Οι στόχοι της επανεμφάνισης του πρώην πρωθυπουργού και οι διεργασίες και δυσαρέσκειες στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας.
Η πρόσφατη επανεμφάνιση του Κώστα Καραμανλή, στην εκδήλωση του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής» με αφορμή τα 47 χρόνια από την ίδρυση της Ν.Δ., ασφαλώς δεν ήταν μια μεμονωμένη παρέμβαση απλώς για εθιμοτυπικούς λόγους. Πληροφορίες αναφέρουν ότι... εδώ και καιρό ο πρώην πρωθυπουργός είχε αποφασίσει να ακολουθήσει μια πρακτική περισσότερων δημόσιων παρουσιών με αφορμή ζητήματα πολιτικού και γεωπολιτικού ενδιαφέροντος, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να δηλώσει –εντός κι εκτός κόμματος– ότι είναι παρών.
Δεδομένο θεωρούν κάποιοι στην κυβερνώσα παράταξη ότι απασχολεί τον Κ. Καραμανλή τόσο η υστεροφημία του όσο και το να παραμείνουν αναλλοίωτα μέσα στη Ν.Δ. ο καραμανλισμός και το καραμανλικό στίγμα, την ώρα που τα ηνία του κόμματος έχει σήμερα η μητσοτακική πτέρυγα και που «γαλάζια» στελέχη βλέπουν ότι ο πρωθυπουργός επιδιώκει την «αποκαραμανλοποίηση» της Ν.Δ.
Ο πρώην πρωθυπουργός είχε προχωρήσει σε κάποιες δημόσιες παρουσίες (βλ. ομιλία στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Οκτώβριος 2019, ομιλία στο City του Λονδίνου, Νοέμβριος 2019), ωστόσο μεσολάβησαν οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν λόγω πανδημίας και τώρα, όπως όλα δείχνουν, θεώρησε την παρούσα συγκυρία μια ευκαιρία για τον ίδιο να επανέλθει σε αυτήν την πρακτική. Και επέλεξε να το κάνει στην εκδήλωση του Ιδρύματος Καραμανλή, στη Φιλοθέη –δηλαδή στην έδρα του– και μάλιστα μπροστά σε όλο το εσωκομματικό ακροατήριο που βρέθηκε εκεί σύσσωμο, παρουσία τόσο του Κυριάκου Μητσοτάκη, που επίσης μίλησε νωρίτερα, όσο και του έτερου πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.
Και παρότι ο κ. Καραμανλής δεν είχε ευθεία συγκρουσιακή στάση απέναντι στον πρωθυπουργό –σε αντίθεση με τις παρεμβάσεις του Αντ. Σαμαρά–, παρότι συνομιλητές του Κ. Καραμανλή επιμένουν ότι ποτέ δεν είχε διάθεση υπονόμευσης των εσωκομματικών του διαδόχων στην πρωθυπουργία και παρότι η ομιλία του ήταν πολύ προσεκτικά διατυπωμένη, υπήρχαν σαφή μηνύματα και αιχμές που απευθύνονταν στον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνηση.
Ενα από αυτά ήταν βέβαια η επιλογή του κ. Καραμανλή να εστιάσει ιδιαίτερα στο θέμα της «κοινωνικής δικαιοσύνης» και να μιλήσει για «αυτό που στη Δυτική Γερμανία του Αντενάουερ και του Ερχαρτ ονομάστηκε “Soziale Marktwirtschaft”, δηλαδή κοινωνική οικονομία της αγοράς», εκφράζοντας έτσι αντίθεση προς τις νεοφιλελεύθερες κυβερνητικές λογικές. Μάλιστα, στο ίδιο πλαίσιο κάποιοι στο κόμμα ως μήνυμα θεωρούν και την αναφορά του στον ιδρυτή της Ν.Δ., ότι «γνώρισε τη φτώχεια, την ανέχεια, τον μόχθο των ανθρώπων της υπαίθρου».
Δεύτερο μήνυμα προς την κυβέρνηση ήταν αυτό κατά το οποίο χαρακτήρισε «ανεπίτρεπτη απερισκεψία την επικράτηση κλίματος διχαστικού και ακραίας οξύτητας», αναφέροντας ότι «οφείλουμε να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για τη διαμόρφωση συνθηκών σύμπνοιας, ομοψυχίας και εθνικής συνεννόησης» και ότι «ο δημοκρατικός διάλογος και η αντιπαράθεση επιχειρημάτων πρέπει να διευκολύνει και όχι να υπονομεύει την ανάγκη σύγκλισης απόψεων για τη διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής, πρωτίστως για τα μεγάλα εθνικά θέματα», αφήνοντας έτσι σαφείς αιχμές προς την κυβέρνηση, αφού αυτή είναι που δίνει τον τόνο της πολιτικής αντιπαράθεσης, την ώρα μάλιστα που ο κ. Μητσοτάκης από το βήμα της ΔΕΘ είχε επιλέξει να τορπιλίσει την όποια συναίνεση με την αξιωματική αντιπολίτευση.
Αλλά και όταν ο πρώην πρωθυπουργός άσκησε έντονη κριτική στην Ευρώπη για μια σειρά από ζητήματα, μέσα σε αυτά ήταν και η πολιτική των μνημονίων που επέβαλε στην Ελλάδα κατά την οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας. Με αυτόν τον τρόπο ο κ. Καραμανλής πήρε σαφείς αποστάσεις και από τα πρωτοκλασάτα εκείνα στελέχη της Ν.Δ. που επεδίωξαν να ταυτιστούν με αυτές τις πολιτικές.
Οπως ήταν αναμενόμενο, η ομιλία Καραμανλή προκάλεσε αντανακλάσεις και μέσα στο κόμμα της Ν.Δ. Χαρακτηριστική η ανάρτηση του βουλευτή Λάρισας Μάξιμου Χαρακόπουλου, ο οποίος έκανε λόγο για «εμπνευσμένη ομιλία με επίκαιρα μηνύματα, εκτός των άλλων, για την αξία της κοινωνικής δικαιοσύνης και συνοχής, που βρίσκονται στον πυρήνα της καραμανλικής σχολής σκέψης». Αλλά, με αφορμή την ομιλία του πρώην πρωθυπουργού, βγήκε ξανά στην επιφάνεια και η γνωστή έντονη εσωκομματική δυσαρέσκεια για το γεγονός της αξιοποίησης στο κυβερνητικό σχήμα πολλών στελεχών που προέρχονται από άλλους πολιτικούς χώρους την ώρα που πολλοί βουλευτές αισθάνονται ότι παραμένουν εκτός.
Ενδεικτική η ανάρτηση του Γιώργου Κουμουτσάκου, που επέλεξε να διαχωρίσει το «όλον της Ν.Δ.» από τους προερχόμενους από άλλους χώρους, λέγοντας ότι «το όλον της μεγάλης παράταξης της Νέας Δημοκρατίας αλλά και στελέχη προερχόμενα από άλλους χώρους που ανακάλυψαν την ισχύ της ιδεολογίας της και τη διαχρονικότητα της προσφοράς της, τιμήσαμε χθες το μεγάλο ιδρυτή της και χειροκροτήσαμε τη βαρυσήμαντη ομιλία του Κώστα Καραμανλή».
Στο ίδιο κλίμα και ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης, που άφησε αιχμές προς τις πρωθυπουργικές επιλογές στελεχών, λέγοντας ότι αποτελεί «δικαίωση για την παράταξη» και τον Κ. Καραμανλή «το θερμό χειροκρότημα των προερχόμενων από την κεντροαριστερά και το ΠΑΣΟΚ». Την έντονη αυτή εσωκομματική γκρίνια και δυσαρέσκεια επιχείρησε πρόσφατα να καρπωθεί ο Αντ. Σαμαράς, που κατηγόρησε τον πρωθυπουργό, εμμέσως πλην σαφώς, για αλλοίωση του ιδεολογικοπολιτικού χαρακτήρα της Ν.Δ., και ο οποίος εξακολουθεί να καραδοκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου