Όταν κάποιος ποδοσφαιρόφιλος σκέφτεται κάποια ενδιαφέρουσα ποδοσφαιρική περίσταση, συνήθως ο νους του συνειρμικά παραπέμπει σε κάτι θετικό. Μία νίκη, ένα τρόπαιο, ενδεχομένως μία καλή παρουσία μίας ομάδας είτε σε κάποιον αγώνα, είτε για κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Υπάρχουν, όμως, και... περιστάσεις που υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον ενώ το επίπεδο δεν είναι καλό και δεν λείπουν η γκρίνια, ακόμα και η δυσαρέσκεια. Η Lady Hope διαπιστώνει πως στη φετινή Super League 1 από τις έξι ομάδες που συμμετέχουν στα play offs, η μοναδική που οι φίλοι της μπορούν ανεπιφύλακτα να βλέπουν τα πράγματα με ξεκάθαρο θετικό πρόσημο είναι... ο... ΠΑΣ Γιάννινα...
Ο φετινός Ολυμπιακός μπορεί να πήρε το πρωτάθλημα για τρίτη συνεχόμενη αγωνιστική περίοδο, όμως κανένας στον Πειραιά δεν είναι ικανοποιημένος, όπως τουλάχιστον θα άρμοζε σε μία τέτοια (ευτυχή) πρωτοκαθεδρία. Βασική αιτία για ένα τέτοιο κλίμα είναι η αγωνιστική εικόνα της ομάδας στη συντριπτική πλειοψηφία των φετινών της υποχρεώσεων. «Χρυσή μετριότητα» που έθιζε μεν σε ένα νεόκοπο (και «πρωτοεμφανιζόμενο» στο λιμάνι) ρεαλιστικό κυνισμό, αλλά επιδείνωνε πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα την εσωτερική κατάσταση στα όποια αρνητικά αποτελέσματα (π.χ. στην πρόσφατη ήττα από τον Παναθηναϊκό στο Γ. Καραϊσκάκης, που ακολούθησε τον αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ στους ημιτελικούς του Κυπέλλου). Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς επέδειξε αποτελεσματικότητα, αλλά όχι σταθερότητα και ποιότητα. Δεν ανέδειξε αρκετές ατομικές περιπτώσεις άξιες λόγου και τα κενά και οι «μαύρες τρύπες» ήταν τα περισσότερα κατά τη διάρκεια της (επιτυχημένης) έως τώρα παρουσίας του Πορτογάλου στον «ερυθρόλευκο» πάγκο...
Ο ΠΑΟΚ έγινε στην κυριολεξία η ομάδα των άκρων. Είχε ένα θεσπέσιο χρονικό διάστημα που τον μετέτρεψε στις συνειδήσεις όλων σε μία αήττητη ομάδα, που τον έφερε στους προημιτελικούς μίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, και τον εδραίωσε στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας του εγχώριου πρωταθλήματος. Όμως, έχει κάνει δύο κοιλιές, η μία χειρότερη από την άλλη. Πλέον, εδώ και κάποιες εβδομάδες, σπάει κάθε ρεκόρ με την αδυναμία του να νικήσει έστω και ένα ματς, οι οπαδοί του βρίσκονται στα κάγκελα, και όλοι στην ομάδα της Θεσσαλονίκης παρακαλάνε -και εύχονται συνάμα- στον τελικό Κυπέλλου που έρχεται να εμφανιστεί μία ευπρόσωπη εκδοχή του φετινού ΠΑΟΚ. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση, όλα τα καλά που προηγήθηκαν σε μεγάλο ποσοστό θα σβήσουν και η όποια προσπάθεια για του χρόνου θα έχει διάσπαρτες κάποιες λίγες, αλλα επικίνδυνες, νάρκες...
Για τη δε ΑΕΚ, μέσα στη γενικότερη καταχνιά της παρατεταμένης αγωνιστικής της στασιμότητας, είναι απορίας άξιο πως ακόμα την ακολουθεί στους εντός έδρας αγώνες της τόσο μεγάλος αριθμός φίλων της... Η αγάπη τους παραμένει άσβεστη, αλλά χρειάζεται οπωσδήποτε ανατροφοδότηση και από την πλευρά του αγωνιστικού τμήματος... Ο Άρης πραγματοποιεί χαμηλότερες πτήσεις σε σχέση με πέρυσι, η αλλαγή προπονητή που έλαβε χώρα μέσα στη σεζόν «προδίδει» του λόγου το αληθές, και δεν θα μπορούσε ένα πρωτάθλημα να έχει αγώνες μόνο με... τον... ΠΑΟΚ... (απέναντι στον οποίο οι «κιτρινόμαυροι» τα τελευταία χρόνια τα καταφέρνουν μία χαρά...). Ο Παναθηναϊκός μοιάζει να το έστρωσε κατά πολύ το πράγμα στο κρίσιμο τελευταίο διάστημα της φετινής σεζόν, αλλά κανένας (ούτε ο ίδιος ο Γιοβάνοβιτς) δεν ξεχνά τις αναταράξεις που έλαβαν χώρα τους προηγούμενους μήνες (σε μικρότερη ποσότητα από παλιότερα, αλλά ικανές ποιοτικά για να βγάλουν τον ψυχισμό των φίλων του συλλόγου από τις ράγες του αυτοελέγχου...). Οι «πράσινοι» είναι πολύ κοντά στο να καταγράψουν την πιο πετυχημένη πορεία των τελευταίων ετών, αλλά ξέρουν αρκετά καλά πως το κάτι παραπάνω (που ταιριάζει στο διαχρονικό βεληνεκές τους) απαιτεί περισσότερη σταθερότητα...
Αστάθεια λένε το καιρικό φαινόμενο κατά το οποίο σε ημέρες με υψηλές θερμοκρασίες τις μεσημεριανές κυρίως ώρες συννεφιάζει και εκδηλώνονται βροχές και καταιγίδες. Και μετά το τέλος των φαινομένων αυτών επανέρχεται η καλοκαίρια... Αστάθεια, όμως, μπορούμε εδώ και κάποιους μήνες να πούμε πως είναι και η εικόνα των μεγαλύτερων ελληνικών ποδοσφαιρικών ομάδων κατά τη διάρκεια της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου. Μία κατάσταση που προκαλεί συνεχή σκωτσέζικα ντους στην ψυχολογία των οπαδών, που μπερδεύει το νου όλων (εντός και εκτός της κάθε ομάδας), που μεγαλοποιεί προβλήματα, που φθείρει δημοφιλίες προσώπων, που γεννοβολάει κακές σκέψεις για τις γενικότερες σημειολογίες εποχής, που εκθέτει δημοσιολόγους (επαγγελματίες ή μη), που εθίζει σε καθημερινότητες που υποθηκεύουν κάθε μεγαλύτερη προοπτική, που μετατρέπουν την αναζήτηση των αιτιών σε έναν περίπλοκο ποδοσφαιρικό γρίφο (που απευθύνεται σε πολύ μυημένους για το εσωτερικό ενεστωτικό status κάθε εμπλεκόμενου οργανισμού)...
Το γεγονός πως κυρίως η μάχη για τις θέσεις της Ευρώπης κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των εγχώριων ποδοσφαιρόφιλων μέχρι το τέλος, δεν σημαίνει πως οι ομάδες αυτές στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Αντιθέτως. Το θέμα είναι να καταλάβουν αυτοί που πρέπει τα γιατί. Είναι το έμψυχο υλικό που δεν αρκεί και χρειάζεται μικρές ή μεγάλες βελτιώσεις; Είναι η φυσική κατάσταση προβληματική (λόγω και πανδημίας); Είναι τα πρόσωπα των προπονητών εκείνα που ευθύνονται για τις όποιες δυσπραγίες; Όποια τεχνικά και διοικητικά επιτελεία καταλάβουν έγκαιρα και σωστά τα πραγματικά αίτια, και αναγνωρίσουν και τις δικές τους ευθύνες..., θα το παλέψουν. Θα προβούν στις απαραίτητες κινήσεις, έτσι ώστε από την έναρξη κιόλας της επόμενης σεζόν (γιατί σχεδόν εκεί κρίνονται τα ευρωπαϊκά και τα οικονομικά δεδομένα μίας ολόκληρης αγωνιστικής περιόδου...) τα πράγματα να εξελιχθούν -στο μέτρο του εφικτού για το κάθε club- με τον πιο αποδοτικό τρόπο... Η Lady Hope είναι σίγουρη πως κανένας οργανισμός δεν θα αντέξει επανάληψη της φετινής αστάθειας και την επόμενη χρονιά...
Κώστας Μαρούντας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου