Στα σόσιαλ μίντια, αλλά και στα Μέσα Ενημέρωσης, υπάρχει πολλή οργή για τον Πούτιν· αλλά υπάρχει και πολλή συμπάθεια –και αν δεν τη λες συμπάθεια, την αποκαλείς κατανόηση. Λένε, λοιπόν, ότι μετά το 1990 οι
Δυτικοί είχαν απέναντι στη... Ρωσία συμπεριφορά νικητή σε ηττημένο· ότι την ταπείνωσαν· ότι δεν κράτησαν τις υποσχέσεις τους· ότι επεξέτειναν την επιρροή τους μέσω του ΝΑΤΟ· ότι εξόπλιζαν την Ουκρανία, στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας –και γιατί αυτή να μην αντιδράσει όπως αντέδρασαν οι ΗΠΑ στην κρίση τής Κούβας;
Το μεγαλύτερο επιχείρημα: οι Δυτικοί έχουν κάνει χειρότερα, έχουν βομβαρδίσει αμάχους, ισοπεδώσει χώρες, προκαλέσει προσφυγικά κύματα, διαμελίσει κράτη, επέμβει σε εμφυλίους.
Σωστά όλα αυτά, και άλλα ακόμα, αλλά τούτην την ώρα η ζυγαριά βαραίνει κατά του Πούτιν που σκοτώνει κόσμο –Ουκρανούς και στρατιώτες Ρώσους–, βομβαρδίζει πόλεις, δημιουργεί προσφυγιά, διαμελίζει οικογένειες, ορφανεύει παιδιά, απειλεί με πυρηνικά, βάζει σε δοκιμασία τον κόσμο όλον.
Δεν πρέπει, δεν δικαιούμαστε αυτές τις ώρες, να βρούμε μισό γραμμάριο ελαφρυντικών για τον Πούτιν και το έγκλημα που διαπράττει. Ούτε μισό! Υπάρχουν μόνο λόγια απέχθειας κατά του θηρίου τού πολέμου που οδηγεί χιλιάδες παιδιά στην ορφάνεια. Μας το θυμίζει τούτη η αντιπολεμική φωτογραφία που ταξιδεύει στον χρόνο μέσα από το διαδίκτυο με το σπαρακτικό μήνυμά της. Αυτές τις θλιβερές και σκοτεινές ημέρες, είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο...
Διον. Βραϊμάκης
harddog-sport.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου