Μια ακόμα νίκη της «κακιάς αρρώστιας» (έτσι εξόρκιζαν οι άνθρωποι παλιότερα τον καρκίνο: αρνούμενοι να αναφέρουν το όνομά του), μια ακόμα ήττα τής γενναιότητας με την οποία την αντιμετωπίζουν τα θύματά της.
Η... Φώφη Γεννηματά πάλεψε χρόνια με τη μάστιγα των τελευταίων αιώνων, σε μια μάχη άνιση. Λύγισε, αλλά άφησε πίσω της το θάρρος και το μεγαλείο ψυχής, ως παρακαταθήκη στους άτυχους που έχουν χτυπηθεί ή θα χτυπηθούν από το στοιχειό.
Πάνε πολλά χρόνια από τότε που η συνωμοσολογία ήθελε να έχει βρεθεί το φάρμακο, αλλά –έλεγαν οι δύσπιστοι– σκοτεινές δυνάμεις το έκρυβαν γιατί «τι θα γίνονταν τόσα φάρμακα, τόσα μηχανήματα, τόσοι γιατροί, τόσα νοσοκομεία, τόσες επενδύσεις» αν εξέλιπε οριστικά η αρρώστια; Ανοησίες! Ανοησίες περίπου σαν τις σημερινές.
Ο καρκίνος σε αναρίθμητες περιπτώσεις έχει νικηθεί, έχει παταχθεί. Όχι παντού, όχι σε όλες τις μορφές και σε όλα τα στάδια. Αλλά έχουν γίνει τεράστια βήματα και η νίκη θα έρθει οριστικά και ανεπίστρεπτα. Μπορεί όχι στις δικές μας, στις ώριμες, γενιές. Αλλά σε εκείνες των παιδιών μας ή, έστω, σε αυτές των παιδιών των παιδιών μας.
Ως τότε, έως τη μεγαλύτερη νίκη της ανθρωπότητας, ένα κεράκι μνήμης στη μνήμη της Φώφης και εκείνων που χάθηκαν στη μάχη με το στοιχειό...
harddog-sport.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου