Ο Μπαρίς Ερκούς, πολιτικός πρόσφυγας από το Κουρδιστάν, είναι είκοσι ετών και ήρθε στην Ελλάδα πριν από τριάμισι χρόνια. Εχει πάντα μαζί του την ταυτότητα του αιτούντος άσυλο και περιμένει να περάσει από συνέντευξη το 2026. Επικοινώνησε με την «Εφ.Συν.», για να καταγγείλει ότι τον λήστεψαν αστυνομικοί και πριν από λίγες μέρες τον συναντήσαμε στο... καφέ που δουλεύει στα Εξάρχεια.
«Ηταν 6 Δεκεμβρίου· το πρωί είχα συμμετάσχει στην πορεία για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και στις 20.30 ξεκίνησα τη βάρδια μου εδώ. Σχόλασα στις 3 τα ξημερώματα και βγήκα στη γωνία, στη Χαριλάου Τρικούπη, για να πάρω ταξί για το σπίτι μου, στο Μεταξουργείο. Είχαν περάσει σχεδόν είκοσι λεπτά, δεν είχα βρει ταξί και άρχισα να περπατάω προς τη Σόλωνος.
Δεν περπάτησα ούτε τρία λεπτά και ένα μαύρο αυτοκίνητο, μάρκας Polo, σταμάτησε μπροστά μου. Είχε ένα φανάρι κόκκινο - μπλε στο καπό του». Ο Μπαρίς μιλάει καλά ελληνικά. Παρακολουθεί μαθήματα στον πολυχώρο Echo Hub Athens, στην Κυψέλη, και πιστεύει ότι όποιος έρχεται στη χώρα μας πρέπει πρώτα να μάθει τη γλώσσα και την ιστορία της, για να μπορέσει να καταλάβει τους Ελληνες και να συνυπάρξουν.
«Δύο άτομα βγήκαν έξω από το αυτοκίνητο και είδα ότι μέσα ήταν άλλα δύο. Ο ένας μου έδειξε μια ταυτότητα και μου είπε: “Είμαστε αστυνομία, τι κάνεις εδώ;”. Σε δευτερόλεπτα με γύρισαν με το πρόσωπο προς τον τοίχο και μου έκαναν σωματικό έλεγχο. Φώναζαν: “Από πού είσαι; Τι κάνεις εδώ;”. Τους απαντούσα ότι είμαι από το Κουρδιστάν και εδώ δουλεύω, αλλά συνέχιζαν: “Εδώ είναι Εξάρχεια, τι κάνεις εδώ;”.
Ο Μπαρίς καταγγέλλει ότι του πήραν την ταυτότητά του και την τσάντα του μέσα στο αυτοκίνητο. «Είχε φιμέ τζάμια, δεν μπορούσα να δω τίποτα. Ακουγα τους άλλους δύο να λένε κάτι για προσαγωγή, νόμιζα θα με πάνε στο τμήμα. Οταν μου έδωσαν την τσάντα μου, έβαλαν μπροστά το αμάξι και εξαφανίστηκαν. Δεν πρόλαβα να δω τον αριθμό της πινακίδας, είδα μόνο ότι ήταν 3.30 τα ξημερώματα και βρισκόμουν Σόλωνος 128. Οταν άνοιξα την τσάντα μου, έλεγξα έναν φάκελο που είχα 200 ευρώ. Ο φάκελος ήταν εκεί, άλλα άδειος».
Γιατί δεν πήγε στο Αστυνομικό Τμήμα να το καταγγείλει; «Πώς πιστεύατε ότι θα έβρισκα το δίκιο μου; Πώς μπορώ να το αποδείξω; Εκείνη την ώρα οι αστυνομικοί αποφάσισαν να κρατήσουν από ένα 50ευρω ο καθένας από το να με προσαγάγουν και να φάνε την ώρα τους στο τμήμα μαζί μου. Μήπως ήταν πρώτη φορά που αστυνομικοί κλέβουν πρόσφυγες ή μετανάστες; Να σας πω την αλήθεια, γέλασα με την κατάντια τους».
Και γιατί αποφάσισε να το καταγγείλει δημόσια; «Η απάντηση είναι η λέξη “αντίσταση”. Οταν είσαι πολιτικοποιημένος, πατρίδα σου είναι όλη η γη και, όπου κι αν βρίσκεσαι, συνεχίζεις να αγωνίζεσαι ενάντια στην αστυνομική αυθαιρεσία, τον ρατσισμό, τον ιμπεριαλισμό».
Μπελογιάννης, Βελουχιώτης, Καλτεζάς, Αλέξης, Παύλος, δεν είναι πρόσωπα άγνωστα στον Μπαρίς. Ξέρει τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου τόσο καλά όσο και του Ναζίμ Χικμέτ και, αν τον ρωτήσεις ποιο είναι το αγαπημένο του σημείο στην Ελλάδα, θα σου πει το μνημείο των αγωνιστών στην Καισαριανή. «Οι Ελληνες είναι φιλόξενος λαός, βρίσκεις ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Ομως, αν σκεφτείς ότι είσαι μετανάστης, θα πεθάνεις. Πρέπει να σκεφτείς ότι είσαι αγωνιστής, ότι έχεις έναν στόχο, να βοηθάς άλλους, να διαδηλώνεις, να διεκδικείς»...
Γιώτα Τέσση
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου