Σε περίπου σαράντα χιλιάδες υπολογίζονται οι νέοι άνθρωποι που το επόμενο έτος θα μπουν για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας, μετά την υποχρεωτική εκπαίδευση, το Λύκειο, το Πανεπιστήμιο.
Νέα κορίτσια και αγόρια στα 18 ή στα 20 χρόνια τους, με αγωνίες αλλά και ελπίδες, στο ξεκίνημα της παραγωγικής ζωής τους, η... οποία προβλέπεται, αν όχι ζοφερή, οπωσδήποτε περιπετειώδης· όχι ευχάριστα περιπετειώδης.
Αναλυτές, τεχνοκράτες, πολιτικοί, μελλοντολόγοι λένε στους νέους ανθρώπους ότι πρέπει να συνηθίσουν στην ιδέα ότι θα αλλάξουν πολλά επαγγέλματα στη ζωή τους. Πολλές ειδικότητες, δεξιότητες, περιοχές, χώρες. Εργασιακοί πλάνητες.
Αυτό μπορεί να ακούγεται ίσως και συναρπαστικό στην πρώτη παραγωγική δεκαετία της ζωής τους, αλλά τις επόμενες δεκαετίες του κύκλου της ζωής η περιπλάνηση χάνει τη συναρπαστικότητά της. Ολοι έχουν ανάγκη ένα ελάχιστο εργασιακής σταθερότητας και κοινωνικής ασφάλειας.
Σε αυτούς τους νέους ανθρώπους, που το ξεκίνημα της εργασιακής ζωής τους γίνεται σε περιβάλλον πρωτοφανούς κρίσης και αβεβαιότητας, το πρώτο πράγμα που βρήκε να τους προσφέρει η κυβέρνηση είναι το τυχοδιωκτικό πείραμα της ιδιωτικής επικουρικής ασφάλισης. Για την ακρίβεια, δεν τους το προσφέρει, τους το επιβάλλει, παρουσιάζοντάς το σαν μια τεράστια καινοτομία.
Τους νέους εργαζόμενους του κατώτατου μισθού των 580 ευρώ και της μερικής απασχόλησης των 400 ευρώ, η κυβέρνηση τούς εισάγει σε ένα ασφαλιστικό καζίνο. Από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους οι εισφορές της επικουρικής σύνταξης, μιας σύνταξης που θα τη δουν σε 35 ή 45 χρόνια, καθώς κανείς δεν ξέρει πού θα πάνε τα όρια ηλικίας το 2060, θα γίνουν επενδυτικός κουμπαράς.
Και σε 4-5 χρόνια θα μπορούν να περάσουν στον σκληρό πυρήνα αυτού του καζίνου, επιλέγοντας επίπεδο επενδυτικού ρίσκου στο οποίο θα ποντάρουν τις εισφορές τους.
Ολο αυτό το περίπλοκο σύστημα καταλήγει σε μια επικουρική σύνταξη των 100 ή των 200 ευρώ, που ωστόσο μπορεί να κοστίσει στο ασφαλιστικό σύστημα και τελικά στο κράτος, το οποίο εγγυάται τον ασφαλιστικό τζόγο για να ευνοηθεί η «αγορά», έως και 78 δισ. ευρώ τα επόμενα 30-40 χρόνια.
Ποιο το νόημα του πειράματος της ιδιωτικοποίησης της επικουρικής ασφάλισης; Προφανώς είναι ένα πείραμα και για τα πολλά λεφτά της κύριας. Και μια «παιδαγωγική» προετοιμασία ή εκμαυλισμός της νέας γενιάς για το επόμενο μεγάλο ασφαλιστικό πλιάτσικο...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου