Στις 6 Νοεμβρίου του 2020 ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε κάνει την περίφημη εκείνη δήλωση με την οποία μας πληροφόρησε πως «γνωρίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι εξαρτημένοι από το μισθό τους». Έκτοτε ο φαίνεται ότι «κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι». Ο πρωθυπουργός μοιάζει να έχει ενισχύσει σημαντικά την γείωσή του με τα... κοινωνικά ζητήματα. Κάτι που πρέπει να αντιλήφθηκε χθες ο Αντώνης Σρόϊτερ.
Στην συνέντευξή του στον ALPHA όταν ρωτήθηκε από τον κεντρικό παρουσιαστή του καναλιού για το ζήτημα της ακρίβειας ο πρωθυπουργός απάντησε: «Πρέπει να ξεκινήσω με τη διαπίστωση, κ. Σρόιτερ, ότι οι μισθοί στην Ελλάδα είναι χαμηλοί και αυτό είναι δυστυχώς το αποτέλεσμα μιας δεκαετούς κρίσης». Δύο σημαντικές παραδοχές στην ίδια πρόταση: Ότι τα 663 ευρώ το μήνα δεν φτάνουν, αλλά και ότι είχαμε 10 χρόνια μνημόνια.
Όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης το πήγε ακόμη παραπέρα. Έτσι πληροφορηθήκαμε επιπρόσθετα το εξής: «Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ πρόβλημα στέγης. Αρχίζει και έχει. Ακούω συχνά από νέα παιδιά, μου λένε ότι «δεν βρίσκω να νοικιάσω. Θέλω να νοικιάσω ένα μικρό διαμέρισμα μου ζητάνε…». Γεγονός που πιστοποιεί ότι ο πρωθυπουργός εν έτη 2022 ανακάλυψε και το στεγαστικό πρόβλημα των νέων. Το οποίο βεβαίως είναι πασίγνωστο και ένα από τα βασικά κοινωνικά προβλήματα τουλάχιστον από το 2010. Όμως «κάλιο αργά παρά ποτέ».
Όταν ένας πρωθυπουργός κάνει παραδοχές με τόση κατανόηση τι θα περίμενε κανείς να ακούσει αμέσως μετά; Προφανώς μια άμεση γενναία αύξηση του κατώτερου μισθού. Μια δέσμη μέτρων στήριξης του δικαιώματος στην στέγαση. Γιατί όχι και μια ανακοίνωσή για πλαφόν στις τιμές. Μια και όπως όλοι στην κυβέρνηση αναγνωρίζουν έρχεται βαρύ κύμα ακρίβειας.
Η συνέχεια όμως δεν ήταν ακριβώς αυτή. Αντιθέτως μάθαμε ότι η κυβέρνηση είναι σε …βαθιά σκέψη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε πως θα έχουμε μια κάποια αύξηση του κατώτερου μισθού το καλοκαίρι (μετά την 1η Μαίου). Δίχως όμως αυτή την φορά να χρησιμοποιήσει τα επίθετο «σημαντική», όπως έκανε την πρώτη φορά που την ανακοίνωσε στις 13 Ιανουαρίου.
Ο πρωθυπουργός σημείωσε πως «τώρα κάνουμε τη μελέτη για τις πραγματικές αντοχές της ελληνικής οικονομίας». Αναφερόμενος, μάλλον, στις «αντοχές» των εργοδοτών -ιδίως αυτών που βασίζονται στο χαμηλό εργατικό κόστος. Μια και οι «αντοχές» όσων αμείβονται με τον κατώτερο μισθό έχουν προ πολλού ξεπεραστεί.
Όσο για το στεγαστικό ζήτημα ο Κυριάκος Μητσοτάκης αρκέστηκε να πει πως «θα καταθέσουμε ένα συγκεκριμένο σχέδιο». Μια αναφορά δηλαδή δίχως περιεχόμενο και χρονοδιάγραμμα. Για το θέμα των τιμών στα προϊόντα δεν ανακοίνωσε κάτι. Όμως τον είχε προλάβει λίγο νωρίτερα ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης. Δηλώνοντας στην Βουλή ότι δεν μπορεί να μπει πλαφόν στις τιμές γιατί θα έχουμε «έλλειψη προϊόντων και μαύρη αγορά».
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας. Έχουμε ένα πρωθυπουργό που μετά από 30 μήνες στην κυβέρνηση και περιδιαβαίνοντας στην «χώρα των φτωχών» που κλήθηκε να κυβερνήσει εντοπίζει σιγα-σιγα τα προβλήματα. Κι ως γνωστόν η αναγνώριση του προβλήματος είναι το 50% της λύσης του. Άλλωστε έχουμε καιρό. Όπως είπε για 1000στή φορά ο Κυριάκος Μητσοτάκης οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της 4ετίας...
Γεράσιμος Λιβιτσάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου