15.2.22

Η ουκρανική κρίση και εμείς...


Χθες δολοφονήθηκε στην Ουκρανία πολίτης ελληνικής καταγωγής. Το γεγονός δε συνδέεται με την ουκρανική κρίση, αλλά είναι ενδεικτικό της εύφλεκτης κατάστασης που επικρατεί. Την ίδια ώρα, εδώ επικρατούσε πυρετός συσκέψεων για τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει μια ένοπλη αναμέτρηση ανάμεσα στη Ρωσία και την... Ουκρανία.

Το υπουργείο Εξωτερικών σύστησε στους Έλληνες πολίτες σε ουκρανικό έδαφος να το εγκαταλείψουν, ενώ ο υπουργός Άμυνας δήλωσε πως είναι «υπαρκτό το σενάριο να ξεσπάσει πόλεμος σε ευρωπαϊκό έδαφος». Σήμερα στη Βουλή θα συζητηθούν και θα ψηφιστούν οι νέες συμβάσεις των εξοπλιστικών προγραμμάτων (Ραφάλ κ.λπ.).

Αναμένεται να μιλήσουν ο πρωθυπουργός και οι πολιτικοί αρχηγοί, οι οποίοι αναμφίβολα θα αναφερθούν και στην ουκρανική κρίση. Η συζήτηση αυτή έχει σημασία, καθώς επίκειται συνάντηση στη Μόσχα του Ν. Δένδια με τον Ρώσο ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ.

Η κρίση αυτή δε θα μπορούσε να αφήσει αλώβητη την Ελλάδα, καθώς στην πραγματικότητα είναι μια κρίση στις σχέσεις της Ρωσίας με τις ΗΠΑ και την Ατλαντική Συμμαχία και με αυτήν την έννοια είναι ρωσο-αμερικανική και ρωσο-ευρωπαϊκή, δηλαδή παγκόσμια.

Η εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτήν την κρίση δεν αφορά απλά το γεγονός ότι η χώρα μας είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Εδώ και χρόνια -και ειδικότερα μετά την ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία- η Ελλάδα έχει γίνει αμερικανικό στρατιωτικό προγεφύρωμα σε βάρος και των ρωσικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή. Η χρήση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης από τις ΗΠΑ είναι ενδεικτική.

Όμως, η υποτελής εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχει καταστήσει τη χώρα μας απλό παρατηρητή και ουραγό των εξελίξεων, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και της Μεσογείου, όπου διακυβεύονται ύψιστα συμφέροντά μας.

Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι οι εξελίξεις θα είναι εμπόλεμες. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα επικρατήσει η λογική και θα βρεθεί μια αμοιβαία συμβιβαστική λύση. Δεν ξεχνάμε όμως τα διδάγματα της Ιστορίας. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος πυροδοτήθηκε από στρατηγικές κινήσεις που είχαν στόχο να αφανίσουν την τότε Σοβιετική Ένωση.

Τηρουμένων των αναλογιών, η ειρήνη σήμερα στην Ευρώπη δεν μπορεί να διασφαλιστεί ούτε με απειλές ούτε με εκβιασμούς, παρά μόνο με μια ισορροπημένη και ειρηνική σχέση που πρέπει να αναπροσδιοριστεί ανάμεσα στη Ρωσία, τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Μια σχέση που θα λαμβάνει υπόψη τόσο τα ιστορικά δεδομένα όσο και τα γεωπολιτικά συμφέροντα όλων των εμπλεκομένων...

efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: