Είναι τουλάχιστον προκλητική η συμπεριφορά των ηγετών της Ε.Ε., όπως αποτυπώθηκε στην αδυναμία τους να καταλήξουν σε μια συλλογική απόφαση ανάσχεσης της ενεργειακής κρίσης στην τελευταία σύνοδο κορυφής.
H πρόκληση γίνεται μεγαλύτερη, καθώς φαίνεται ότι θεωρούν πως τα εκατομμύρια ευρωπαϊκά νοικοκυριά που ταλανίζονται εδώ και... πολλούς μήνες στην ενεργειακή κρίση και στο τσουνάμι ανατιμήσεων, έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν τον Μάιο.
Δεν μας εκπλήσσει ο διχασμός Βορρά-Νότου, πλούσιων και φτωχότερων χωρών, κάθε φορά που η συζήτηση φτάνει στα λεφτά, στα συμφέροντα και στον τρόπο που πρέπει να οργανωθεί μια συντονισμένη παρέμβαση στην «ιερή αγελάδα» της Ε.Ε., την ενιαία αγορά της. Έστω και αν αυτή, στην περίπτωση της ενέργειας, δεν είναι απλά μια αγορά, αλλά ένα καζίνο στο οποίο κερδοσκοπούν ασύστολα παραγωγοί και μεσάζοντες ενός κατ' εξοχήν δημόσιου αγαθού, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα ή η θέρμανση.
Ο διχασμός αυτός, όμως, αποκαλύπτει ότι η ενότητα και η ρητορική συνοχή που δείχνουν οι ευρωπαϊκές ηγεσίες απέναντι στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι τελικά υποκριτικές, επιλεκτικές και εξαιρετικά αβέβαιες. Ο διακηρυγμένος στόχος της Ε.Ε. για την απεξάρτηση από τις ρωσικές ενεργειακές πηγές ακούγεται θεμιτός και είναι επιθυμητός. Αλλά ποιος θα τον πληρώσει;
Οι απαντήσεις που δίνουν οι κυρίαρχες δυνάμεις της Ε.Ε. στο κρίσιμο ερώτημα, παραπέμπουν σε μια μετάθεση του βάρους και του ρίσκου της απεξάρτησης στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις. Το ίδιο άλλωστε συνέβη και με τη μετάβαση στην «πράσινη» ενέργεια.
Κανείς λογικός άνθρωπος δεν έχει αντίρρηση στη μείωση των ρύπων που ευθύνονται για την κλιματική αλλαγή. Αλλά το ερώτημα είναι ποιος θα πληρώσει και ποιος θα κερδίσει από αυτή την αλλαγή. Και πώς δεν θα καταλήξουν τα ανυποψίαστα νοικοκυριά να πληρώνουν με δυσβάσταχτους λογαριασμούς το «πράσινο» ξέπλυμα μερικών πολυεθνικών του άνθρακα.
Οι ηγέτες της Ε.Ε., ανάμεσά τους και ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, βρίσκονται μπροστά στο τερατούργημά τους και τις τρομακτικές συνέπειές του στην επιβίωση των νοικοκυριών. Η παρέμβαση σε όλο το φάσμα της αγοράς ενέργειας είναι μονόδρομος.
Η παρέμβαση αυτή σημαίνει ότι και οι εταιρείες θα χάσουν τα υπερκέρδη τους και οι κερδοσκόποι θα χάσουν την εξουσία που τους έχει δοθεί να ανεβοκατεβάζουν τις τιμές. Οι κυβερνήσεις -και η ελληνική- πρέπει να διαλέξουν πλευρά. Μέχρι στιγμής παραμένουν με τη λάθος πλευρά...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου