Γιαλαντζί αλλά εθνικώς νόστιμα…

Θανάσης Καρτερός

Λοιπόν, για να είμαστε εξηγημένοι. Ας κάνουν τις δικές τους αναλύσεις ο Καλπαδάκης, ο Κατρούγκαλος, ο Κοτζιάς, οι ειδικοί των διεθνών σχέσεων τέλος πάντων. Εμένα... νόστιμος μου φάνηκε ο Μητσοτάκης στην Ουάσιγκτον, όπως, φαντάζομαι, φάνηκε όχι μόνο στους εδώ κατοίκους του Ορχομενού, μη σας πω και της Τούμπας, αλλά και στους εκεί κατοίκους του Οχάιο, μη σας πω και του Ντάλας. Κι αυτό γιατί:

Έδειξε όχι μόνο πόσο φιλοαμερικανός, αλλά και πόσο Αμερικανός μπορεί να είναι ένας Έλληνας το γένος άνδρας και πρωθυπουργός. Που δεν σπούδασε μόνο στο Κολάμπια, δεν μιλάει μόνο αμερικάνικα σαν να είναι μητρική του γλώσσα, αλλά και δηλώνει ότι αισθάνεται στην Ουάσιγκτον σαν στο σπίτι του.

Απέδειξε πόσο όμορφη, αγνή, κομψή, χριστιανική, χαμογελαστή και ουάου είναι μια ελληνική οικογένεια. Η δική του συγκεκριμένα. Η υπέρκομψη πρώτη κυρία στο πλάι του, με το εμβληματικό κόσμημα στον λαιμό, είναι βέβαιο ότι προκάλεσε ρίγη συγκίνησης και ζήλιας ακόμα και στους δύσκολους Ινδιάνους της αμερικανικής ενδοχώρας.

Κατέδειξε την ιστορική σχέση ανάμεσα στους Αζόφ της Μαριούπολης και τους ελεύθερους πολιορκημένους του Μεσολογγίου. Αυτό αποκαλύπτει το βάθος του ιστορικού του στοχασμού και το ύψος του ιστορικού του ρόλου. Εκείνοι, βέβαια, και συμπαθούσαν το ξανθόν γένος και δεν παραδόθηκαν, αλλά μη λαϊκίζετε.

Υπέδειξε στους Αμερικανούς πόσο επικίνδυνοι είναι οι λαϊκιστές, φωτογραφίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτή ήταν μια ανεκτίμητη υπηρεσία στον κάτοικο της Βοστόνης ή της Χονολουλούς, που τρέμει η ψυχούλα του μην εμφανιστεί κι εκεί κάνας SYRIZA USA και θέσει σε κίνδυνο τις πανανθρώπινες αξίες του Ροφκέλερ και του Χιρστ.

Εισέπραξε τέτοιο χειροκρότημα στο Κογκρέσο, ώστε να δηλώσει περιχαρής ότι τόσα παλαμάκια δεν έχει απολαύσει ούτε στη χώρα του. Ενώ δεν βρέθηκε ούτε ένας γερουσιαστής, βουλευτής ή απλός χούλιγκαν να επαναλάβει τη γνωστή κακόφωνη ηχητική υπόκρουση που συνοδεύει κάθε του δημόσια εμφάνιση στην Ελλάδα.

Ένα τέλειο ταξίδι εν ολίγοις. Με τέλειο πρωθυπουργό, τέλεια χαμόγελα, τέλειες φωτογραφίες, τέλειες οικογενειακές εμφανίσεις, τέλεια απουσία της κακόηχης λέξης Τουρκία από ομιλίες και δείπνα. Αν, όπως γράφτηκε, σερβιρίστηκαν στον Λευκό Οίκο και ντολμαδάκια γιαλαντζί, τότε είναι βέβαιο ότι επιτεύχθηκαν ευρύτερα εθνικά αποτελέσματα. Γιαλαντζί, αλλά εθνικώς νόστιμα τα άτιμα…

Η ΑΥΓΗ