Do you like mademoiselle the Greece?...

Θανάσης Καρτερός

Δεν κρατήθηκε κι έσπευσε να πανηγυρίσει ο Μητσοτάκης, γιατί στο δεύτερο τρίμηνο του ’21 είχαμε σημαντική ανάπτυξη σε σχέση με το αντίστοιχο του ’20. Το διέπραξε μάλιστα όχι μόνο απνευστί, αλλά και αγγλιστί. Προφανώς για να απευθυνθεί στο απανταχού αγγλόφωνο... κοινό και να επικοινωνήσει την αλήθεια της πολιτικής του και του μέλλοντός μας: “We remain focused on reforms that deliver inclusive growth and raise living standards for all”. Που μεταφράζεται ότι «παραμένουμε συγκεντρωμένοι σε μεταρρυθμίσεις που παρέχουν ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς και αυξάνουν το βιοτικό επίπεδο για όλους».

Του απάντησε η Αχτσιόγλου, για να του θυμίσει ότι το περσινό τρίμηνο η χώρα ήταν κλειστή από καθολικό lockdown. Και η οικονομία επίσης. Το πραγματικό ζήτημα όμως δεν είναι να του απαντήσει κάποιος. Είναι να ρωτήσει: Τα πιστεύει αυτά που λέει; Ότι ζούμε ένα όνειρο ανάπτυξης; Κι ότι αυξάνεται το βιοτικό επίπεδο όλων μας; Ή μας δουλεύει εν πλήρη συνειδήσει και χωρίς κανένα δισταγμό; Διότι, αν τα πιστεύει, χρειάζεται επειγόντως έναν ειδικό. Να του μιλήσει για τα παιδικά του τραύματα, μήπως του παράσχει κάποια θεραπεία. Αν δεν τα πιστεύει όμως, τότε χρειαζόμαστε εμείς ειδικό. Για να τον αντέξουμε.

Διότι δεν τρώγεται με τίποτε να έχουμε εν μέσω της φωτιάς στο Μαξίμου έναν τύπο που χαμογελάει. Εν μέσω του θανάτου από την πανδημία έναν τύπο που την τελειώνει δις -twice, στη γλώσσα του- με διαγγέλματα. Και εν μέσω της οικονομικής καχεξίας, της ανεργίας που φωνάζει και της ανασφάλειας που κραυγάζει, έναν τύπο που κοκορεύεται επάνω στον εξώστη και μιλάει στο πόπολο σαν τον ναυαγοσώστη. Αγνοώντας τα χάχανα, τις μούντζες, το βρισίδι, και τα “Μητσοτάκ,η ξέρεις εσύ”, πού θα καταναλωθούν από όσους διαβάσουν τα αγγλικά του. Και τη μετάφρασή τους: Εγώ σε λέω πως είμαι χαντούμης κι εσύ μου υπόσχεσαι επίδομα πολυτέκνου!

Συμπέρασμα βαρετά επαναλαμβανόμενο: Την πατήσαμε άσχημα. Διότι δεν καταλαβαίνει ο άνθρωπος. Όχι τους αριθμούς ή τα στοιχεία, αυτά μπορεί να του τα εξηγεί κουτσά στραβά ο Σκέρτσος. Εμάς. Τον λαό του. Δεν έχουμε ψωμί να φάμε κι αυτός τάζει παντεσπάνι. Τσουλούφι, φιγούρα και do you like mademoiselle the Greece. Χωρίς αποκλεισμούς, τρομάρα του...

Η ΑΥΓΗ