Αντα Ψαρρά
Ο κ. Μητσοτάκης αμέσως μετά το Σ/Κ και την επανεμφάνιση του στα δρώμενα της χώρας ξεκίνησε τα δώρα και τις γαλαντομίες. Μπορεί να μη βρήκε τη φορά αυτή μια χώρα μαύρη, καμένη... απ' τις φωτιές, αλλά πάντως βρήκε μια ολόλευκη πρωτεύουσα (και όχι μόνο) σε σκηνικό βομβαρδισμένου τοπίου.
Αλλόφρονες κάτοικοι αποκλεισμένοι στα αυτοκίνητά τους για ώρες στους παγωμένους δρόμους, κομμένο μέρα και νύχτα το ηλεκτρικό στα σπίτια χιλιάδων πολιτών, νηστικοί ασθενείς στα δυσπρόσιτα νοσοκομεία, τρένα γεμάτα και σταματημένα μέσα στο χιόνι, αεροδρόμιο χωρίς αεροπλάνα με ταξιδιώτες παρατημένους στους διαδρόμους, ανύπαρκτη τηλεκπαίδευση -καλά, ειδικά αυτό είναι πλέον ένα πετυχημένο ανέκδοτο-, μιντιάρχες εκνευρισμένους με την ανικανότητα και ανήμπορους επί ώρες να καλύψουν την κυβέρνηση (τουλάχιστον άλλη μία λίστα Πέτσα θα χρειαστεί τώρα για να κατευνάσει τον θυμό), τα μη εξαφανισμένα στελέχη της κυβέρνησης να αλληλοσφάζονται με τις αγαπημένες ιδιωτικές εταιρείες, που πρόδωσαν την εμπιστοσύνη και το δημόσιο χρήμα που τις χρηματοδότησε αδρά, τον εκλεκτό περιφερειάρχη να απαντάει με σέλφις στο αγανακτισμένο διαδίκτυο κ.λπ.
Και τι έκανε μόλις επέστρεψε από το γουίκ εντ ο αμείλικτος άριστος πρωθυπουργός; Προχώρησε για λίγα εικοσιτετράωρα στην επίταξη με το έτσι θέλω τις ιδιωτικές εταιρείες που αποδείχτηκαν ανίκανες, προκειμένου να εξαργυρώσει τον θυμό των πολιτών με 2.000 ή 1.000 ευρώ. Διότι αλλιώς τι θα έκαναν οι αγαπητές εταιρείες, αν όλοι οι πολίτες αυτοί με την εκλεγμένη κυβέρνηση στο πλευρό τους ζητήσουν αποζημιώσεις; Είναι καιρός για τόσα έξοδα; Και τι άλλο κάνει σήμερα ο πρωθυπουργός; Υπουργικό Συμβούλιο για να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να πάψουν να τα περιμένουν όλα από τον ίδιο.
Κι αν αυτή είναι μια τραγελαφική αποτύπωση της θλιβερής ανικανότητας, δεν μπορεί να μη φανταστεί κανείς τρομακτικές σκηνές από το άμεσο μέλλον.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν βρέθηκε καν στη χωρίς επιλογή θέση να πρέπει να εκχωρήσει μέρος δημόσιας περιουσίας λόγω χρεοκοπίας και αυστηρών όρων δανειστών και ΔΝΤ.
Το όνειρό του ήταν και παραμένει η πλήρης ιδιωτικοποίηση του άχρηστου δημόσιου τομέα. Συγκοινωνίες, φως, νερό, αέριο, νοσοκομεία, σχολεία, ΑΕΙ, ΜΜΕ, δημόσιες υπηρεσίες, πάρκα, μουσεία, φυλακές, ναυπηγεία, προστατευόμενες περιοχές, αρχαιότητες, ακτές, βουνά και δρόμους. Αυτή είναι η εικόνα, που μπροστά της θα έτρεμε ακόμα και η συγχωρεμένη η Θάτσερ!
Κι αν κάτι δεν μπορεί να περάσει στα χέρια ιδιωτών, κανένα πρόβλημα. Ρυθμίζουμε νόμους και εγκυκλίους και βάζουμε χρυσοπληρωμένα γαλάζια golden boys να κάνουν τη δουλειά, με ή χωρίς πτυχία, με ή χωρίς ΑΣΕΠ, με ή χωρίς ελάχιστα κριτήρια ικανότητας. Κι αν τέλος τίποτα ανυπάκουοι δικαστές ή δημοσιογράφοι εξακολουθούν να βγάζουν γλώσσα, μαύρο φίδι που τους έφαγε.
Αυτή είναι η σκηνή από το μέλλον, κι αν κάποιος τρόμαξε με την Αττική Οδό, τον ΔΕΔΔΗΕ, τον ΟΣΕ, το «Ελ. Βενιζέλος», το κέτερινγκ του ΣΩΤΗΡΙΑ κ.λπ., ας σκεφτεί τι περιμένει αυτόν και τα παιδιά του μόλις το σχέδιο Μητσοτάκη ολοκληρωθεί.
Δυο χιλιαρικάκια λοιπόν σήμερα, διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ και αναμονή για τους καύσωνες, τους αλλοδαπούς πυροσβέστες και τα νοικιασμένα πυροσβεστικά.
Στο κάτω κάτω, έχουμε Ραφάλ και περιπολικά -κι αυτά είναι η πολύτιμη περιουσία του λαού μας...
"Εφημερίδα των Συντακτών"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου