μάλιστα με εξοπλισμούς πολλών δισεκατομμυρίων.
Και όλα αυτά από μια κυβέρνηση που, με κάθε ευκαιρία που της δίνεται, φουλάρει για εσωτερική κατανάλωση την πατριδοκαπηλία, κατηγορώντας τους πολιτικούς της αντιπάλους για ελλειμματικό πατριωτισμό. Με μια ευκολία που μόνο σε πολιτικούς απατεώνες ταιριάζει.
Την ίδια στιγμή που οδηγείται σε συνεχείς διπλωματικές ήττες. Αυτή είναι η πραγματικότητα...
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου