Προσπαθεί να αναδιπλωθεί το φιλοκυβερνητικό μέτωπο μετά την τραγική εικόνα με τους Oυκρανούς φασίστες στη Βουλή.
Και οι αντιδράσεις κλιμακώνονται ως εξής: Πρώτον, δεν ήταν λάθος της ελληνικής πλευράς. Δεύτερον, δεν ήταν ακριβώς φασίστες, γιατί είπαν ότι οι παππούδες τους πολέμησαν τον ναζισμό. Τρίτον, δεν έχει σημασία τι είναι, γιατί η... Ουκρανία πολεμάει τον εισβολέα (εδώ θυμήθηκαν και τον Ζαχαριάδη). Και τέταρτον, όσοι δεν είστε διατεθειμένοι να το παραβλέψετε, απλά είστε με τον Πούτιν και νοσταλγείτε τη σοβιετία. Άσε που κυβερνήσατε με τον Καμμένο.
Παραβλέπουν, βέβαια, το γεγονός ότι οι Αζόφ δεν δημιουργήθηκαν χθες. Υπάρχουν από το 2014 και δεν κρύβουν ούτε την ιδεολογία τους ούτε τα τατουάζ τους. Η δράση τους είναι γνωστή.
Πογκρόμ κατά των Ρομά, δολοφονική βία κατά των πολιτικών τους αντιπάλων, άσκηση αφόρητης τρομοκρατίας σε βάρος πολιτών, ανάμεσα στους οποίους είναι και το ελληνικό στοιχείο της Μαριούπολης. Η ενσωμάτωσή τους στις ουκρανικές δυνάμεις είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό, ανεξάρτητο, φυσικά, από την αυτονόητη αλληλεγγύη στον ουκρανικό λαό.
Το ηθικό ζήτημα είναι τεράστιο και το επεσήμανε ακόμα και ο Σαμαράς, που νοσταλγό της σοβιετίας δεν τον λες.
Προφανώς κάποιοι έχουν εθιστεί στο συστηματικό ξέπλυμα του φασισμού σε τέτοιο βαθμό που όταν τον είδαν μπροστά τους δεν θεώρησαν ότι κάτι πάει στραβά. Αλλά το γεγονός ότι εκτέθηκαν με αυτή τη χοντράδα δεν καθιστά όλους τους υπόλοιπους οπαδούς του Πούτιν. Εντάξει, παιδιά;...
H ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου