Εδώ και πολλούς μήνες, αρκετά πριν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, το «έξυπνο» χρήμα που επενδύει στις αγορές μετοχών, ομολόγων και εμπορευμάτων πίεζε άλλοτε διακριτικά και άλλοτε κραυγαλέα τις κεντρικές τράπεζες να προχωρήσουν σε αύξηση των επιτοκίων. Να εγκαταλείψουν, δηλαδή, τη δωδεκαετή χαλαρή νομισματική πολιτική και να αυξήσουν το κόστος του χρήματος για να... αναχαιτιστεί ο πληθωρισμός.
Αυτή η ξεχασμένη, σχεδόν απαγορευμένη στο λεξιλόγιο των υπουργών Οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών λέξη, η σχεδόν αδιάφορη για τους πολίτες εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες, επανήλθε ως απειλή από το περασμένο καλοκαίρι, όταν άρχισαν να αυξάνονται οι διεθνείς τιμές της ενέργειας και των κρίσιμων για την παραγωγική δραστηριότητα πρώτων υλών.
Μέσα σε ελάχιστους μήνες, η απειλή του πληθωρισμού έγινε εφιαλτική καθημερινότητα για εκατομμύρια ανθρώπους. Σε κάποιες περιοχές του πλανήτη, με τη μορφή επισιτιστικής κρίσης, ακόμη και λιμού. Στην Ευρώπη, στην εκδοχή πρωτοφανούς ακρίβειας που λεηλατεί το εισόδημα των φτωχότερων στρωμάτων.
Οι αγορές και το «έξυπνο» χρήμα που «τζογάρει» σε αυτές τελικά έπεισαν τους κεντρικούς τραπεζίτες να προχωρήσουν σε νομισματική σύσφιγξη και σε αυξήσεις επιτοκίων, αλλά έπεσαν θύματα της επιτυχίας τους. Διότι τώρα αντιμετωπίζουν με δέος το ενδεχόμενο ο συνδυασμός υψηλού πληθωρισμού, ακριβότερου χρήματος, παράτασης του πολέμου στην Ουκρανία και επιβράδυνσης της οικονομικής δραστηριότητας από την Κίνα μέχρι τις ΗΠΑ να οδηγήσει σε μια νέα παγκόσμια ύφεση. Αλλά και σε μια νέα κρίση χρέους, ειδικά την Ευρώπη και τον ευαίσθητο -και ήδη θύμα από την προηγούμενη κρίση- Νότο της.
Ούτε οι αγορές ούτε τα κερδοσκοπικά κεφάλαια που επενδύουν σε αυτές πρόκειται να λογοδοτήσουν για τη συμβολή και τη συνενοχή τους σε αυτό τον νέο φαύλο κύκλο επάλληλων κρίσεων, με επίκεντρο και πάλι την Ευρώπη.
Το «έξυπνο» χρήμα, άλλωστε, έχει κάνει την «μπάζα» του από τους κρουνούς φθηνού χρήματος που του πρόσφεραν αφειδώς κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες αδιαλείπτως από το 2010 και μετά.
Αυτοί που πρέπει να λογοδοτήσουν για το ενδεχόμενο μιας νέας ύφεσης -της μόνης «συντέλειας» που φαίνεται πραγματικά να έρχεται, κι ας μην την προφητεύει κανείς- είναι οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες, πρωτίστως της Ευρώπης. Ένας καταστροφικός συνδυασμός αμεριμνησίας, τυχοδιωκτισμού και στρατηγικής σύγχυσης μπορεί να αναδείξει την Ε.Ε στον μεγάλο χαμένο της νέας διεθνούς «τέλειας καταιγίδας»...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου