6.9.21

Ασφαλιστικό Χατζηδάκη - Οδηγεί σε μειώσεις όλων των συντάξεων...


Οι νέοι ασφαλισμένοι θα λάβουν μικρότερες συνταξιοδοτικές απολαβές σε σχέση με τις ισχύουσες, ενώ οι ήδη ασφαλισμένοι δεν θα μπορούν να διασφαλίσουν τις σημερινές χαμηλές επικουρικές συντάξεις που λαμβάνουν. 

Αυτές είναι οι δύο βασικές παραδοχές για τους σημερινούς και τους μελλοντικούς συνταξιούχους που συνοδεύουν το νέο ασφαλιστικό, ενώ... τεκμηριώνεται ότι η νέα ασφαλιστική παρέμβαση προκαλεί βίαιη αναδιανομή εις βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας άνω των 80 δισ. οφέλη για τους λίγους και κυρίως τα ιδιωτικά συμφέροντα και τις ασφαλιστικές και χρηματιστηριακές εταιρίες που θα εμπλακούν στο εγχείρημα.

Και αυτό καθώς:

α) Οι μελλοντικοί συνταξιούχοι, με την ασφαλιστική παρέμβαση Μητσοτάκη - Χατζηδάκη, θα λάβουν σύνταξη μειωμένη κατά 35% σε σχέση με το σημερινό επίπεδο των επικουρικών συντάξεων.

β) Η μέση μηνιαία επικουρική σύνταξη για τους νέους με το ισχύον σύστημα θα είναι 221 ευρώ, ενώ με το σύστημα της κεφαλαιοποίησης των ατομικών λογαριασμών θα είναι 145 ευρώ.

γ) Με την επιβολή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στην επικουρική, οι εισφορές των νέων ασφαλισμένων δεν θα καλύπτουν πλέον τις σημερινές και μελλοντικές συντάξεις προκαλώντας τεράστιο κενό στη χρηματοδοτική κάλυψή τους.

Επομένως οι συντάξεις θα εξασφαλίζονται μόνον εφόσον θα χρηματοδοτηθεί το κόστος μετάβασης. Διαφορετικά θα επιβαρυνθεί ο κρατικός προϋπολογισμός, ιδιαίτερα μετά το 2030, με ετήσια δαπάνη της τάξης του 1 δισ. ευρώ και μετά το 2040 με ετήσια δαπάνη της τάξης των 2,7 δισ. ευρώ.

Το κόστος μετάβασης

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι το κόστος μετάβασης είναι 56 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την αναλογιστική μελέτη που συνοδεύει το νομοσχέδιο, και ότι τα οφέλη από την επένδυση των εισφορών των ασφαλισμένων στα χρηματιστήρια θα προκαλέσουν όφελος 50 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα οι φορολογούμενοι να χρειαστεί να πληρώσουν μόνο έξι δισ. ευρώ.

Με βάση ωστόσο τις παραδοχές που προτείνονται από την Ευρωπαϊκή Αρχή Συντάξεων για τον υπολογισμό των υποχρεώσεων στα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης, το κόστος μετάβασης είναι 78 δισ. ευρώ (παρουσιάζεται στην αναλογιστική μελέτης της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής) χωρίς να υπολογιστούν οι εγγυήσεις τις οποίες παρέχει το νομοσχέδιο, όπως ρητά αναφέρεται στην αναλογιστική μελέτη. Αυτό σημαίνει ότι το κόστος μετάβασης υπερβαίνει τα 80 δισ. ευρώ.

Επιπροσθέτως το κόστος μετάβασης θα επιβαρύνει την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους κατά 49%. Το κόστος αυτό εξαρτάται άμεσα από το ύψος των αποδόσεων των κεφαλαίων και τη γενικότερη χρηματοοικονομική συγκυρία. Στην περίπτωση νέας μακροχρόνιας ύφεσης, το κράτος θα κληθεί με περιορισμένα δημόσια έσοδα να καλύψει διπλή «ζημιά»: το κενό στη χρηματοδότηση του παλαιού συστήματος και τη διαφορά μεταξύ των εγγυημένων επικουρικών συντάξεων του νέου συστήματος και αυτών που θα προκύπτουν από το χαμηλό επίπεδο των αποδόσεων.

Οι απώλειες για τους πολλούς, τα οφέλη για λίγους. Η κυβέρνηση σε όλα τα στάδια των συζητήσεων για το ασφαλιστικό απέφυγε επιμελώς να αναφερθεί στο γεγονός ότι τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα λειτουργούν στο πλαίσιο του επενδυτικού κινδύνου και εξαρτώνται από τις μεταβολές και τις διακυμάνσεις των αγορών σε παγκόσμιο επίπεδο. Με άλλα λόγια, στη γενική παραδοχή ότι ο ασφαλισμένος τοποθετεί τα χρήματά του στην ατομική μερίδα, όμως αυτά τίθενται υπό το βάρος της αβεβαιότητας του επενδυτικού κινδύνου.

Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα κατάρρευσης. Έχει υπολογιστεί ότι από το 1970 μέχρι το 2007 έχουν σημειωθεί 124 καταρρεύσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα (π.χ. Lehman Brothers, Bear Stearn, Citigroup, Barclays κ.λπ.).

Χαρακτηριστικότερο όμως όλων είναι το παράδειγμα της μετοχής της AIG, της μεγαλύτερης ασφαλιστικής των ΗΠΑ, που τον Σεπτέμβριο του 2008 μέσα σε λίγες μέρες έπεσε από τα 70 στα 5,5 δολάρια, με αποτέλεσμα οι ΗΠΑ να αναλάβουν το κόστος ασφαλιστικών συμβολαίων ύψους 85 δισ. ευρώ. Κατέρρευσε γιατί είχε στο χαρτοφυλάκιό της ασφάλιστρα κινδύνου swap πάνω από 440 δισ. ευρώ, τα οποία αχρηστεύτηκαν.

Ελληνικό παράδειγμα πτώχευσης ασφαλιστικής εταιρείας αποτελεί η Ασπίς Πρόνοια, που υποσχόταν στα συνταξιοδοτικά και επενδυτικά της προγράμματα εγγυημένη απόδοση 7,5%!

Εξάλλου το άρθρο 47 «Στρατηγική Επενδύσεων» δεν αποκλείει τη δυνατότητα επενδύσεων και σε μη ρυθμιζόμενες αγορές, καθώς και επενδύσεων σε παράγωγα χρηματοπιστωτικά μέσα, δηλαδή υψηλού ρίσκου, όπως τα δομημένα ομόλογα και τα ενυπόθηκα ομόλογα. Είναι νωπές οι μνήμες από το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Τι θα συμβεί λοιπόν σε περιπτώσεις που οι «επενδύσεις», εκτεθειμένες στον «κίνδυνο των αγορών», δεν ευδοκιμήσουν; Η απάντηση είναι πως πολλοί ασφαλισμένοι θα κινδυνεύσουν να χάσουν τα χρήματά τους...

Ανδρέας Πετρόπουλος

ΑΥΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: