Ο Σαϊντού δεν έχει μπλε μάτια και ξανθά μαλλιά...

...αλλά αξίζει να του δοθεί άσυλο...

O πρόσφυγας Σαϊντού Καμαρά, κατάφερε να φύγει μόνος του από την ακραία φτώχεια και το αυταρχικό καθεστώς της Γουινέας και έφτασε μετά από μεγάλη ταλαιπωρία στην Ελλάδα, το Νοέμβριο του 2019, σε ηλικία 16 ετών.

Με μια πραγματική υπερπροσπάθεια, χωρίς... οικογενειακό περιβάλλον, κατάφερε να ενταχθεί στην ελληνική κοινωνία, έμαθε σε χρόνο ρεκόρ τη γλώσσα, γράφτηκε στο σχολείο, έκανε παρέες και παρακολούθησε σεμινάρια.

Όμως, τον περασμένο Δεκέμβρη έλαβε απορριπτική απόφαση στην αίτηση ασύλου που είχε υποβάλλει, γκρεμίζοντας όλα τα όνειρά του για μια κανονική ζωή, που τόσο την αξίζει.

Στο πλευρό του Σαϊντού συντάσσεται σύσσωμη η σχολική του κοινότητα του 1ου Γενικού Λυκείου Αγίου Δημητρίου «Τάκης Ζενέτος».

«Οι μαθήτριες και οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς της Σχολικής Κοινότητας του 1ου Γενικού Λυκείου Αγίου Δημητρίου «Τάκης Ζενέτος» απευθύνουμε έκκληση για την έγκριση της αίτησης διεθνούς προστασίας του συμμαθητή και φίλου μας, του μαθητή και γιου μας Σαϊντού Καμαρά, η οποία θα συζητηθεί σε β΄ βαθμό σε λίγες ημέρες.

Ο Σαϊντού, θύμα διακρίσεων και ακραίας πενίας στη χώρα του, τη Γουινέα, λίγο μετά τη συμπλήρωση των δεκατεσσάρων χρόνων του, αναζητώντας ασφάλεια και αξιοπρεπή διαβίωση, αποτόλμησε μόνος, χωρίς συγγενείς ή στηρίγματα στο εξωτερικό, το μεγάλο ταξίδι φυγής που τον έφερε ως τη χώρα μας, ταξίδι που κανείς έφηβος δεν επιχειρεί αν δεν αισθάνεται ότι κινδυνεύει η ίδια του η ζωή», αναφέρει μεταξύ άλλων η συγκινητική ανακοίνωση.

Ολόκληρη η ανακοίνωση του Συλλόγου Διδασκόντων, του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και του 15μελούς Συμβουλίου:

Οι μαθήτριες και οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς της Σχολικής Κοινότητας του 1ου Γενικού Λυκείου Αγίου Δημητρίου «Τάκης Ζενέτος» απευθύνουμε έκκληση για την έγκριση της αίτησης διεθνούς προστασίας του συμμαθητή και φίλου μας, του μαθητή και γιου μας Σαϊντού Καμαρά, η οποία θα συζητηθεί σε β΄ βαθμό σε λίγες ημέρες.

Ο Σαϊντού, θύμα διακρίσεων και ακραίας πενίας στη χώρα του, τη Γουινέα, λίγο μετά τη συμπλήρωση των δεκατεσσάρων χρόνων του, αναζητώντας ασφάλεια και αξιοπρεπή διαβίωση, αποτόλμησε μόνος, χωρίς συγγενείς ή στηρίγματα στο εξωτερικό, το μεγάλο ταξίδι φυγής που τον έφερε ως τη χώρα μας, ταξίδι που κανείς έφηβος δεν επιχειρεί αν δεν αισθάνεται ότι κινδυνεύει η ίδια του η ζωή.

Στο σχολείο μας ήρθε πριν από τρία χρόνια ως ασυνόδευτος ανήλικος πρόσφυγας, μόχθησε σκληρά να μάθει τη γλώσσα και να ενταχθεί στο νέο περιβάλλον, άδραξε κάθε

μορφωτική ευκαιρία, πέρασε με επιτυχία τις τάξεις, ολοκληρώνει σε λίγους μήνες το Λύκειο, κυνηγώντας το όνειρό του για πνευματική πρόοδο και προσωπική καλλιέργεια.

Το σημαντικότερο· έκανε φίλους, φίλους ζωής, συμμαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς, εργαζόμενους στη δομή φιλοξενίας, που τον περιέβαλαν με την αγάπη και την αλληλεγγύη

τους.

Και μπορεί να ονειρεύεται! Να ονειρεύεται σπουδές στην Ελλάδα, δουλειά και προσωπική εξέλιξη στην Ελλάδα, προκοπή στην Ελλάδα, κοντά στους φίλους του που τον στήριξαν και τους στήριξε. Ο Σαϊντού ρίζωσε εδώ, είναι κομμάτι από τη σάρκα μας, συμμέτοχος σε κάθε μας δραστηριότητα, μέλος αναπόσπαστο της σχολικής κοινότητας και ης γειτονιάς μας!

Απορριπτική απόφαση στην αίτησή του συνεπάγεται προφανή κίνδυνο ζωής, βίαιη διακοπή της επιτυχημένης ένταξής του στην ελληνική κοινωνία, αναίρεση της σκληρής προσπάθειας που έχει καταβάλει για την επούλωση των τραυμάτων του παρελθόντος, ακύρωση της επίμοχθης προσπάθειας για μόρφωση!

Απευθύνουμε έκκληση λοιπόν να εγκριθεί η αίτηση του Σαϊντού και να παραμείνει στη χώρα μας. Κοντά μας! Για να συνεχίσει να ονειρεύεται!...

2020mag.gr