...και ο Τύπος που διψάει για ιστορίες καταστροφής...
Η άνοδος των άσημων –αλλά όχι ασήμαντων πάντα– είναι τροφή για Μέσα που κυνηγούν τις σαμπανιζέ επιτυχίες και τις εκρηκτικές αποτυχίες. Η περίπτωση του πρώην κορυφαίου αμυντικού ποδοσφαιριστή, με τα πανάκριβα συμβόλαια άλλοτε, είναι ενδεικτική. Την... αποκάλυψη της πτώσης του από ένα Μέσον ακολούθησε κύμα αναπαραγωγών από έντυπα και ιστοσελίδες.
Τα disaster stories –έτσι χαρακτηρίζονται στον σύγχρονο, πολύγλωσσο (ελληνικό!) Τύπο οι ιστορίες καταστροφής– καταναλώθηκαν με βουλιμία από το αναγνωστικό κοινό που «αγοράζει» την ιδιωτικότητα σαν ζεστό ψωμί.
Το όνομα του μεγάλου αστέρα που χρεοκόπησε και τώρα δουλεύει διανομέας ανταλλακτικών –ντελίβερι στην καθομιλουμένη– γράφτηκε φαρδιά πλατιά, με τη συνοδεία παπαρατσίστικων φωτογραφιών από τη νέα του δουλειά. Εμείς εδώ, στον Harddog, δεν ακολουθούμε την αναφορά του ονόματος. Σεβόμαστε την ιδιωτικότητα. Άλλωστε πριν από δύο ακριβώς χρόνια, αρχές Σεπτέμβρη του 2019, γράφαμε με τίτλο «Η γειτονιά με τις πισίνες κι ο παλιός αστέρας που του παίρνουν τη βίλα», χωρίς αναφορά ονόματος επίσης, για την αρχή της πτώσης τού συγκεκριμένου, όταν η βίλα του έβγαινε στο σφυρί. Αναφέραμε σε ένα σημείο:
«Τότε έρρεε το χρήμα στα πόδια τού περί ου. Γιατί να μη φτιάξει μια βίλα πλάι στους βιλάτους, εκεί που άλλοι ρίχνουν κότερα πλάι στους κοτεράτους; Μια οικογένεια είμαστε στη γειτονιά με τις πισίνες• ομογενοποιημένοι φραγκάτοι, επιφανείς γείτονες. Βγαίνεις στον κήπο και καλημερίζεις τον Τάδε, ανοίγεις τη γιγάντια γκαραζόπορτα και βλέπεις να περνάει απ' έξω το 4Χ4 θηρίο τού Δείνα».
Όπως και να έχει, καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή. Και χαράς τον εκείνον που βρίσκει το κουράγιο όταν πέσει από τα ψηλά να έχει τη δύναμη να σηκωθεί και να παλέψει με όποιον ταπεινό, αλλά τίμιο, τρόπο μπορεί. Ο συγκεκριμένος είχε τη δύναμη. Όπως την είχε άλλος κορυφαίος ποδοσφαιριστής που για να ζήσει πουλάει σουβλάκια, ακόμα και έξω από το γήπεδο της παλιάς του ομάδας.
Λυπηρό θέμα που συγκινεί. Η περίπτωση του συγκεκριμένου αστέρα, άλλοτε κάτοικου στη «γειτονιά με τις πισινές», θα μπορούσε να συγκινήσει και τον σύλλογό του. Όχι για να τον ελεήσει με χρηματικές ενισχύσεις, αλλά για να του δώσει δουλειά στις τάξεις του. Μεγάλη εταιρία είναι, με τεράστιους τζίρους, τμήματα έχει, όλο και σε κάποια θέση θα μπορούσε να τον αξιοποιήσει.
Θα πείτε ότι οι ΠΑΕ δεν είναι ευαγή ιδρύματα. Ναι, αλλά ούτε ψυχρές εταιρίες είναι. Στους αθλητικούς συλλόγους υπάρχει συναίσθημα και δέσιμο με τα παλιά επιφανή μέλη της. Τουλάχιστον θεωρητικά...
harddog-sport.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου