Η 13η Δεκεμβρίου, το διακύβευμα της κάλπης και ο κίνδυνος της διάσπασης…
Με τις 83.000 υπογραφές που συγκέντρωσαν οι υποψήφιοι στη Χαριλάου Τρικούπη ολοκληρώθηκε το «θρίλερ» με την υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου. Τώρα αρχίζει η δράση και τα μαχαίρια ακονίζονται, αλλά η μεγάλη ανησυχία όλων είναι να μην πέσει το κόμμα και ο χώρος του ΠΑΣΟΚ... σε μια ατέρμονη εσωστρέφεια γύρω από μια ανέξοδη παρελθοντολογία. Το πρώτο ηχηρό σήμα των εσωκομματικών εκλογών ήταν η συμμετοχή των πολιτών, μελών και φίλων και η κινητοποίηση των μηχανισμών της Χαριλάου Τρικούπη.
83.000 υπογραφές δεν είναι λίγες ως βάση εκκίνησης για τους 6 διεκδικητές, όταν στο πρώτο στάδιο και πριν ακόμη ανακοινώσει την απόσυρσή της η κα Γεννηματά από την κούρσα αυτός ο αριθμός ίσως και να αποτελούσε το στόχο της τελικής συμμετοχής στις κάλπες της 5ης Δεκεμβρίου.
Το δεύτερο ηχηρό μήνυμα δόθηκε (τυχαία;) μέσα από τη Χαριλάου Τρικούπη. Ο «ήσυχος» και «αθόρυβος» Νίκος Ανδρουλάκης αποφάσισε να καταθέσει τις δικές του 20.000 υπογραφές με στικάκι στην εκπνοή της παράτασης που είχε δοθεί στους νέους διεκδικητές.
Για τον Γιώργο Παπανδρέου όμως ήταν λογικόν να φτάσει στα γραφεία του κόμματος στο παραπέντε της προθεσμίας ωστόσο το γεγονός ότι έπεσε πάνω στον κ. Ανδρουλάκη στον 4ο όροφο της Χαριλάου Τρικούπη έξω από το γραφείο της επιτροπής καταστατικού και εκλογών προκάλεσε μια ιδιαίτερη σημειολογία η οποία μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε.
«Καλό μας αγώνα Νίκο, ειρηνικά κι αγαπημένα» είπε σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες ο κ Παπανδρέου στον ευρωβουλευτή του ΚΙΝΑΛ με τον κ. Ανδρουλάκη να του απαντά λιτά και ευγενικά «Ευχαριστώ Πρόεδρε, καλό μας αγώνα».
Το σήμα ήταν καθαρό που ήθελαν και οι δυο να περάσουν προς τα έξω. Ζωτικής σημασίας για τη διαδικασία του ΚΙΝΑΛ είναι να διαφυλαχτεί η συνοχή του κόμματος στο δρόμο προς τις κάλπες και να διατηρηθεί η δυναμική που έχει λάβει η διαδικασία μετά την είσοδο του κ. Παπανδρέου στο παιχνίδι της διαδοχής.
Σίγουρα πάντως ο κ. Ανδρουλάκης ήδη από το καλοκαίρι και όταν ακόμη είχε απέναντί του την κα Γεννηματά κρατούσε μια πιο χαλαρή στάση και είχε αποφύγει όλο αυτό το διάστημα τους υψηλούς τόνους και τις προσωπικές επιθέσεις έναντι των άλλων υποψηφίων.
Κάτι αντίστοιχο αναμφίβολα θα επιδιώξει και ο πρώην Πρωθυπουργός και θεωρείται βέβαιο ότι οι προκλήσεις που θα του γίνουν τον επόμενο ενάμιση μήνα θα είναι πολλές κυρίως από τις επιθέσεις που θα δέχεται όπως όλοι προεξοφλούν για την περίοδο των διασπάσεων και των δικών του κινήσεων από το 2009 μέχρι και το 2015 όταν κατέβηκε στις εκλογές έχοντας ιδρύσει δικό του κόμμα.
Συνομιλώντας με όλους του υποψηφίους που μπήκαν στην κούρσα της διαδοχής εμβόλιμα αλλά δυναμικά, επισημαίνουν τον κίνδυνο η διαδικασία να χάσει την αίγλη και η προσπάθεια συλλογής υπογραφών που για κάποιους έγινε χέρι με χέρι και πόρτα πόρτα, να πάει χαμένη για την Παράταξη, αν χαθεί το μέτρο της αντιπαράθεσης και εξελιχθεί σε μια άγονη αντιπαράθεση μεταξύ δυο προσώπων.
«Υποψίες» προοδευτικής διακυβέρνησης
Ουσιαστικά φωτογραφίζουν τον κίνδυνο να διαμορφωθεί ένα δίπολο μεταξύ Ανδρέα Λοβέρδου και Γιώργου Παπανδρέου στο οποίο δεν αποκλείεται να μπει σφήνα και άλλος υποψήφιος.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος σταθερά κινούμενος επιταχυντικά των εξελίξεων φρόντισε πριν ακόμη και από την επίσημη προκήρυξη των υποψηφίων από την αρμόδια επιτροπή να σαλπίσει το επίδικο της αντιπαράθεσης. Με αφορμή τις δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου για την «προοδευτική διακυβέρνηση» έκανε λόγο για «ύποπτο όρο» και έβαλε τα όρια της αντιπαράθεσης κλείνοντας μέσω της δικής του υποψηφιότητας κάθε συζήτηση για συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ μετά τις εκλογές της απλής αναλογικής.
Στον κ. Λοβέρδο απάντησε ο έτερος υποψήφιος Χάρης Καστανίδης με ένα τουίτ κάτι που θα κάνει ακόμη πιο σαφές στις σημερινές δημόσιες παρεμβάσεις του:
«Διάβασα ότι “ο όρος προοδευτική διακυβέρνηση είναι ύποπτος”. Δεν υπάρχουν ύποπτοι όροι. Αποκτούν διαφορετική σημασία ανάλογα με τους ανθρώπους που εκφωνούν τις λέξεις».
Διάσπαση
Κι αν για την ώρα το ενδιαφέρον και εύλογα εστιάζεται στη γραμμή τερματισμού της 5ης ή της 12ης Δεκεμβρίου αν στηθούν κάλπες για το δεύτερο γύρο, ωστόσο στη μεγάλη εικόνα οι βετεράνοι και μέντορες του κόμματος που έχουν επιλέξει να μείνουν στα μετόπισθεν και να εργάζονται αθόρυβα για την ενότητα του κόμματος βλέπουν τη μεγάλη εικόνα και μαζί και όσοι στρέφουν το βλέμμα στην 13η Δεκεμβρίου και στην υπόλοιπη διαδρομή που ανοίγεται μέχρι τις εθνικές κάλπες.
Γιατί το ζήτημα της κοινοβουλευτικής παρουσίας του ΚΙΝΑΛ θα παραμένει ένα πεδίο ανοιχτό στην πολιτική σκακιέρα και η εικόνα της ΚΟ σε κρίσιμες καμπές και αποφάσεις που θα κληθεί να πάρει το κοινοβούλιο ο νέος πρόεδρος θα κληθεί να δώσει εκτός από τη μάχη με τους πολιτικούς αντιπάλους και τη μάχη της ομοφωνίας.
Ουσιαστικά πάνω από το ΚΙΝΑΛ θα πλανάται μονίμως το φάσμα της διάσπασης. Με τη μια ή την άλλη υποψηφιότητα κάποιοι θα επιμένουν να τραβούν το κόμμα προς συγκεκριμένη κατεύθυνση με τις δυνάμεις που θα αναπτύσσονται να είναι αντίρροπες και οι οποίες θα δοκιμάσουν στο μέγιστο βαθμό τις αντοχές τόσο του επόμενου προέδρου όσο και της ίδιας της συνοχής του οικοδομήματος της Χαριλάου Τρικούπη καθώς θα μεγιστοποιηθούν και οι πιέσεις από τα άλλα δυο μεγάλα κόμματα εξουσίας που εποφθαλμιούν το χώρο που καταλαμβάνει σήμερα το ΚΙΝΑΛ…
Σωτήρης Μπολάκης
libre.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου