Εχει πληρώσει ο άλλος ένα σκασμό λεφτά (τώρα, δικά του; δικά μας;) για να... του σιάξουν την εικόνα του και να του λάχει τώρα τέτοιο κάζο; Εχει πάει σε πανηγύρια ικαριώτικα, έχει ποδηλατήσει ανέμελος και κολανάτος στο Τατόι, έχει βγει με τα βυζά όξω ενώ εμβολιάζεται, έχει σελφάρει με μαγιουδάκι τσίτα μπόμπα στις παραλίες, ενώ κάτι φωτιές είχαν πιάσει κάπου στην Ελλάδα, έχει κωλοτριφτεί σε Χολιγουντιανούς αστέρες μέχρι πολιτικούς διαμετρήματος μπας και, έχει αφήσει την Αψογοτάτη να καθορίζει από υπουργούς έως τα πλακάκια στου Μαξίμου ξανά μπας και (αλλά δεν, εγώ σ’ το λέω). Εγινε Υψηλάντης της Επαναστάσεως, Μωυσής της πανδημίας, Γκομενάκι της γειτόνισσας, Τσουρεκάκιας της συμπρωτεύουσας, μέχρι και σε καουμπόικο έπαιξε - τι άλλο να κάνει πια; Κι όλα αυτά για να του βγει, απ’ αριστερά κιόλας, ο Δένδιας; Ε, ποτέ!
Τώρα, απ’ τ’ αριστερά το Νικολό δεν βγήκε - να τα λέμε κι αυτά. Δεν γίνεται να βγει, σκαλώνει. Αλλά όταν έχεις για αρχηγό έναν μικρό Μπογδάνο με ντύσιμο Κεν της Μπάρμπι, για να μη φαίνεται ως ξεβράκωτος αντικομμουνιστής του ’50, δεν το λες και δύσκολο να κάνεις πρωθυπουργικές εμφανίσεις. Γι’ αυτό Σπυρέτο μου εσύ Γεωργιάδη, μη χτυπιέσαι και πολύ. Μπροστά σου θα το βρεις το Νικολό.
Βέβαια, εδώ που τα λέμε, γιατί διαγράψανε τον Μπογδάνο, μήτε και κατάλαβα. Γιατί είναι τι, που δεν είναι άλλοι, υπουργοί και γραμματείς, βουτηγμένοι στην Ακροδεξιά έως το μεδούλι; Γιατί είπε τι, που δεν έχει πει ο ίδιος ο ξενιτεμένος μας πρωθυπουργός (πού τον χάνεις, πού τον βρίσκεις, όλο στη γύρα!); Καλέ, τις προάλλες δεν πήγε στη Βαλένθια, στο συνέδριο του Λαϊκού Κόμματος, κι αποκάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ «λαϊκιστές της άκρας Αριστεράς»;
Θα ξεχάσω εγώ, που σκίρτησε η κυτταρίτιδα στον απαυτό της κάθε φρανκόγριας της Ισπανίας σαν τον άκουσε; Εκεί να τον κρατήσουν ήθελαν! «Καλέ μείνε, καλέ κάτθε, καλέ εθένα θέλουμε!» του ’λεγαν. Εγκωσαν βλέπεις με τα σοσιαλιστικά κι ήθελαν τον δικό μας λεβέντη για να ξεαυτώσουν... Πώς κοιμόμασταν εμείς, με ανοιχτά τα παραθύρια/δυο ματόφρυδα γιοφύρια, επί χούντας; Ε, έτσι και δαύτοι επί Φράνκο. Κι αυτός ήταν και κοντός - με το φασιστικό μουστακάκι του βέβαια, αλλά κοντός. 1,63. Ενώ ο δικός μας; Κυπαρίσσι αψηλό!
Πρόσεξες τι είπε ο κυπαρίσσης; «Λαϊκιστές της άκρας Αριστεράς». Οχι αριστεροί λαϊκιστές, που τέλος πάντων το λες και πολιτικό σχόλιο. Διόλου τυχαίες δεν ήταν οι λέξεις που χρησιμοποίησε. Δόγμα Μπογδάνου.
Το βασικό εργαλείο για τη χειραγώγηση της πραγματικότητας είναι η χειραγώγηση των λέξεων. Αν μπορέσεις να ελέγξεις το νόημα των λέξεων, ελέγχεις και τους ανθρώπους που τις χρησιμοποιούν. Ο τρελάρας ο Φίλιπ ο Κ. ο Ντικ τα ’χε πει αυτά. Μεγάλες αλήθειες!
Αλλά να κάνουμε και μάγκα τον Μπογδάνο, λέξη τη λέξη, ένα Φράνκο τη βιολέτα, ε όχι, αυτό δεν το περίμενα. Και να σφάζονται οι χάιλ και οι Χίτλερ στην ποδιά του; Μόνο να σκεφτείς πως η μεταγραφή του στη Ν.Δ. ήρθε από τον ΣΚΑΪ -από ’κεί και μόνο καταλαβαίνεις την κατάντια. Να δεις που θα πάει στο Μπάτσελορ! Εκ νέου μεταγραφή στο κανάλι των αποτυχημένων βουλευτών. Και από γύρω, νάαα οι γαμπροί να τον φλερτάρουν, σε ποιον θα πρωτοκάτσει. Αυτός όμως θα το παίζει ελεύθερο πουλί. Φοίνικας!... Αυτό πάλι; Να είσαι μέλος κόμματος αλλά ανεξάρτητος βουλευτής, δεν το ’χω ξαναματακούσει. Ε, ρε, τι κάνει κανείς για την ψήφο...
Αυτήν που θα πάρει στην άνεση, γιατί τέτοιοι είμαστε. Οι Ισπανοί Φρανκόκοτες, εμείς Χουντοφοινίκια. Ή, το ακόμα χειρότερο: Πόντιοι Πιλάτοι: Δεν ξέρω, δεν μ’ ενδιαφέρει. «Νίπτω τας χείρας μου... πολύ σχολαστικά» που έλεγε κι ο Παπαδόπουλος στις κορονοδιαφημίσεις.
Κτήμα μας έγινε το νίψιμο, βαθιά πεποίθησή μας το ξέπλυμα. Πολιτών και κυβερνώντων. Μα να ξέρετε: σαν ρώτησαν, μετά από χρόοονια, τον Πιλάτο, αν μετάνιωσε για τον Ιησού, αυτός, αφού χασμουρήθηκε πρώτα, απάντησε: Ποιον;
... Τόσο απλά.
Νόρα Ράλλη
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου