Σαράντα χρόνια μετά την κατακραυγή για τις εικόνες φρίκης που αντίκρισε η διεθνής κοινότητα στο λεγόμενο Ψυχιατρείο Λέρου, δηλαδή τον τόπο μαζικής εξορίας και μαρτυρικής τιμωρίας ανθρώπων που έπασχαν από ψυχικά νοσήματα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη μεθοδεύει από την πίσω πόρτα νέες διακομιδές ανεπιθύμητων και ανήμπορων να αντιδράσουν ασθενών. Επί υπουργού Υγείας Αθανάσιου Πλεύρη και με... υφυπουργό Ψυχικής Υγείας τη Ζωή Ράπτη το πρώην κολαστήριο της Λέρου ετοιμάζεται να υποδεχτεί «ανθρώπινα σκουπίδια».
Εν μέσω πανδημίας και με πρόσχημα τη δήθεν συμμόρφωση της χώρας με τις ευρωπαϊκές οδηγίες για την αποασυλοποίηση, τα δημόσια ψυχιατρεία και οι ασθενείς τους αφέθηκαν σχεδόν στην τύχη τους, αποψιλωμένα από προσωπικό και χωρίς μέτρα ασφάλειας για τους ασθενείς. Η απόφαση είναι δεδομένη! Τα δύο δημόσια ψυχιατρεία (ΨΝΑ και Δρομοκαΐτειο) θα αδειάσουν, οι ακούσιοι και ανήμποροι ασθενείς τους θα μεταφερθούν είτε στις λιγοστές δημόσιες δομές, που σε καμία περίπτωση δεν καλύπτουν τις ανάγκες τους, είτε στις κερδοφόρες ιδιωτικές κλινικές, με τις διευκολύνσεις που έκανε η κυρία Ράπτη με δύο αποφάσεις της για τους (ανύπαρκτους πλέον) όρους μεταφοράς τους.
Πρόσφατα δηλώθηκαν από τη Λέρο κενές θέσεις ασθενών και έχει ήδη αποφασιστεί η διακομιδή ασθενών από το Δρομοκαΐτειο, το Δαφνί και το ψυχιατρικό τμήμα του Θριάσιου. Μέχρι στιγμής οι λιγοστές δομές που λειτουργούν στο νησί (οι οποίες δημιουργήθηκαν όταν έκλεισαν τα τμήματα χρόνιας παραμονής) εξυπηρετούν, σε τομεοποιημένη βάση, κυρίως ασθενείς από τα Δωδεκάνησα ή ασθενείς σε διαδικασία αποκατάστασης.
Τα ιστορικής αξίας κτίρια των Λεπίδων έχουν αφεθεί να καταρρεύσουν εδώ και πολλά χρόνια, έχοντας επιπλέον μετατραπεί σε χωματερές, μέρος των οποίων μετατρέπεται σε περίκλειστο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων («Το νέο κολαστήριο της Λέρου για τους κατατρεγμένους πρόσφυγες», «Εφ.Συν.» 29.9.2021). Και ακριβώς δίπλα βρίσκονται οι εν λειτουργία δομές, οι οποίες ανήκουν στη 2η ΥΠΕ (Υγειονομική Περιφέρεια Πειραιώς και Αιγαίου).
Σε τηλεφωνική επικοινωνία μας η υπεύθυνη της 2ης ΥΠΕ, Αγγελική Ροδίτου, μας διαβεβαίωσε ότι θα μεταφερθούν εκεί μόνο όσοι ασθενείς υπογράψουν ότι δέχονται τη μεταφορά ή, σε περίπτωση που δεν μπορούν οι ίδιοι, θα υπογράψουν γι’ αυτούς οι δικαστικοί συμπαραστάτες τους. «Κανένας δεν θα πάει με το ζόρι» τόνισε η κ. Ροδίτου και συμπλήρωσε ότι κάθε περιστατικό θα εξεταστεί από την αρμόδια Επιτροπή Μετάβασης και σε συνεννόηση με τις επιτροπές κάθε μονάδας. Ολα -σημείωσε- γίνονται σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, που ορίζει ότι μπορεί να δρομολογείται μεταφορά όταν υπάρχουν κενές θέσεις.
Ωστόσο είναι γεγονός είναι ότι, ενώ υπάρχουν (επιβεβαιωμένες από το προσωπικό) κενές θέσεις στα δημόσια ψυχιατρεία, κάποιοι ασθενείς θα μεταφερθούν στη Λέρο, χωρίς να γνωρίζει κανείς αν αφορούν περιπτώσεις αποκατάστασης ή βαριά και «ανεπιθύμητα» περιστατικά. Και δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι πρυτανεύει η θεραπεία και η φροντίδα του ασθενή όταν πρόκειται για ακούσιες νοσηλείες είτε σε καλοπληρωμένες (και) από τον ΕΟΠΥΥ ιδιωτικές κλινικές, είτε στη Λέρο.
Εχουμε δει δικαστήρια να αποφασίζουν συχνότατα την παράταση ακούσιων νοσηλειών χωρίς να παρίσταται ο ασθενής, με ιατρικές γνωματεύσεις-καρμπόν και με δικαστικούς συμπαραστάτες που προσπαθούν απλώς να ξεφορτωθούν το πρόβλημα, ενώ τραγικά περιστατικά έρχονται κατά καιρούς στη δημοσιότητα, αποκαλύπτοντας πόσο τρωτό είναι το σύστημα. Πρώτη η «Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα για την Ψυχική Υγεία» («Εφ.Συν.» 13.12.2021) κατήγγειλε την επιστροφή στον εφιάλτη της Λέρου και ακολούθησε εκτενές ρεπορτάζ στον ιστότοπο «thepressproject».
Η επιστολή
Με χθεσινή επιστολή, την οποία υπογράφουν δύο ψυχολόγοι του Δρομοκαΐτειου, ενημερώθηκε για πέντε επικείμενες μεταφορές στη Λέρο η Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των δικαιωμάτων των ατόμων με ψυχιατρικές διαταραχές, ο μοναδικός ελεγκτικός φορέας που έχει απλή γνωμοδοτική ισχύ προς το υπουργείο Υγείας και τα μέλη του και που με περίσσευμα καρδιάς διαθέτουν τον πολύτιμο χρόνο τους στο πλευρό των ευάλωτων.
«Τις αποφάσεις αυτές για τη μετάβαση επιβεβαίωσαν και στελέχη της 2ης ΥΠΕ, γεγονός που καταδεικνύει ότι μεθοδεύονται πλέον συστηματικά μεταφορές ψυχιατρικά ασθενών στη Λέρο. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί παρά να προκαλεί τεράστια ανησυχία δεδομένου του ιστορικού βάρους μιας τέτοιας επιστροφής σε πρακτικές περασμένων δεκαετιών και δεδομένου ότι από το 1982 έχουν απαγορευθεί οι μεταφορές ασθενών στη Λέρο» αναφέρεται στην επιστολή και σημειώνεται ότι οι μονάδες αποκατάστασης που δημιουργήθηκαν στη Λέρο δεν είχαν σκοπό να αποτελέσει το νησί ξανά «την αποθήκη των μεγάλων ψυχιατρείων για ανεπιθύμητους ασθενείς».
Απευθύνουν, δε, αίτημα προς την Ειδική Επιτροπή να παρέμβει στα εμπλεκόμενα θεσμικά και επιστημονικά όργανα, ώστε να αποτραπεί η μεταφορά ασθενών από τις ψυχιατρικές κλινικές των αστικών κέντρων στις δομές της Λέρου.
Ζητούνται απαντήσεις στα εύλογα ερωτήματά τους: «Πόσες από τις επικείμενες μεταφορές ασθενών στη Λέρο αφορούν ασθενείς που ανήκουν στο τομέα των Δωδεκανήσων; Ποιους θεραπευτικούς σκοπούς (εκτός από την ψυχρή μετάθεση του προβλήματος των “νεοχρόνιων” ασθενών όσο πιο μακριά γίνεται) εξυπηρετούν αυτές οι μετακινήσεις και γιατί δεν λαμβάνεται μέριμνα ώστε οι ασθενείς να μην απομακρύνονται από τους τόπους τους και τους οικείους τους; Πώς νοείται ψυχοκοινωνική αποκατάσταση σε χώρους εντός του παλιού ψυχιατρείου σε έναν τόπο που η πρόσβαση είναι δύσκολη, κυρίως τους χειμερινούς μήνες, και το ταξίδι πολύωρο;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου