Η αδυναμία του πολιτικού συστήματος (ειδικά των κομμάτων εξουσίας) να καταλήξει σε ένα ελάχιστο κοινό έδαφος περί κρίσιμων επιλογών για την εξωτερική πολιτική της χώρας έχει καταγραφεί και επιβεβαιωθεί άπειρες φορές πριν από τη συζήτηση στη Βουλή για την κύρωση της ελληνογαλλικής συμφωνίας στρατηγικής συνεργασίας.
Αυτή η αδυναμία/ανικανότητα... αντανακλάται τελικά στη θέση της χώρας στο διεθνές σύστημα (φόρου υποτελής ή προτεκτοράτο μεγάλων δυνάμεων) και ως εκ τούτου καθορίζει τελικά και το περιεχόμενο των διεθνών συμφωνιών που η χώρα υπογράφει είτε καθ’ υπαγόρευση (Συμφωνία των Πρεσπών ή ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις βάσεις) είτε «διαπραγματευόμενη» από μειονεκτική θέση, όπως η ελληνογαλλική συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας.
Μη έχοντας επεξεργασμένους και σαφείς στόχους, οι ελληνικές κυβερνήσεις προχωρούν σε συμφωνίες εξυπηρετώντας μείζονες επιδιώξεις των ισχυρών με μοναδικό τελικά αντάλλαγμα υποσχέσεις προστασίας, οι οποίες ουδέποτε δίνονται ρητά σε αντίθεση με τις ελληνικές παραχωρήσεις, που είναι απτές:
-Με τη Συμφωνία των Πρεσπών η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσέφερε μέγιστη υπηρεσία στην πολιτική της Ουάσιγκτον στα Βαλκάνια χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα.
-Με τη συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. κάλυψαν τις αμερικανικές ανάγκες αναδίπλωσης δυνάμεων (από την Τουρκία) με στόχο το «στενό μαρκάρισμα» της Ρωσίας.
-Με την ελληνογαλλική συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας η κυβέρνηση της Ν.Δ. ικανοποιεί την αναζωπύρωση των γαλλικών «αυτοκρατορικών» φιλοδοξιών στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, πληρώνοντας πανάκριβα μια υπόσχεση προστασίας (άρθρο 2 της συμφωνίας που προβλέπει γαλλική ένοπλη ανάμειξη σε ενδεχόμενη ελληνοτουρκική σύρραξη υπό τον όρο της «κοινής διαπίστωσης» του κινδύνου).
Πανάκριβα θα πληρώσει η Ελλάδα και για την αγορά των φρεγατών Belharra, καθώς στο οπλοστάσιό τους η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε να μην περιλαμβάνεται (ούτε στο μέλλον, καθώς οι φρεγάτες που θα ναυπηγηθούν για την Ελλάδα δεν θα διαθέτουν την αναγκαία υποδομή) το «υποστρατηγικό» όπλο Scalp Naval, δηλαδή ο πύραυλος ακριβείας μεγάλου βεληνεκούς (πάνω από 500 χιλιόμετρα) με τον οποίο τα χρήματα θα έπιαναν πράγματι τόπο, καθώς η απόκτηση του εν λόγω όπλου θα δημιουργούσε πραγματικές δυνατότητες αποτροπής.
Αντιμέτωπες με την αδυναμία/ανικανότητά τους να διαμορφώσουν μια εθνική στρατηγική, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση καταφεύγουν σε ευτελή πολιτική αντιπαράθεση με μόνο στόχο να κρύψουν την πραγματικότητα, δηλαδή την ευθύνη τους για την υποτελή θέση της χώρας και την αδιαφορία τους για κάθε προσπάθεια που θα συνέβαλλε να αλλάξει αυτή η κατάσταση.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Δημητρη Μηλακα, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου