Γιάννης Αλμπάνης
Ο θάνατος της Φώφης Γεννηματά έχει προκαλέσει πανελλήνια συγκίνηση. Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ υπήρξε μια προσωπικότητα η οποία είχε συμπάθειες πέρα από τα όρια του κομματικού χώρου της.
Ωστόσο, η συγκίνηση που εκδηλώνεται, έχει να κάνει και με τον τρόπο που αντιμετώπισε τον καρκίνο. Η Φώφη Γεννηματά έμεινε... αξιοπρεπής και πιστή στις επιλογές της ως το τέλος. Η στάση της ας αποτελέσει παράδειγμα για όλες και όλους μας.
Διαρκής επιδημία
Ο αδόκητος θάνατος της Φώφης Γεννηματά δίνει την αφορμή (δυστυχώς) να συζητήσουμε γενικά για τον καρκίνο και το πώς τον αντιμετωπίζει η Πολιτεία.
Ο καρκίνος είναι μια διαρκής επιδημία. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Στατιστική Καρκίνου 2020 της Διεθνούς Υπηρεσίας Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC) και της Αμερικανικής Εταιρείας Καρκίνου, 1 στους 5 ανθρώπους παγκοσμίως θα νοσήσει από καρκίνο σε κάποια φάση της ζωής του. Το στοιχείο ότι 1 στους 8 άντρες και 1 στις 11 γυναίκες θα πεθάνουν εντέλει από καρκίνο, δείχνει με μεγαλύτερη ενάργεια την απειλή που συνιστά η ασθένεια. Ωστόσο, μια πιο προσεκτική ανάγνωση των στατιστικών αναδεικνύει την τεράστια πρόοδο που έχει κάνει η επιστήμη στη αντιμετώπιση του. Ο καρκίνος δεν είναι πια η ανίατη “επάρατος νόσος”, τόσο τρομακτική που δεν την ονοματίζουμε καν. Αν διαγνωστούν εγκαίρως, πολλές μορφές καρκίνου μπορούν να θεραπευτούν.
Παρ’ όλο που στη σχετική δημόσια συζήτηση το (απολύτως απαραίτητο) ψυχικό σθένος του ασθενούς καταλαμβάνει δυσανάλογα μεγάλο χώρο, στην πραγματικότητα η αποτελεσματική αντιμετώπιση του καρκίνου (όπως και κάθε ασθένειας) είναι πρωτίστως θέμα της επιστήμης και της πολιτικής Υγείας.
Ο κορονοϊός
Στην τρέχουσα συγκυρία το μεγαλύτερο πρόβλημα για μια αποτελεσματική αντιμετώπιση του καρκίνου είναι το ότι το ΕΣΥ έχει γίνει αφοσιωθεί σχεδόν ολοκληρωτικά στην αντιμετώπιση του κορονοϊού. Σύμφωνα με την Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου, στην Ελλάδα το 2020 έγιναν 40% λιγότερες διαγνώσεις νέων κρουσμάτων καρκίνου. Ανάλογη είναι η τάση διεθνώς. Η μη έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου σημαίνει πολύ μικρότερες πιθανότητες επιβίωσης. Σημαίνει επίσης χαμηλότερη ποιότητα ζωής για τον ασθενή που θα επιβιώσει εντέλει.
Πέρα από την πρόληψη, προβλήματα προκύπτουν και για τη θεραπεία. Στη μελέτη “COVID-19 Πανδημία και οι σύγχρονες απειλές για τη δημόσια υγεία” που επιμελήθηκαν οι καθηγητές Ιατρικής Ηλ. Κονδύλης και Αλ. Μπένος (Εκδόσεις Τόπος και ΚΕΠΥ) αναφέρεται ότι την περίοδο Φεβρουαρίου-Νοεμβρίου 2020 πραγματοποιήθηκαν 253.000 λιγότερες νοσηλείες και 108.000 λιγότερες χειρουργικές επεμβάσεις από τον μέσο όρο της τριετίας 2017-19. Επισημαίνονται δε σημαντικές καθυστερήσεις στη χρήση κρίσιμων για τη ζωή των ασθενών υπηρεσιών, όπως οι χειρουργικές επεμβάσεις για καρκίνο του πνεύμονα.
Εν ολίγοις ο κορονοϊός και η ανεπάρκεια του ΕΣΥ βλάπτουν σοβαρά και την αντιμετώπιση του καρκίνου, όπως και άλλων σοβαρών ασθενειών.
Τα διαχρονικά προβλήματα
Εκτός από τον κορονοϊό, υπάρχουν τα διαχρονικά προβλήματα στην αντιμετώπιση του καρκίνου στο πλαίσιο του ΕΣΥ. Συγκεκριμένα:
Παρότι αρκετές προληπτικές διαγνωστικές εξετάσεις είναι δωρεάν, μεγάλος αριθμός πολιτών δεν τις κάνει. Η Πολιτεία δεν κάνει συνεχείς καμπάνιες ενημέρωσης/προτροπής και δεν καλλιεργεί την κουλτούρα της πρόληψης.
Οι καρκινοπαθείς αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα στο να βρουν ραντεβού στα δημόσια νοσοκομεία για τις αναγκαίες εξετάσεις τους. Ορισμένες δε σύγχρονες εξειδικευμένες εξετάσεις (όπως η μαγνητική με πρωτόκολλο Ορθού) δεν είναι δωρεάν.
Όπως όλοι οι ασθενείς του ΕΣΥ, οι καρκινοπαθείς που νοσηλεύονται, βρίσκονται αντιμέτωποι με τις μεγάλες ελλείψεις του συστήματος σε νοσηλευτικό προσωπικό, κάτι που επηρεάζει τόσο την εξέλιξη της θεραπείας τους όσο και το ηθικό τους.
Δεν έχει εξασφαλιστεί η καθολική πρόσβαση στις γονιδιακές θεραπείες.
Το Εθνικό Ινστιτούτο Νεοπλασιών που θα μπορούσε να συμβάλει στη μάχη κατά του καρκίνου, έχει μείνει στα χαρτιά.
Δεδομένου ότι οι χημειοθεραπείες και οι ακτινοθεραπείες είναι μακροχρόνιες κι επίπονες, οι ασθενείς πρέπει να λείψουν μεγάλα διαστήματα από την εργασία τους. Το επίδομα ασθενείας (μισό του τεκμαρτού ημερομισθίου της ασφαλιστικής κλάσης στην οποία κατατάσσεται ο ασφαλισμένος) είναι ανεπαρκές, ιδιαίτερα αν ληφθούν τα αναπόφευκτα έξτρα έξοδα που συνεπάγεται η νοσηλεία. Στην πραγματικότητα, στην Ελλάδα όποιος αντιμετωπίζει μακροχρόνια ασθένεια, δύσκολα τα βγάζει πέρα χωρίς τη στήριξη των οικείων του.
Αν και οι έρευνες δείχνουν ότι το υποστηρικτικό περιβάλλον ανεβάζει τις πιθανότητες ίασης, εντούτοις, η Πολιτεία δεν έχει διαμορφώσει πλαίσιο ψυχολογικής και υλικής στήριξης των ασθενών που δεν έχουν οικείους να τους συνδράμουν. Ας αναλογιστούμε ότι τις μέρες που ακολουθούν η λήψη της χημειοθεραπείας, ο ασθενής μπορεί να δυσκολεύεται ακόμα και να σηκωθεί από το κρεβάτι -ενώ βρίσκεται σπίτι του. Στο πεδίο της κατ’ οίκον νοσηλείας/στήριξης σημειώνονται μερικές από τις πιο χτυπητές ελλείψεις του κράτους πρόνοιας στη χώρα μας.
Σε σχέση με το που βρισκόμασταν πριν κάποια χρόνια, αναντίρρητα έχει γίνει τεράστια πρόοδος στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετά που μπορούν άμεσα να γίνουν για να σώσουμε πολλές ζωές και να εξασφαλίσουμε ποιότητα σε ακόμα περισσότερες...
news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου