Σοκαριστική κατάθεση εναντίον του Λιγνάδη...

Ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας συνεχίζεται την Παρασκευή, 1 Απριλίου, η δίκη του Δημήτρη Λιγνάδη, ο οποίος κατηγορείται για τέσσερις βιασμούς κατά συρροή ανήλικων και ενήλικων αντρών... Στο βήμα του μάρτυρα, το πρωί της Παρασκευής, ανέβηκε ο δεύτερος καταγγέλων τον σκηνοθέτη και πρώην διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, ο οποίος έχει καταγγείλει την σεξουαλική του κακοποίηση από τον Λιγνάδη τον Ιούλιο του 2015, και όσο ο ίδιος ήταν ανήλικος, στην Επίδαυρο. Όπως είπε ο καταγγέλων, αυτό που επιζητεί είναι δικαιοσύνη. Γι’ αυτό κατήγγειλε όπως είπε τον  σκηνοθέτη, ώστε να μην υπάρξει άλλος που να τον εκμεταλλευτεί. Το δεύτερο φερόμενο θύμα του  γνωστού σκηνοθέτη εξιστόρησε πως έγιναν όλα.

Η εκδρομή στην Επίδαυρο

 

Μάρτυρας: Την πρώτη ημέρα βγήκαμε στη βεράντα είδαμε όλη την Επίδαυρο. Καθίσαμε στη βεράντα, βάλαμε μουσική, συζητήσαμε και πήγαμε στο χωριουδάκι να πιούμε ένα καφέ. Ήρθε και μια συνάδελφός του και έκατσε μαζί μας.

Πρόεδρος: Ποια ήταν;

Μάρτυρας: Δε τη ξέρω.

Συνεχίζοντας, ο μάρτυρας ανέφερε: «Μετά φύγαμε και πήγαμε σε ένα κλαμπ, καθίσαμε λίγο εμένα δε μου άρεσε. Ήταν και ο Τεό μαζί.  Πήγαμε στο ξενοδοχείο και εγώ και ο Τεό πήγαμε στη πισίνα που είχε να κολυμπήσουμε. Ο κατηγορούμενος ήταν στη βεράντα. Ανεβήκαμε πάνω ήμασταν κουρασμένοι και πέσαμε για ύπνο. Την άλλη ημέρα το πρωί πήγαμε όλοι μαζί στη παραλία κάναμε ηλιοθεραπεία, γυρίσαμε στο δωμάτιο κάναμε μπάνιο και μετά καθίσαμε στη βεράντα και ήταν να πάμε στο θέατρο.

Πρόεδρος: Πήγατε για τριήμερο εκεί για διακοπές ή για κάποιους επαγγελματικούς λόγους του κατηγορούμενου;

Μάρτυρας: Ήταν τριήμερο για διακοπές μας είχε πει ότι θα πάμε σε παράσταση.

Συνεχίζοντας ο μάρτυρας ανέφερε ότι το βράδυ της ίδιας ημέρας πήγαν στη θεατρική παράσταση στην Επίδαυρο αλλά κάθισαν περίπου μισή ώρα στο αρχαίο θέατρο διότι είχαν βαρεθεί. Έτσι, όλοι μαζί και ο κατηγορούμενος έφυγαν και πήγαν στο Ναύπλιο. «Φάγαμε στο Ναύπλιο σε ένα εστιατόριο πίτσες, κάναμε βόλτα και φάγαμε και παγωτό. Μας έδειξε ο κατηγορούμενος την εκκλησία που δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας, το κάστρο. Ήταν πολύ ωραία. Πέρναγα πολύ καλά. Ήμουν με τον κατηγορούμενο με ένα άνθρωπο που ήμουν πολύ ερωτευμένος» είπε ο μάρτυρας και συνέχισε: «Ήταν πια μετά τις 12 τα μεσάνυχτα και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Καθίσαμε και οι τρεις στη βεράντα. Ο κατηγορούμενος έβαλε τζιν. Ήμουν κουρασμένος και τους είπα: «παιδιά κλείνουν τα μάτια μου, πάω για ύπνο». Πήγα στο δωμάτιο, ξάπλωσα και ήμουν με ένα σορτσάκι και μια μπλουζίτσα. Κοιμήθηκε μέσα σε λεπτά. Κάποια στιγμή άρχισα να νιώθω πόνο στη πλάτη, να με τραβάει προς τα πάνω ο κατηγορούμενος».

Πρόεδρος: Ήσασταν μπρούμυτα στο κρεβάτι;

Μάρτυρας: Ναι και κατάλαβα στη μέση πόνο και τράβηγμα προς τα πάνω με δύναμη. Μου έβγαλε το σορτσάκι, εγώ ήμουν τότε 50 κιλά και ο κατηγορούμενος 30 κιλά παραπάνω από εμένα. Μου έβγαλε το σορτσάκι και άρχισε να με γλείφει. Είχα τρομάξει τόσο πολύ. Συνέχισε να με γλείφει με άφηνε κάτω με σήκωνε με έγλυφε και μετά όταν δεν ήθελε άλλο με άφησε κάτω…

Πρόεδρος: Προέβη σε κάποια άλλη πράξη στο σώμα σας;

Μάρτυρας: Αυνανίζονταν, τελείωσε πάνω μου. Ένιωθα πόνο στη μέση στη μέση από τον τρόπο που με σήκωνε και με τράβαγε. Πόνος και πίσω.

Πρόεδρος: Γιατί πιστεύετε ότι σας είχε πιάσει έτσι;

Στο σημείο αυτό ο μάρτυρας γύρισε προς τον Δημήτρη Λιγνάδη και του είπε: «Γιατί πες μου εσύ γιατί…». Ο κατηγορούμενος, ωστόσο, δεν ακούστηκε να του απαντάει. Συνεχίζοντας και απαντώντας στο δικαστήριο ο νεαρός άνδρας είπε: «Για να μην μπορέσω να κουνηθώ, για να με πονέσει».

Πρόεδρος: Του είπατε κάτι; 

Μάρτυρας: Δε μπορούσα να μιλήσω, δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσει, ήταν σαν το ζώο πάνω μου.

Πρόεδρος: Όταν αισθανόμαστε ότι απειλούμαστε φωνάζουμε βοήθεια. Υπήρχε ο φίλος σας εκεί και άλλα διαμερίσματα ήταν νύχτα θα μπορούσαν να ακούσουν ίσως τις διαμαρτυρίες σας …

Μάρτυρας: Το μόνο που σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή ήταν αυτό που μου είχε συμβεί στα πέντε μου από το θείο μου. Ακριβώς το ίδιο πράγμα, ήμουν πέντε ετών.

Πρόεδρος: Αυτό το λέτε σήμερα εδώ πρώτη φορά;

Μάρτυρας: Όχι το έχω ξαναπεί. Είχα παγώσει, ήμουν φοβισμένος, ένιωθα ότι δεν θα σταματήσει. Ήταν η πρώτη φορά που ήταν τόσο βίαιος. Μετά από αυτό σηκώθηκε, δεν ξέρω που πήγε. Αυτό διήρκησε έξι με επτά λεπτά. Είχα παγώσει και έκλαιγα και θυμόμουν τα παλιά.

Πρόεδρος: Στον Τεό είπατε κάτι εκείνο το βράδυ;

Μάρτυρας: Δεν μπορούσα να του το πω.

Πρόεδρος: Ήσασταν 17 ετών, ήταν φίλος σας, είχατε κάποιο στήριγμα…

Μάρτυρας: Ντρεπόμουν.

Πρόεδρος: Τι σκεφτόσασταν την επόμενη ημέρα;

Μάρτυρας: Ότι θέλω να φύγω να γυρίσω σπίτι μου. Επέστρεψα με τον κατηγορούμενο και το Τεό δεν υπήρχε άλλο μέσο να επιστρέψω. Με τον κατηγορούμενο δεν μιλάγαμε υπήρχε μια βαριά ατμόσφαιρα. Τα συναισθήματά μου για εκείνον τότε ήταν ανάμεικτα. Έλεγα δεν αξίζω τίποτα, όμως σκεφτόμουν ότι μου έλεγε πως με αγαπούσε. Ένιωθα οργή και θλίψη. Ήξερα ότι αυτό που έγινε δεν έπρεπε να γίνει. Ένιωθα στεναχώρια γιατί ένα άτομο που μου έλεγε ότι με αγαπούσε. Μετά όλα αυτά τα συναισθήματα τα πήρα και τα έβαλα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Κάποια στιγμή θα το ξεπεράσω».

Πρόεδρος: Αφού γυρίσατε στην Αθήνα μιλάγατε με τον κατηγορούμενο; Τι σας είπε;

Μάρτυρας: Μιλάγαμε μέσω μηνυμάτων περισσότερο. Προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί, του είχα πετάξει μια σπόντα ήταν βαριά.

Συνεχίζοντας ο μάρτυρας αναφέρθηκε στα οικογενειακά προβλήματα που αντιμετώπισε όταν οι γονείς του και ο αδελφός του διαπίστωσαν ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Όπως ανέφερε πέρασε μια «καταθλιπτική φάση με τσακωμούς» και ένιωσε ότι δεν μπορούσε να μείνει στο σπίτι του. Τότε, όπως είπε, πήρε τη πρωτοβουλία να πάει να μείνει στο σπίτι του Δ. Λιγνάδη.

Πρόεδρος: Γιατί δεν πήγατε στον φίλο σας τον Τεό;

Μάρτυρας: Δεν ήξερα ότι πρέπει να πάω στον Τεό, ο καθένας έχει τα δικά του προβλήματα.

Πρόεδρος: Γιατί απευθυνθήκατε στον κατηγορούμενο;

Μάρτυρας: Ήθελα απλά να πάω στο μέρος που θα μπορούσαμε να ζήσουμε αυτό που είχαμε παλιά.

Πρόεδρος: Δεν σας ξύπνησαν μνήμες από το περιστατικό στην Επίδαυρο; Δε φοβηθήκατε μήπως συμβεί κάτι χειρότερο;

Μάρτυρας: Είναι περίεργο αυτό που σας λέω το ξέρω αλλά δεν μπορούσα να πάω πουθενά αλλού;

Ακόμη στην κατάθεσή του ο μάρτυρας ανέφερε ακόμη πως: «Το κάνω για να υπάρξει Δικαιοσύνη. Δεν είναι θέμα εκδίκησης είναι θέμα Δικαιοσύνης. Δεν γίνεται άλλο ένα άτομο να με εκμεταλλευτεί και να μην υπάρχει Δικαιοσύνη»...

ethnos.gr