Ας γίνουμε λίγο δυσάρεστοι, προκαταβολικά. Συναρμολογώντας μερικά κομμάτια μιας πολιτικής "πολεμικής μηχανής" που επανασυστάθηκε τέλη Αυγούστου και δεν θα σταματήσει αν δεν δώσει μια παράταση, μια δεύτερη θητεία, σε αυτόν τον παράδοξο θίασο... εξουσίας που κυβερνά τους τελευταίους 24 μήνες.
Μέσα Σεπτεμβρίου, με το κύμα πανδημίας να δυναμώνει, ακόμα και κυβερνητικά στελέχη, σε μια σπάνια στιγμή ειλικρίνειας, επιβεβαιώνουν ότι η εμβολιαστική κάλυψη έχει περιέλθει σε τέλμα ("ξύνουμε τον πάτο του βαρελιού"), ομολογώντας την παταγώδη αποτυχία σε έναν τομέα που, υποτίθεται, επιβεβαίωνε την κυβερνητική υπεροχή.
Μόλις πέντε ημέρες από την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ και όλοι συνειδητοποιούν ότι οι παροχές και τα "κουμάντα" των εξαγγελιών της αφορολόγητης περιουσίας αφορούν κατά βάση τους πλουσιότερους 200.000, αφήνοντας εκτός σχεδόν 6 εκατομμύρια πολίτες. Και βεβαίως όλη τη μεσαία τάξη, χώρια τους παρίες, που όχι μόνο δεν ξέρουν να ψηφίζουν αλλά αυτό αποτελεί και μια επιπλέον απόδειξη ότι είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι της κατάστασης που βιώνουν.
Λίγα εικοσιτετράωρα μετά τη ΔΕΘ, η επιδότηση στην τιμή του ρεύματος από το κράτος, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε το μεσημέρι της Τρίτης ο υπουργός Ενέργειας Κώστας Σκρέκας, θα είναι μόλις 9 ευρώ. Τα 1.200 ευρώ για τους νέους έγιναν 100 ευρώ τον μήνα και ακόμα ο υπουργός Εργασίας να εξηγήσει πώς θα διευρύνει ένα ήδη δοκιμασμένο και με ελάχιστη ανταπόκριση για την ενίσχυση της (προσωρινής) εργασίας μέτρο.
Μέσα Σεπτεμβρίου και καταρρέει με πάταγο το παραμύθι των αναδρομικών σε 1 εκατ. συνταξιούχους. Δύο χρόνια τώρα, τα ξύλινα πρωτοσέλιδα του συμπολιτευόμενου Τύπου και όλες οι πρωινές ενημερωτικές ζώνες πουλούσαν ελπίδα στους συνταξιούχους. Τώρα το υπουργείο Εργασίας και ο ΕΦΚΑ ομολογούν ότι το 92% των δικαιούχων δεν θα πάρει τα χρήματα που δικαιούνται και τους είχαν υποσχεθεί.
Με μέτρα - παροχές στην ελίτ, εμπαιγμού και κοροϊδίας στους υπόλοιπους, όλοι, ακόμα και οι πλέον ανυποψίαστοι, αντιλαμβάνονται ότι ήδη είμαστε εν αναμονή μιας εκλογικής αναμέτρησης. Η οποία θα εκβιαστεί με κάποιο, τον οποιοδήποτε τρόπο το επόμενο διάστημα. Με πρόσχημα ή χωρίς, με μεθόδους "πολιτικής ανωμαλίας" αν χρειαστεί, αντιγραμμένες από τα "πέτρινα" μετεμφυλιακά χρόνια.
Και το ερώτημα, αναπόφευκτο και προσώρας αναπάντητο: Εμείς τι (να) κάνουμε;…
Ανδρέας Πετρόπουλος
H AYΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου