Ρίξτε μια ματιά στο σπίτι σας. Στα ράφια της τροφιμαποθήκης, στα ντουλάπια που τακτοποιείτε είδη της καθημερινότητας. Στις τουαλέτες, στα γραφεία των παιδιών, στις βιβλιοθήκες σας. Περιηγηθείτε στους διαδρόμους των σουπερμάρκετ. Ρίξτε μια ματιά στην πραμάτεια ενός περιπτέρου ή ενός... ψιλικατζίδικου της γειτονιάς.
Θα διαπιστώσετε ότι σχεδόν δεν υπάρχει προϊόν που να μην έχει μια μικρή ή μεγαλύτερη σχέση με το χαρτί. Από το χαρτί υγείας μέχρι το χαρτί του βιβλίου που περικλείει γνώση, πληροφορία, τέχνη. Από τη χάρτινη συσκευασία του γάλακτος μέχρι το πολυτελές χαρτί που κρύβει ένα προσεκτικά διαλεγμένο δώρο προς αγαπημένο πρόσωπο. Από τα τετράδια των μαθητών μέχρι τα χάρτινα ποτήρια και καλαμάκια που εκτοπίζουν πια τις πλαστικές εκδοχές τους.
Δεν υπάρχει κλάδος της οικονομίας και της αγοράς που να μην επηρεάζεται από την πρωτοφανή αύξηση της τιμής της πολύτιμης πρώτης ύλης με τις χιλιάδες μορφές. Η χαρτοποιία, οι εισαγωγείς χαρτιού, ο κλάδος της συσκευασίας προϊόντων, οι εκτυπωτικές και εκδοτικές επιχειρήσεις, η παραγωγή του βιβλίου, το λιανεμπόριο, η διανομή φαγητού αντιμετωπίζουν πρωτοφανείς αυξήσεις από 40% έως και 80% στην -κυρίως εισαγόμενη- πρώτη ύλη που έπεσε και αυτή θύμα ενός ακήρυκτου εμπορικού πολέμου Ευρώπης - Ασίας.
Οι αυξήσεις στο χαρτί, που από την αρχή του έτους περνούν σε όλα τα προϊόντα, καθώς τα αποθέματα τέλειωσαν και οι νέες εισαγωγές γίνονται σε τιμές που ανεβαίνουν μέρα με τη μέρα, αποτελούν χαρακτηριστική περίπτωση ενός «πληθωριστικού τσουνάμι». Επηρεάζουν οριζόντια και κάθετα όλη την παραγωγική διαδικασία και όλες τις αγορές.
Μπαίνουν στο κόστος κάθε τελικού προϊόντος. Είτε είναι ένα ποτήρι καφέ. Είτε είναι ένα βιβλίο που μας βάζει στον χώρο των ιδεών, της γνώσης ή της φαντασίας. Είτε, τέλος, η εφημερίδα, η χάρτινη ενσάρκωση του δημόσιου αγαθού της ενημέρωσης, που βάλλεται έτσι κι αλλιώς με χίλιους δυο τρόπους από συστήματα εξουσίας, πολιτικής και οικονομικής.
Ισως δεν περίμενε κανείς ότι το χαρτί, κάτι τόσο ευτελές και δεδομένο, μπορεί να εξελιχθεί σε καταλύτη κρίσης μεγάλων τομέων της οικονομίας και επιβάρυνσης των νοικοκυριών. Αλλά το ίδιο περίπου σκεπτόταν μέχρι πριν μερικούς μήνες η πολιτική και οικονομική ελίτ της Ευρώπης -φυσικά και της Ελλάδας- για το αέριο ή για το ρεύμα. Είμαστε θύματα της αστοχίας και της αποτυχίας τους...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου