Σε ταληράκια...

Οι φρεγάτες είναι αποτρεπτική δύναμη. Και η αποτρεπτική δύναμη είναι πατριωτισμός.  Άρα κανείς δεν πρόκειται να γκρινιάξει που αγοράζουμε φρεγάτες.

Όποια κι αν είναι η οικονομική κατάσταση στη χώρα.

Αυτός είναι ο... λόγος που πάνω στα εξοπλιστικά προγράμματα έχει στηθεί το μεγαλύτερο φαγοπότι. Επειδή το τραπέζι το στρώνει ο πατριωτισμός.

Τέτοιας κλίμακας φαγοπότια χρεοκόπησαν τη χώρα. Τα θυμάται ο κόσμος.

Αυτό είναι η πρώτη παρατήρηση. Η δεύτερη είναι ότι αποτρεπτική δύναμη δεν χτίζεται έτσι. Θα πάρει κι ο άλλος όπλα και η ισορροπία θα επανέλθει.

Επομένως, άλλα μέσα είναι που φέρνουν αποτέλεσμα.

Και συγκεκριμένα η διπλωματία. Και εδώ υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα.

Διότι, όταν μέχρι σήμερα η Ελλάδα δεν έχει καν προσπαθήσει να ενεργοποιήσει κυρώσεις της Ε.Ε. κατά της Τουρκίας ή έστω να την απειλήσει με κάτι τέτοιο, ποιο είναι το νόημα να πηδάμε κατευθείαν στις φρεγάτες;

Τρίτη παρατήρηση: αμοιβαία στρατηγική συμμαχία Ελλάδας - Γαλλίας.

Εκστασιάστηκε ο κόσμος. Οι δύο μεγαλύτεροι στρατοί στην Ευρώπη, η Γαλλία, που είναι πυρηνική δύναμη, πρώτο βήμα για την κοινή ευρωπαϊκή άμυνα και τέτοια ηρωικά. Χαλαρώστε λίγο.

Προφανώς υπαινισσόμαστε ότι αν πιαστούμε στα χέρια με την Τουρκία, η Γαλλία θα επέμβει υπέρ μας. Σωστά;

Εν πρώτοις, οι στρατηγικές συμμαχίες χτίζονται πάνω σε κοινά συμφέροντα.  Όχι πάνω σε αγορές όπλων 5 και 10 δισ.

Σε δύο χρόνια η Γαλλία θα έχει ξεχάσει ότι μας πούλησε όπλα 10 δισ.

Και μπορεί να συζητάει να πουλήσει στην Τουρκία.  Ή να έχει λόγους να μην παρέμβει.  Ή να έχει αλλάξει κυβέρνηση και να ακολουθεί άλλη εξωτερική πολιτική.

Ή να έχει αλλάξει κυβέρνηση η Τουρκία.

Και επιπλέον: Αν πιαστούμε στα χέρια με την Τουρκία, ο πρώτος που θα επέμβει, θα είναι οι Αμερικάνοι.

Και η Ευρώπη που θα σου συστήσει αυτοσυγκράτηση.

Γιατί η Τουρκία τους είναι σημαντική σε προσφυγικό, Συρία και εδώ και λίγο καιρό και στο Αφγανιστάν.

Τι θα κάνει η Γαλλία; Θα πάει κόντρα σε όλους αυτούς;

Κι αν δεν τηρήσει τη συμφωνία, τι θα κάνουμε; Θα της δώσουμε τις φρεγάτες πίσω και θα πάρουμε τα λεφτά μας;

Την ίδια στιγμή φαίνεται πως στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτής συμμαχίας η Ελλάδα θα καλείται να συμμετέχει σε στρατιωτικές επιχειρήσεις της Γαλλίας στη βόρεια Αφρική.

Που είναι και πιο ρεαλιστικό να συμβεί. Γιατί κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται.

Σοβαρά τώρα; Επειδή μας έκαναν τη χάρη να μας πουλήσουνε φρεγάτες;

Τέταρτη παρατήρηση: Η χώρα βρίσκεται σε άθλια οικονομική κατάσταση. Και το χρέος ανεβαίνει.

Στα μαγαζάκια ο κόσμος σχολιάζει πικρόχολα. Δεν έχουμε μαντίλι να κλάψουμε κι αγοράζουμε φρεγάτες.

Η κυβέρνηση λέει θα ματώσετε φέτος τον χειμώνα με τη θέρμανση, αλλά δεν έχω πάνω από 100 εκατομμύρια να δώσω σε επιδόματα θέρμανσης.

Και μετά σταματάει ξαφνικά η συζήτηση αυτή, πετάμε 10 δισ. για φρεγάτες, τραγουδάμε όλοι μαζί τον εθνικό ύμνο και επανερχόμαστε στη δημοσιονομική στενότητα.

Θα πει ο άλλος και τι θέλεις, να μην έχουμε όπλα;

Ας έχουμε. Αλλά πρώτα απ’ όλα, κάντε μια προσπάθεια να πειστεί ο κόσμος ότι δεν πρόκειται για τις μίζες.

Υπάρχουν διαφανείς διαδικασίες γι’ αυτά. Εδώ ούτε το ΚΥΣΕΑ δεν συνεδρίασε.

Η κυβέρνηση λέει ότι δίνουμε 5 δισ. και ο ΣΥΡΙΖΑ ότι δίνουμε 10. Δεν είναι διαφάνεια αυτό.

Και δεύτερον, χρησιμοποιήστε πρώτα τα διπλωματικά μέσα. Μην φωνάζετε τόσο πολύ ότι πάτε κατευθείαν στη μάσα.

Ο "Σχολαστικός" (avgi.gr)