Γιάννης Αλμπάνης
Στη δημοσκόπηση της Alco για το Open η διαφορά στην πρόθεση ψήφου μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι 7,2 μονάδες (27,3% - 20,1%). Σε σχέση με τη δημοσκόπηση της ίδιας εταιρίας τον Μάρτιο η διαφορά έχει μειωθεί κατά 0,7%. Την άνοιξη του 2021 η διαφορά έφτανε τις 12,5 μονάδες.
Όπως είναι προφανές, μια διαφορά 12,5% και μια... διαφορά 7,2% σηματοδοτούν δύο διαφορετικές πολιτικές συγκυρίες. Στην πρώτη οι εκλογές μοιάζουν με τυπική διαδικασία - μόνο η τελική διαφορά είναι το ζητούμενο. Στη δεύτερη μπορεί η διαφορά να παραμένει σημαντική, εντούτοις, είναι σαφές ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα παιχνίδι που ανοίγει.
Δεν είναι μόνο η ψαλίδα που κλείνει μήνα με το μήνα. Εξίσου σημαντικό είναι ότι μήνα με το μήνα η Νέα Δημοκρατία βλέπει τα ποσοστά της να μειώνονται και η πτωτική τάση συνεχίζεται. Από την άλλη μεριά, η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι αναιμική -αφού δεν έχει ενισχύσει την αξιοπιστία της κυβερνητικής πρότασής του.
Ωστόσο, πάντοτε η προϊούσα φθορά της κυβέρνησης μετατρέπεται από ένα σημείο και μετά σε κέρδη της αντιπολίτευσης, έστω και με τη μορφή της «αρνητικής ψήφου».
Το ρεύμα
Δεν θέλει ιδιαίτερη μελέτη για να καταλάβει κανείς ότι αυτό που ροκανίζει τα ποσοστά του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η ακρίβεια, ιδιαίτερα οι υπέρογκοι λογαριασμοί του ρεύματος. Η ξέφρενη κούρσα του πληθωρισμού (σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat έφτασε το 9,4% τον Απρίλιο) σημαίνει στην πράξη μια μεγάλη πτώση της αγοραστικής δύναμης, που χτυπάει περισσότερο τους πιο αδύναμους οικονομικά. Σε ό,τι αφορά τους λογαριασμούς του ρεύματος, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι έχουν σαν αποτέλεσμα μια βίαιη ανατροπή των προϋπολογισμών των νοικοκυριών, η οποία παραπέμπει στα χρόνια του Μνημονίου. Ένας λογαριασμός που υπερβαίνει τον μισθό ή τη σύνταξη, μπορεί να οδηγήσει σε οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο.
Είναι ενδεικτικό ότι στην έρευνα της Alco στην ερώτηση για το πόσο ευχαριστημένοι είναι οι πολίτες με τα κυβερνητικά μέτρα, το 49% απαντά καθόλου, το 23% λίγο, το 14% αρκετά και το 2% πολύ. Στην ουσία μόλις το 16% εμφανίζεται να εγκρίνει τους χειρισμούς του Μαξίμου.
Η προοπτική
Το κύμα της ακρίβειας ιδιαίτερα στην Ενέργεια έχει ως βασικές αιτίες τόσο τη διεθνή συγκυρία όσο και την άνευ όρων και ορίων απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας. Για μια ακόμα φορά στα δύσκολα η αγορά αποδεικνύεται ότι δεν μπορεί να δώσει λύσεις προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Ωστόσο, η κυβέρνηση φέρει επίσης βαρύτατες ευθύνες για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Η κυβέρνηση αδράνησε, δεν πήρε πρωτοβουλίες σε ευρωπαϊκό κι εθνικό επίπεδο κι έδωσε την αίσθηση ότι περισσότερο την απασχολεί η κερδοφορία των εταιριών Ενέργειας, παρά τα οικονομικά των νοικοκυριών. Την ίδια ώρα Ισπανία και Πορτογαλία ζήτησαν και πήραν ειδικά καθεστώτα από την ΕΕ για να μειώσουν τους λογαριασμούς των πολιτών τους.
Είναι χαρακτηριστική η σημερινή δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου στο μπρίφινκ. Μεταξύ άλλων ο κ. Οικονόμου είπε ότι «θα ήθελα και πάλι να διαβεβαιώσω τους πολίτες ότι το επόμενο χρονικό διάστημα θα ανακοινώσουμε ένα νέο πλαίσιο στήριξης της κοινωνίας και των επιχειρήσεων, το οποίο θα απαντά πειστικότατα και δραστικότατα στο πρόβλημα της ακρίβειας στις τιμές ενέργειας». Δηλαδή ακόμα και τώρα, ενώ όλη η Ελλάδα επί μήνες απελπίζεται, εξοργίζεται και διαμαρτύρεται για το ρεύμα, η κυβέρνηση λέει ότι ΘΑ ανακοινώσει ένα νέο πλαίσιο στήριξης.
Ο συνδυασμός της συνέχισης του πολέμου, της παθογένειας της απελευθερωμένης αγοράς Ενέργειας και της κυβερνητικής αβελτηρίας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι θα συνεχίσουμε για καιρό με τους φουσκωμένους λογαριασμούς. Η συνέχιση όμως της έκρηξης της ακρίβειας στην Ενέργεια δεν είναι πολιτικά βιώσιμη για την κυβέρνηση. Σύντομα θα καταστήσει ηγεμονικό το αίτημα για πολιτική αλλαγή.
Κατά συνέπεια, η κυβέρνηση έχει δύο λογικές εναλλακτικές:
1. Να κάνει επιτέλους κάτι αποτελεσματικό με το ρεύμα ειδικά και την ακρίβεια γενικά.
2. Να πάει όσο το δυνατόν γρηγορότερα σε εκλογές πριν εξανεμιστεί το πλεονέκτημά της.
Βεβαίως, οι κυβερνήσεις δεν υιοθετούν πάντα τις λογικές εναλλακτικές…
news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου