Η επόμενη κυβέρνηση…
Το διακύβευμα της εκλογής της νέας ηγεσίας στο ΚΙΝΑΛ δεν είναι αν θα εκλεγεί ο Παπανδρέου, ο Ανδρουλάκης ή ο Λοβέρδος. Ασφαλώς το πρόσωπο παίζει σημαντικό ρόλο, αλλά αυτό που πραγματικά διακυβεύεται είναι ποιος θα κυβερνήσει μετά τις επόμενες εκλογές, καθώς πλησιάζει το κρίσιμο έτος 2023(θα δούμε στη συνέχεια γιατί είναι κρίσιμο).
Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα το... προφανές. Αν οι δημοσκόποι δεν κάνουν λάθος ή δεν παίζουν παιχνίδια, αρχηγός θα εκλεγεί ο Ανδρέας Λοβέρδος. Γιατί; Διότι το 80% των ψηφοφόρων του Κινήματος Αλλαγής του 2019 εμφανίζεται να συμφωνεί με τις περισσότερες αποφάσεις της σημερινής κυβέρνησης, να έλκεται ακόμα από το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και να μην θέλει να ακούσει κάν για το ενδεχόμενο να σχηματισθεί, μετά τις προσεχείς εκλογές, «προοδευτική κυβέρνηση» (δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ), για την οποία βγάζει σπυράκια ο κ. Λοβέρδος και δεν το κρύβει.
Εννοείται ότι η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτιμούν να εκλεγεί αρχηγός ο κ. Λοβέρδος. Διότι, σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, θα έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν συνεταίρο, είτε ακροδεξιό (πχ. Βελόπουλος) είτε δεξιόστροφο του Κέντρου (Λοβέρδος).
Όμως, ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ δεν θα γευτούν αυτή τη χαρά. Ο κ. Λοβέρδος δεν μπορεί να εκλεγεί αρχηγός. Διότι οι ψηφοφόροι αυτού του, μικρού πλέον, πολιτικού χώρου, με όσα έχουν προηγηθεί(συγκυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου), γνωρίζουν ότι μια νέα τέτοια εξέλιξη θα εξαφανίσει το κόμμα τους από τον κοινοβουλευτικό χάρτη: οι δεξιόστροφοι ψηφοφόροι του θα πάνε κατευθείαν στην κάλπη της ΝΔ, για να αποτρέψουν τον όποιο κίνδυνο νίκης του ΣΥΡΙΖΑ και οι αριστερόστροφοι θα φύγουν για αριστερότερα.
Ετσι, αρχηγός στο ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ θα εκλεγεί είτε ο Νίκος Ανδρουλάκης είτε ο Γιώργος Παπανδρέου. Και οι δύο θα αποκλείσουν οποιαδήποτε νέα κυβερνητική συνεργασία με τη ΝΔ. Δεν θα πουν ποτέ δημόσια ότι θα συμπράξουν με τον ΣΥΡΙΖΑ για το σχηματισμό «προοδευτικής κυβέρνησης». Αλλωστε, δεν έχει νόημα να το πουν σήμερα. Μια τέτοια εξέλιξη απαιτεί να μην είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ ή τουλάχιστον το ποσοστό της να είναι χαμηλό, έτσι ώστε να είναι δυνατό να σχηματισθεί κυβέρνηση από το δεύτερο και το τρίτο κόμμα.
Αυτό το «κουβάρι» θα ξεμπλέξουν πρώτα όσοι θα πάνε στην κάλπη του ΚΙΝΑΛ στις 5 και, αν χρειαστεί, στις 12 Δεκεμβρίου, για να εκλέξουν τον διάδοχο της Φώφης Γεννηματά. Και μετά θα αναλάβουν οι ψηφοφόροι στις εθνικές εκλογές, όποτε το αποφασίσει ο κ. Μητσοτάκης. Αυτές θα είναι οι κρίσιμες εκλογές.
Τι το διαφορετικό θα έχουν από αυτές του 2019; Φαίνεται ήδη στον ορίζοντα. Η πανδημία κάποια στιγμή μέσα στο 2022 θα λήξει ή θα περάσει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Και τότε, από το 2023, οι σκληροί του ευρωπαϊκού Βορρά θα επαναφέρουν την απαίτηση να επανέλθει στην Ευρωζώνη η δημοσιονομική πειθαρχία. Αυτό για την Ελλάδα- χώρα με το μεγαλύτερο παγκοσμίως δημόσιο χρέος και με έλλειμμα που πλησιάζει εκείνο του εφιαλτικού 2009- θα είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Καμιά κυβέρνηση δεν θα αντέξει μια επανάληψη, έστω ηπιότερη, της δεκαετίας της χρεοκοπίας και της μνημονιακής περιόδου.
Κατά βάθος, λοιπόν, αυτό που διακυβεύεται στις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ δεν είναι μόνο ποιος θα εκλεγεί. Αλλά και προς τα πού θα τραβήξει, αν οι επόμενες εκλογές δεν βγάλουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Διότι τότε θα (επαν)έλθει το δίλημμα: ΝΔ και ακροδεξιά(όποιο κομμάτι της εκπροσωπηθεί στη Βουλή) ή ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ. Ετσι, θα αποκατασταθεί κάποιου είδους κανονικότητα στις συνεργασίες, δηλαδή θα συνεργάζονται όμορα, πολιτικοϊδεολογικώς, κόμματα. Και δεν θα ξαναδούμε «παρά φύσιν» συνεργασίες, όπως αυτές της προηγούμενης περιόδου, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Εκτός αν οι ψηφοφόροι της 5 ή της 12 Δεκεμβρίου εκλέξουν τον κ. Λοβέρδο, οπότε όλα αυτά θα ανατραπούν. Και τότε πολλοί από όσους θα έχουν απομείνει σ’ αυτό το μικρό κόμμα θα ανακράξουν, σαν άλλοι Σαμψών, «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου