Παντελής Μπουκάλας
Δύο χρονιές τώρα η πανδημία κλονίζει σοβαρά την εκπαιδευτική λειτουργία. Στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες. Το βάρος τής επί τα χείρω διαφοροποίησης δεν είναι ίδιο παντού, αφού διαφέρει ο βαθμός της προετοιμασίας κάθε κρατικού μηχανισμού και οι οικονομικές του δυνατότητες. Σχετικοί αξιολογικοί πίνακες δεν... υπάρχουν, η χώρα μας πάντως δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει με σοβαρές ελπίδες κάποια καλή θέση.
Θα της το απαγόρευαν οι τάξεις με 20 ή και 25 μαθητές, τα μαθήματα σε «σχολεία»-κοντέινερ, που για ορισμένες περιοχές (όχι απαραιτήτως σεισμόπληκτες) παραμένουν κεφάλαιο της Ιστορίας και όχι της προϊστορίας μας, και τα διαιωνιζόμενα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό, που καλύπτονται, όσο καλύπτονται, με την επίσης διαιωνιζόμενη πατέντα των αναπληρωτών. Αντί μόνιμων διορισμών, συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Εν αντιθέσει με όσα συμβαίνουν στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ενωση, το 5% του ΑΕΠ για την Παιδεία παραμένει όνειρο τόσο μακρινό όσο κι όταν πρωτακούστηκε σαν σύνθημα, δεκαετίες πριν.
Συνηθίζουμε να λέμε ότι τα παιδιά ξεχνούν και προχωράνε, αυτό όμως σε αρκετές περιπτώσεις είναι απλώς ευχή. Ακόμα και οι μαθητές του Δημοτικού θα δυσκολευτούν πάρα πολύ να μεταβολίσουν και να αφομοιώσουν την αλλοίωση της σχολικής εμπειρίας: αντί της προσδοκώμενης χαράς, που προκύπτει σχεδόν εξίσου από τη γνώση και την κοινωνικοποιητική παρέα με συνομηλίκους, ο φόβος, η μάσκα, η απόσταση ασφαλείας, η τηλεκπαίδευση, τα απανωτά νέα «όχι», που δηλητηριάζουν τις άγουρες ψυχές.
Οι ειδικοί φοβούνται ότι με την επαναλειτουργία των σχολείων θα μολυνθούν τριάντα έως πενήντα χιλιάδες παιδιά, αφού η ηλικιακή κατηγορία τους, που φάνταζε άτρωτη, είναι ανίσχυρη μπροστά στη μετάλλαξη «Δέλτα». Ολοι μας όμως θα πρέπει να φοβόμαστε και για την ψυχική φθορά των μαθητών και των φοιτητών. Δυστυχώς, η «γενιά της πανδημίας» θα πληρώσει βαρύ κόστος και τώρα και σε βάθος χρόνου. Και δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως είναι συγχρόνως και γενιά της κλιματικής κρίσης.
Ο εμβολιασμός θα συμβάλει καθοριστικά, αν βέβαια αυξηθούν θεαματικά τα ποσοστά του, απογοητευτικά έως τώρα: 13% στα παιδιά 12-14 ετών, 25% στους εφήβους 15-17 ετών. Η δυσπιστία πολλών γονιών, η εφηβική εμπιστοσύνη στην παντοδυναμία της νιότης, η πλημμελής ενημέρωση, η αίσθηση περί σχολείων-πειραματικών εργαστηρίων που δημιουργεί η πρόβλεψη για κλείσιμο μιας σχολικής μονάδας μόνο αν τα κρούσματα ξεπεράσουν το 50% συν ένα, όλα συνηγορούν ότι οι αγιασμοί δεν αρκούν για να πάει καλά η χρονιά...
Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου