Τα λάθη της Δύσης...
Οι δικαιολογίες του Πούτιν για τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι πλέον παρελθόν γιατί η Μόσχα στέλνει ήδη το μήνυμα ότι «η Ουκρανία επέστρεψε στη Ρωσία» και ότι «η Ουκρανία θα αναδιοργανωθεί και θα... επιστρέψει στη φυσική της κατάσταση ως μέρος του Ρωσικού Κόσμου». Ωστόσο, αυτό που μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα σήμερα είναι ότι η μεγαλύτερη χαμένη αυτού του πολέμου, από ιστορικής πλευράς, θα είναι η Ρωσία.
Σήμερα, όμως, χαμένοι είναι όλοι και κυρίως η Ευρώπη που δείχνει γερασμένη και χωρίς αυτοματισμούς αντεπίθεσης και άμυνας αλλά κυρίως χωρίς στρατηγικό όραμα.
Ο Πούτιν ως χρήσιμος, ηλίθιος, διδάκτορας καταφέρνει να αποδυναμώσει τη Ρωσία, να ενισχύει τον διπολισμό ΗΠΑ - Κίνας, και να επαναφέρει στο Νατοϊκό μαντρί την Ε.Ε.
Ο Πούτιν, επίσης κατάφερε την αναζωογόνηση του «εγκεφαλικά νεκρού», κατά Μακρόν, ΝΑΤΟ. Να επιταχύνει την ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία και να «θαφτεί» ο Nord Stream 2 που τόσο δεν ήθελαν οι Αμερικάνοι. Να αναβαθμίσει την Τουρκία και τον Ερντογάν στα μάτια της Δύσης. Να αναγκάσει τις ΗΠΑ να στείλουν στείλει αντιπροσωπεία στον Νικολάς Μαδούρο της Βενεζουέλας. Να «σπρώξει» την Ουάσιγκτον σε μια νέα συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
Η Ευρώπη, πλέον, γίνεται το θέατρο του «ψυχρού» και του «θερμού» πολέμου μετά τη Γιάλτα, αφού τότε είχαν χαραχθεί ξεκάθαρες γραμμές ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία επαναφέρει την «ενωμένη» Ευρώπη στη Δύση αν και λοξοκοίταγε στην Ανατολή και στην Κίνα. Ιδιαίτερα η στροφή της Γερμανίας στη θεαματική αύξηση των εξοπλισμών και στην σύσφιξη των γεωπολιτικών δεσμών με τις ΗΠΑ αποχαιρετώντας το «δόγμα» της αυτόνομης Ευρώπης, η οποία θα δρα ανεξάρτητα από τις ΗΠΑ .
Η Ε.Ε. «ξυπνά» μετά από χρόνια ευδαιμονισμού σε ένα νέο διπολικό σκηνικό, με τον Πούτιν να ενισχύει τον ηγεμονικό ρόλο των ΗΠΑ στο δυτικό στρατόπεδο και της Κίνας στο ανατολικό.
Οι «υπνοβάτες» της Δύσης παραδόθηκαν στον οικονομισμό αφού θεώρησαν ότι με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης σήμανε όπως υποστήριζε ο Αμερικανός ακαδημαϊκός Φράνσις Φουκογιάμα, το «τέλος της Ιστορίας».
Η Ε.Ε., πορευόταν προς τα ανατολικά, οι ΗΠΑ ως παγκόσμιος χωροφύλακας κοίταζε μόνο τα δικά της συμφέροντα και άφηνε γκρίζες ζώνες. Οι πολλαπλές διευρύνσεις δημιούργησαν ανισότητες ενώ οι Ρώσοι θεώρησαν το σχέδιο εχθρικό προς τα συμφέροντα της χώρας τους αλλά δεν είχαν τη δύναμη να αντιδράσουν.
Όταν ο Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία την πρώτη φορά, το 2014, η Δύση έκανε ένα τρομερό λάθος. Ο Ρώσος ηγέτης είχε διαπράξει μια πράξη βίαιης επιθετικότητας και είχε αφαιρέσει ένα τεράστιο κομμάτι από μια κυρίαρχη χώρα.
Η ανοχή στον Πούτιν τον οδήγησε να ξεκινήσει τον πόλεμό του στην Ουκρανία, ήξερε ότι η ΔΥΣΗ θα δυσκολευόταν πολύ να εμπλακεί με τρόπο που θα τον εμπόδιζε. Πλέον είναι… ικανός να βομβαρδίζει μαιευτήρια και άμαχους.
Η Δύση, είτε από έλλειψη ενδιαφέροντος είτε από λάθος εκτιμήσεις είτε από αδυναμία, ουσιαστικά αδιαφόρησε στις κλιμακωτές επιλογές του Πούτιν, ο οποίος, αφού δυνάμωσε τη Ρωσία, τώρα με τον πόλεμο θέλει να την ξανά κάνει υπερδύναμη, στηριζόμενος στο ισχυρό πυρηνικό του οπλοστάσιο, την στρατιωτική τεχνολογία και τις πλούσιες πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες της χώρας του, ειδικά στα μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, αναγκαία για τις χώρες της ΕΕ.
Η Γεωργία το 2008, η Συρία το 2011, η Κριμαία το 2014, η Λιβύη το 2018, ήταν μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά του βήματα που η δύση δεν αντέδρασε.
Το πάθημα Πούτιν θα γίνει μάθημα για τον Ερντογάν; Δεν είμαι και πολύ σίγουρος γιατί οι γεωπολιτικές ισορροπίες δεν καθορίζονται από ηθικούς κανόνες παρά μόνο από συμφέροντα και οι χθεσινοί εχθροί, γίνονται εύκολα σημερινοί φίλο...
Νίκος Παναγιωτόπουλος
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου