Άνοιξε στις 8 το πρωί η Αττική Οδός...

Χωρίς διόδια οι διελεύσεις μέχρι την Κυριακή...

Αποκαταστάθηκε η κυκλοφορία στην Αττική Οδό, όπως ενημέρωσε η εταιρεία.

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της, «οι διελεύσεις θα πραγματοποιηθούν άνευ καταβολής διοδίων έως και την Κυριακή 30 Ιανουαρίου και... ώρα 23:59».

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Η Αττική Οδός ενημερώνει ότι από την Πέμπτη 27/01 στις 8:00 το πρωί θα τεθούν σε λειτουργία και τα υπόλοιπα τμήματά της, με την κυκλοφορία να αποκαθίσταται πλήρως σε όλο το μήκος του αυτοκινητόδρομου. Οι διελεύσεις θα πραγματοποιηθούν άνευ καταβολής διοδίων έως και την Κυριακή 30 Ιανουαρίου και ώρα 23:59, προς διευκόλυνση όλων των οδηγών λόγω των συνεχιζόμενων προβλημάτων σε περιφερειακές οδούς.

Επισημαίνεται επίσης ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η επιχείρηση απεγκλωβισμού και μεταφοράς εκτός Αττικής Οδού των εναπομεινάντων οχημάτων. Η επιχείρηση αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί το πρωί με τη μεταφορά των οχημάτων σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο του parking Αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος» πίσω από τα καταστήματα ΙΚΕΑ και ΚΩΤΣΟΒΟΛΟΣ, στα Σπάτα. Προς διευκόλυνση των ιδιοκτητών τους, οι οποίοι παρακαλούνται να τα παραλάβουν, πραγματοποιούνται δρομολόγια προς το σημείο, σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, μέσω οχημάτων που εκκινούν από τον κόμβο της Λ. Κηφισίας («Δαχτυλίδι») από τις 9:00 έως τις 19:00».

Μηνύσεις και αγωγές κατά της Αττικής Οδού ετοιμάζουν 2.000 πολίτες που εγκλωβίστηκαν

Μηνύσεις και αγωγές σε βάρος της Αττικής Οδού καταθέτουν δύο από τους χιλιάδες πολίτες που εγκλωβίστηκαν τη Δευτέρα στον αυτοκινητόδρομο κατά τη διάρκεια της χιονοθύελλας.

Μέσα από τις μαρτυρίες τους στο protothema.gr, ξεδιπλώνουν το δραματικό σκηνικό και τις ώρες αγωνίας που έζησαν για ώρες αβοήθητοι στο χιόνι και το κρύο, ενώ δηλώνουν αποφασισμένοι να διεκδικήσουν αποζημιώσεις μέσω της δικηγορικής εταιρείας του κ. Γιάννη Μαρακάκη. «Ήταν ένα σκηνικό πολέμου. Μέχρι τις 4 που έμεινα στο ταξί, καθόμασταν και παγώναμε και λέγαμε «θα πεθάνουμε από το κρύο». Πονούσε όλο το σώμα. Κάποια στιγμή στις 4 τα ξημερώματα, περνάει ένας αστυνομικός και μας λέει «παιδιά, μάλλον» είπε μάλλον χωρίς να είναι σίγουρος γιατί και εκείνοι δεν είχαν ενημέρωση «περνάει ένας συρμός που οδηγεί τους ανθρώπους στο αεροδρόμιο».

Και έτσι πήρα την απόφαση να βγω να περπατήσω μέσα στο χιόνι μέχρι τον σταθμό. Και φθάνω εκεί και δεν υπήρχε ψυχή και αρχίζω απελπισμένη να χτυπάω τα τζάμια των αμαξιών, που ήταν παρατημένα τα περισσότερα για να δω αν υπάρχει κάποιος άνθρωπος να με βάλει μέσα στο αμάξι.

Δεν μπορούσα να γυρίσω πίσω στο ταξί. Θα είχα ξεψυχήσει στο δρόμο από το κρύο. Ευτυχώς βρήκα μια κοπέλα που με έβαλε στο αμάξι και μετά από 40 λεπτά, είδα τον προαστιακό να περνάει, βγήκα έξω φώναξα και έτρεχα.

Πήδηξα τις γραμμές για να μπω. Είδα ανθρώπους να τρέχουν αλλόφρονες να προλάβουν να μπουν να σωθούν…» περιγράφει η κυρία Μαρία Ράλλη, υπάλληλος σε εμπορικό κέντρο στην περιοχή του αεροδρομίου ενώ ο κ. Αθανάσιος Οικονόμου, ιδιοκτήτης οδηγός ταξί αναφέρει «Ήμουν εγκλωβισμένος από τη μια παρά είκοσι το μεσημέρι μέχρι τις έξι το πρωί. Είμαι 52 ετών και αντιμετωπίζω προβλήματα υγείας. Κολπική μαρμαρυγή, πίεση και σάκχαρο. Λαμβάνω αγωγή. Δεν είχα ούτε τα χάπια μου μαζί όμως δεν έχασα την ψυχραιμία μου. Ένιωθα κάτι κράμπες στα πόδια μου όμως προσπάθησα να το διαχειριστώ. Ήταν τραγική η κατάσταση. Αισθανόμουν να μουδιάζουν τα πόδια και το στήθος μου και προσπάθησα να χαλαρώσω. Οι κουβέρτες δεν ήρθαν ποτέ…».

14 ώρες - «Βγες έξω κάνε κουράγιο και τρέξε να σωθείς. Αν μείνεις εδώ μέσα περιμένοντας τις κουβέρτες θα πεθάνεις»

Η περιγραφή της κυρίας Ράλλη για τα όσα βίωσε την Δευτέρα, την ημέρα του σφοδρού περάσματος της «Ελπίδας» κόβει την ανάσα. «Μετά την έκτακτή ανακοίνωση και το κλείσιμο του εμπορικού κάλεσα ταξί γιατί δεν υπήρχε άλλος τρόπος να φύγουμε. Είχαν παγώσει όλες οι συγκοινωνίες. Πήρα ένα ταξί με προορισμό τους Αγίους Αναργύρους γα να επιστρέψω στο σπίτι μου. Μέχρι να φθάσουμε στην Κάντζα, η Αττική Οδός δεν είχε χιόνι να παγώσεις, να εγκλωβιστείς. Μπήκαμε γύρω στη μια και κάτι και μας έκαναν σήμα να περάσουμε. Δεν πληρώσαμε. Και στις 2 σταματήσαμε στην Κάντζα γιατί είχε μποτιλιάρισμα. Είχε γίνει ήδη το τροχαίο με τις νταλίκες που δίπλωσαν. Και από τις 2 το μεσημέρι μέχρι τις 4 τα ξημερώματα που βγήκα από το αμάξι ήμασταν καθηλωμένοι εκεί.

β. Ήμουν σε ταξί με τον οδηγό ο οποίος ήταν μεγάλος σε ηλικία και δεν είχε νερό να πάρει τα χάπια της καρδιάς του. Και πήραμε και έναν άλλο άνθρωπο στο ταξί ο οποίος είχε μείνει από λάστιχο .Ήταν ένας άνθρωπος που υπέφερε από άσθμα. Δεν είχαμε τροφή, ούτε νερό. Κινδυνεύαμε να μείνουμε από βενζίνη και ανάβαμε ελάχιστα το καλοριφέρ, ανά μιάμιση ώρα για ένα λεπτό, για να μην πεθάνουμε από το κρύο. Ήταν ένα πολεμικό σκηνικό. Κάποια στιγμή είδαμε ανθρώπους να παρατάνε τα αμάξια τους και να φεύγουν στο κρύο. Δεν είχαμε καμία ενημέρωση. Ο,τι ακούγαμε από το ράδιο και από τους δικούς μας ανθρώπους που μας καλούσαν για ελάχιστα λεπτά, γιατί κινδυνεύαμε να μείνουμε από μπαταρία για να μας πουν τι μάθαιναν.

Για τη φυσική ανάγκη βγαίναμε έξω με το χιόνι να φθάνει μέχρι την κοιλιά. Κατουριόμασταν πάνω μας και ξαναμπαίναμε στο αμάξι...

protothema.gr