Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έκλεισε την τρίτη της εβδομάδα χωρίς να διαφαίνεται ειρηνική διέξοδος. Αντιθέτως, μοιάζει οι εμπλεκόμενες πλευρές να βυθίζονται όλο και πιο βαθιά σε ένα αιματηρό αδιέξοδο. Ο φόρος αίματος μεταξύ των αμάχων ανεβαίνει με ραγδαίους ρυθμούς και οι υποδομές της Ουκρανίας ισοπεδώνονται από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς.
Η... στρατιωτική υπεροπλία της Ρωσίας δεν αφήνει αμφιβολίες για το τελικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, ο κακός σχεδιασμός της εισβολής που μάλλον στηρίχτηκε στην υπόθεση μιας εσωτερικής ανατροπής της κυβέρνησης Ζελένσκι, σε συνδυασμό με τη σθεναρή αντίσταση των Ουκρανών και τις σκληρές κυρώσεις της Δύσης, περιπλέκουν πολύ την κατάσταση και οδηγούν στον συμπέρασμα ότι τα όπλα δεν θα σιγήσουν πολύ σύντομα.
Διεθνοποίηση της σύγκρουσης
Στην ήδη ζοφερή εικόνα έρχονται να προστεθούν άλλες δύο επικίνδυνες εξελίξεις. Η πρώτη είναι οι πολύ συχνές αναφορές στον κίνδυνο χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής, δηλαδή χημικών. Μολονότι καμία πλευρά ούτε φαίνεται να είναι προετοιμασμένη για τέτοιου είδους πόλεμο ούτε έχει να κερδίσει κάτι από τη χρήση χημικών, οι συνεχείς σχετικές αναφορές εντείνουν τον φόβο της προβοκάτσιας, προκειμένου να αλλάξουν τα πολιτικά δεδομένα της σύγκρουσης.
Η δεύτερη επικίνδυνη εξέλιξη έχει να κάνει με τη διεθνοποίηση της σύγκρουσης. Οι ξένοι μισθοφόροι που πολεμάνε και με τις δύο πλευρές, ανέρχονται σε χιλιάδες -ήδη έχουμε και τους πρώτους Αμερικανούς «συμβούλους» να πέφτουν στο πεδίο της μάχης. Το ΝΑΤΟ παρέχει πολύ μεγάλες ποσότητες σύγχρονων όπλων και πολεμοφόδιων στους Ουκρανούς. Επιπλέον, όλα δείχνουν ότι τους ενισχύει στο επίπεδο της συλλογής των πληροφοριών και του εντοπισμού των στόχων -πράγμα που εξηγεί και την αποτελεσματικότητα αρκετών ουκρανικών χτυπημάτων. Η προθυμία της Σλοβακίας να παράσχει αντιαεροπορικούς πυραύλους S300 στην Ουκρανία, αν τελικά γίνει πράξη, θα αποτελέσει ποιοτικό άλμα στη νατοϊκή στρατιωτική συνδρομή.
Η πολύνεκρη ρωσική επίθεση σε ουκρανική στρατιωτική βάση όπου στρατοπέδευαν ξένοι μισθοφόροι, μόλις 25 χιλιόμετρα από τα πολωνικά σύνορα, έδειξε πως είμαστε στο οριακό σημείο που ακόμα και από ατύχημα, η εμπλοκή τρίτων χωρών μπορεί να εξελιχθεί σε ανοιχτή αντιπαράθεση με απρόβλεπτες συνέπειες.
Η ελληνική στάση
Σε αυτό κλίμα πλήρους αβεβαιότητας και εντεινόμενης ανησυχίας, οι δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν ότι οι πολίτες δεν πείθονται από την απόφαση της κυβέρνησης να αποστείλει όπλα στην Ουκρανία. Τα ερωτήματα γίνονται μεγαλύτερα από όσα είπε ο Θάνος Ντόκος στο 3ο Συνέδριο για την Νοτιοανατολική Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο που διεξάχθηκε στην Ουάσιγκτον την περασμένη εβδομάδα. Ο σύμβουλος του πρωθυπουργού για θέματα εθνικής ασφάλειας ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Η θέση της χώρας μας στην ουκρανική κρίση δεν είναι χωρίς κόστος, είμαστε όμως διατεθειμένοι να το πληρώσουμε.»
Είναι η πρώτη φορά που ανώτερος κυβερνητικός αξιωματούχος κάνει λόγο για «κόστος» από την πολιτική της κυβέρνησης στο Ουκρανικό. Μέχρι τώρα ακούγαμε μόνο ότι από τις επιλογές της κυβέρνησης ισχυροποιείται γεωπολιτικά η χώρα. Γεννάται λοιπόν το ερώτημα ποιο ακριβώς είναι το κόστος στο οποίο αναφέρεται ο κ. Ντόκος. Είναι επίσης εύλογη η απορία γιατί οι πολίτες και ο πολιτικός κόσμος δεν έχουν ενημερωθεί για το «κόστος» των αποφάσεων της κυβέρνησης σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Γιάννης Αλμπάνης
news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου