Από το φούρνο του Τσαλίκη
έκλεψε ένας πεινασμένος
ένα καρβέλι απ' το κοφίνι
και μάρτυρα πάνε τον τρελό στη δίκη.
Και τον ρωτούν ποιος είν' ο κλέφτης
Αυτό το τραγούδι του Κώστα Χατζή, που το κουβαλάω από τα παιδικά μου χρόνια, ήρθε χθες στο μυαλό μου με αφορμή τη σύλληψη μιας 70χρονης για την κλοπή μικρής αξίας τροφίμων από το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς της και την εμμονή της επιχείρησης να προχωρήσει σε μήνυση εις βάρος της γυναίκας. Η είδηση κυριάρχησε στον ηλεκτρονικό Τύπο και ένα κύμα οργής ξεσηκώθηκε στο Διαδίκτυο κατά της επιχείρησης που για μια χούφτα ευρώ θα σύρει στα δικαστήρια μια γυναίκα που αναγκάστηκε να απλώσει το χέρι της στα προϊόντα τους για να μπαλώσει την πείνα και τη φτώχεια της.
Και όσο οι στίχοι στριφογυρίζουν στο μυαλό μου τόσο σκέφτομαι το ενδεχόμενο η υπόθεση αυτή να φτάσει μια μέρα στα δικαστήρια. Κι όσο το σκέφτομαι τόσο γεμίζει το μυαλό μου με την εικόνα χιλιάδων τρελών που θα πήγαιναν μάρτυρες σε μια τέτοια δίκη. Μάρτυρες που θα τους ρωτούσε ο δικαστής ποιος είναι ο κλέφτης και αυτοί θα έδειχναν την άλλη πλευρά της αίθουσας. Θα έδειχναν τους υπουργούς της αδιαφορίας και του κυνισμού και τα καρτέλ των αυξήσεων και των ανατιμήσεων. Θα έδειχναν τους πραγματικούς κλέφτες. Αυτούς που αφήνουν τα σπίτια παγωμένα και σκοτεινά, αυτούς που αφήνουν τα ψυγεία και τα ράφια άδεια, αυτούς που κάνουν φύλλο και φτερό μισθούς και συντάξεις.
Το σκέφτομαι και εύχομαι να γινόταν μια τέτοια δίκη και να γέμιζε το δικαστήριο με μάρτυρες υπεράσπισης που θα έκαναν φύλλο και φτερό το κατηγορητήριο των χορτασμένων που βάζουν στο εδώλιο τους νηστικούς. Αλλά μετά σκέφτηκα πως αυτά γίνονται μόνο στα τραγούδια...
Πέτρος Κατσάκος
Η ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου