Από τους πιο συμπαθείς πολιτικούς της ΝΔ συνδέει διαρκώς το όνομά του με τις χειρότερες αλλαγές στην εργασιακό χάρτη.
Ποιος θα μας γλυτώσει από την ανάπτυξη; Επειγόντως μάλιστα. Κατά τον Άδωνη Γεωργιάδη, είναι η... αιτία της ακρίβειας.
Αυτή την εβδομάδα τουλάχιστον. Την προηγούμενη ήταν ο Τσίπρας. Την επομένη μπορεί να είναι κάποια συναστρία.
Αντί να στηρίξει τους καταναλωτές, λέει στα κανάλια ότι ακριβαίνουν μόνα τους τα προϊόντα: αγοράζουν πολλά.
Λόγω καλής οικονομικής κατάστασης, που τους εξασφάλισε ο Μητσοτάκης.
Φταίνε και όσοι πουλάνε στο εξωτερικό. Ξεμένει η εγχώρια αγορά και αναλαμβάνει ο νόμος προσφοράς – ζήτησης.
Για τους πολλούς, οι ανατιμήσεις οφείλονται - και-στην ανικανότητα ή την απροθυμία του Γεωργιάδη να ασκήσει έλεγχο στην αγορά.
Δεν θα αλλάξει τις εξωτερικές αιτίες της ακρίβειας, όπως είναι η ανατίμηση των καυσίμων ή των μεταφορών.
Αλλά τουλάχιστον θα πιάσει την αισχροκέρδεια. Και θα βρει νομοθετικές πρωτοβουλίες μείωσης φόρων, που θα επηρεάσουν ευνοϊκά το καλάθι της νοικοκυράς.
Θεωρητικά μιλάμε. Και οι πέτρες ξέρουν ότι οι υπουργοί του «επιτελικού κράτους» δεν έχουν αυτοτελές δικαίωμα νομοθέτησης.
Από αυτή την άποψη, ο υπουργός Ανάπτυξης - χωρίς αρμοδιότητες για την ανάπτυξη - κατατάσσεται στην ομάδα «λέμε καμία παπαριά να περάσει η ώρα».
Αν η κυβέρνηση ήθελε να νομοθετήσει θα του έστελναν έτοιμο νομοσχέδιο, ο Σκέρτσος και ο Γεραπετρίτης. Όπως κάνουν με όλους.
Συμπεριλαμβανομένου του Κωστή Χατζηδάκη.
Ο σημερινός υπουργός Απασχόλησης είναι - καλύτερα να το βάλουμε στον παρατατικό - το αντίθετο του Γεωργιάδη.
Αντιπρόεδροι στο κόμμα αμφότεροι, αλλά ο Κωστής με ευρωπαϊκή κουλτούρα, προσωπική φινέτσα και ευπρέπεια δημόσιας παρουσίας.
Στη σταυροδοσία της κάλπης ο Άδωνις έφαγε τη σκόνη του.
Ως υπουργοί όμως εξομοιώθηκαν - στην υπαλληλία. Παρ’ ότι ο ένας βαράει μύγες νομοθετικά και ο άλλος δεν προλαβαίνει να φέρνει στη Βουλή ρυθμίσεις.
Δικές του; Χλωμό. Είχαν ετοιμαστεί για τον Βρούτση, αλλά κρίθηκε λίγος να τις υποστηρίξει στη Βουλή και τον έφαγε ο… Φουρθιώτης.
Έτσι ανέλαβε ο Χατζηδάκης κι άρχισε να γράφεται μια ιστορία πολιτικής αυτοκαταστροφής.
Από τους πιο συμπαθείς πολιτικούς της ΝΔ, συνδέει διαρκώς το όνομά του με τις χειρότερες αλλαγές στην εργασιακό χάρτη.
Οι ισχυρισμοί ότι «βελτιώνει» τις συνθήκες εργασίας και τη ζωή των εργαζομένων, επιδεινώνουν την εικόνα του.
Από τον χρόνο που εξασφάλισε για να μαζεύει κάποιος τις ελιές του, ως τους «ντελιβεράδες» που γίνονται «επιχειρηματίες» του εαυτού τους, εκτίθεται.
Όσοι έφτιαξαν τον νόμο που διευκολύνει εταιρίες που δεν έχουν σχέση με την παραγωγή φαγητού, να κάνουν σκλάβους τους διανομείς του, δεν ξέρουν για ποιους μιλάνε.
Είναι νέοι άνθρωποι - με σπουδές, προσωπικότητα και φιλοδοξίες - που η ανάγκη σπρώχνει στο μηχανάκι.
Οι πραγματικοί νομοθέτες της εκμετάλλευσής τους μένουν αθέατοι. Αλλά η αυτοχειρία του Χατζηδάκη είναι δημόσιο θέαμα.
Γ. Λακοπουλος
ieidiseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου