Ο ρατσιστικός φασισμός τον οποίο εκπροσωπεί ο Μπογδάνος, είναι στην καρδιά της ΝΔ και της κυβέρνησης. Τις ίδιες απόψεις με αυτόν εκπροσωπεί ο...υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νότης Μηταράκης, που αρνείται ακόμα και σήμερα το πολλάκις αποδεδειγμένο γεγονός των παράνομων επαναπροωθήσεων που διεξάγει το ελληνικό κράτος στα θαλάσσια και χερσαία του σύνορα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ προωθεί ανελλιπώς τα κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, «αναμορφώνει» τις διαδικασίες ασύλου και χαρακτηρίζει «ασφαλείς χώρες» την Τουρκία και το Αφγανιστάν ώστε να απελαύνει στο σωρό. Πρόσφυγες και μετανάστες φτάνουν με χίλιες δυσκολίες σε ελληνικό έδαφος κι έπειτα εξαφανίζονται μυστηριωδώς. Η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει ένα πλαίσιο απόκτησης ιθαγένειας με ερωτήσεις που κυμαίνονται από το αστείο στο παράλογο. Και στηρίζει τοπικούς πολιτευτές που πρωτοστατούν σε αντιμεταναστευτικά πογκρόμ. Για να μην ξεχάσουμε ότι έκανε σημαία «άμυνας των συνόρων» τη δια των όπλων αντιμετώπιση άοπλων ανθρώπων στον Έβρο τον καιρό που πρωτοεμφανιζόταν η πανδημία.
Η φασιστοποίηση αυτή της ΝΔ, φυσικά δεν είναι καινούρια. Όπως θυμίζαμε και χθες, ήταν ο Αντώνης Σαμαράς που, πριν ακόμα ξεκινήσει η Χρυσή Αυγή να ζητά ονόματα «αλλοδαπών νηπίων», μιλούσε για «ανακατάληψη των πόλεων από τους λαθρομετανάστες» και δήλωνε «τέρμα» στην ύπαρξη ξένων παιδιών στα νηπιαγωγεία από το φιλόξενο πλατό του Ν. Χατζηνικολάου.
Όπως δεν είναι και ξεκομμένη η φασιστοποίηση αυτή από το ευρύτερο πλαίσιο στο οποίο λειτουργεί ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τις ίδιες πρακτικές με την Ελλάδα απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες εφαρμόζουν στα θαλάσσια σύνορά τους η Ιταλία και η Ισπανία, αλλά και στα χερσαία η Βουλγαρία και οι λοιπές χώρες-μέλη στα ανατολικά σύνορα της Ένωσης. Αντιμεταναστευτικό λόγο εκφράζουν και χώρες που δεν αποτελούν εξωτερικό σύνορο της ΕΕ, όπως η Αυστρία. Αλλά και η Μ. Βρετανία, εκτός ΕΕ πλέον, αντιγράφει τις ελληνικές πρακτικές ψηφίζοντας νομοσχέδια επαναπροωθήσεων στη θάλασσα της Μάγχης.
Μέσα σε μία δεκαετία, η Ελλάδα και η Ευρώπη έχουν πλέον ολοκληρώσει τη στροφή προς τα ακροδεξιά, που είχε μεν ξεκινήσει πριν δεκαετίες, αλλά εντάθηκε έπειτα από το 2008 — κάνοντας ακριβώς αυτό που ο καπιταλισμός πάντοτε κάνει στις κρίσεις του. Δημιουργεί Μπογδάνους, και τους φέρνει από το άκρο στο κέντρο του πολιτικού λόγου. Και στρέφει το βλέμμα των πολιτών από τα δικά του εγκλήματα και τις ανεπάρκειές του, στους «μιαρούς ξένους» που είναι ξαφνικά ο κίνδυνος και η «έκτακτη ανάγκη».
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Ανδρέα Κοσιάρη, πατηστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου