Αναζητώντας τη χαμένη κανονικότητα...

Παντελής Μπουκάλας

Τους αγγέλους κακών ειδήσεων δεν τους πιστεύουμε, γιατί οι ώμοι μας δεν αντέχουν το βαρύ μήνυμά τους. Το ξέρουμε από τον μύθο της Κασσάνδρας, που προμάντευε πάντα την αλήθεια πλην η κατάρα του εκδικητικού Απόλλωνα δεν έκανε πιστευτά τα λεγόμενά της. Το ξέρουμε, με κάπως διαφορετικό τρόπο, ελαφρότερο, και από... τον μύθο του Αισώπου για το βοσκόπουλο και τον λύκο. Εκεί το «παιδίον το ποίμνια νέμον» αυτοκαταστρέφεται. 

Ωσπου να φτάσει να πει τρομαγμένο την αλήθεια, έχει φωνάξει «πολλάκις εφ᾿ υψηλού τόπου ιστάμενον: Βοηθείτε μοι, λύκοι», για να διασκεδάσει με τον τρόμο των άλλων. Κι όταν ήρθε πεινασμένο το τετράποδο κακό, ουδείς πίστεψε το ουρλιαχτό του. Κι έτσι, «ο λύκος, αδείας λαβόμενος, ευκόλως την ποίμνην πάσαν διέφθειρεν».

Μύθος ή παραμύθι για αγγελιοφόρο καλών ειδήσεων που δεν γίνεται πιστευτός δεν ξέρω αν υπάρχει. Ο,τι γλυκαίνει την ακοή μας, είτε την προσωπική μας ζωή αφορά είτε την κοινή, το δεχόμαστε ανεπιφύλακτα, ακόμα κι αν τα κατάβαθά μας τα τρώει ο δαίμων της αμφιβολίας. Πιστεύουμε γιατί έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε, και ψάχνουμε τρόπους να ξεγελάσουμε τη μνήμη, την πείρα, τις ίδιες τις αισθήσεις μας. Μάρτυς και η ευκολία με την οποία πείθουν το κοινό οι δημαγωγοί, από τον καιρό του Κλέωνα και της συντροφίας του και ίσαμε τις μέρες μας. Κι ώσπου να σβήσει ο ήλιος.  

Στη νεωτερική εποχή μας πάντως υπάρχει κάτι που μοιάζει με παραμύθι. Πιθανός τίτλος του, «Το παραμύθι της θετικής σκέψης» – ή της «θετικής ενέργειας», ανάλογα με τη σχολή. Αν σκέφτεσαι θετικά, η ψυχή και ο νους σου θα εκπέμψουν θετική ενέργεια, που θα επηρεάσει τα πλάσματα και τα πράγματα γύρω σου και το καλό θα έρθει σίγουρα, και μάλιστα μια ώρα αρχύτερα. Πρόκειται για μια μέθοδο διανοητικού αυτοντοπαρίσματος, που εντούτοις είναι πιθανότατο να καταντήσει μέθοδος αυτοΰπνωσης. 

Καλό και ωφέλιμο είναι να προσπαθούμε να δούμε και μια χαραμαδίτσα έστω γκρίζα μέσα στο πυκνό μαύρο, να στύβουμε το μυαλό μας για να τη δούμε, ώστε να μην παραδοθούμε στην εκμηδενιστική του ανθρώπου λογική της ματαιότητας, του απελπιστικού «ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης». Αλλά εξίσου καλό και ωφέλιμο είναι να μην πιστεύουμε σαν ενδέκατη εντολή, χαραγμένη στις πλάκες του Μωυσή, το γνωστό παραμυθητικό του Κοέλιο περί του σύμπαντος που θα συνωμοτήσει οπωσδήποτε για να υπηρετήσει τη θέλησή μας. 

Είναι μοιραίο οι ταγοί των χωρών, πρόεδροι ή πρωθυπουργοί, να είναι ακόλουθοι της θρησκείας «Θετική Σκέψη». Ακόμα κι αν έχουν πάμπολλους λόγους να μην το πιστεύουν, οφείλουν να αναγγέλλουν το καλό, το ευχάριστο. Κι όχι μονάχα από ναρκισσισμό («ιδού πόσο λαμπρά πορευόμαστε υπό την εμπνευσμένη ηγεσία μου»), αλλά και για να δίνουν μια κάποια βακτηρία στους κλονισμένους – ή δυο βοστρύχους για να πιαστούν οι καταποντιζόμενοι, κι ας πρόκειται για φενάκη. Εφόσον λέμε και ξαναλέμε πως η Ελλάδα, η Ευρώπη, ο κόσμος όλος έχει βυθιστεί στην κατάθλιψη λόγω της πανδημίας, που κάθε κύμα της είναι και χειρότερο, το γιατροσόφι των «καλών ειδήσεων» μοιάζει απαραίτητο. Αλλά για μια-δυο φορές. Επειτα μόνο τον σαρκασμό προκαλεί.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι ο πρωθυπουργός μας έχει αποφοιτήσει με άριστα από τη σχολή της Θετικής Σκέψης, άλλωστε, πιστεύοντας πως οι λιβανωτοί είναι μνημεία μιας αυταπόδεικτης αλήθειας, είναι δέσμιος της πεποίθησης ότι ηγείται της καλύτερης μεταπολιτευτικής κυβέρνησης. Το δηλοί το μόνιμο χαμόγελό του, που δεν διστάζει να εμφανιστεί ακόμα και σε αταίριαστες περιστάσεις. Το πιστοποιούν προπάντων τα λεγόμενά του. Αποδελτιώνω:

Αγγελία πρώτη: Στις 25 Ιανουαρίου 2021, και με φρέσκο τότε τον δεύτερο ανασχηματισμό της κυβέρνησής του, ο οποίος κάηκε μέσα σε ένα οχτάμηνο, δήλωνε αισιόδοξος ότι «μπορεί κανείς να προβλέψει επιστροφή στην κανονικότητα έως τα τέλη της άνοιξης, αρχές του καλοκαιριού». Αυτό στη διαδικτυακή σύνοδο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), στο οποίο είχε συμμετάσχει και ο διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Λοιμώξεων των ΗΠΑ Αντονι Φάουτσι. 

Τω καιρώ εκείνω ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρούσε την Ελλάδα «υπόδειγμα» στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Προχθές, και εξακολουθώντας να πιστεύει ακράδαντα ότι η κυβέρνησή του «πέρασε πάνω από τον πήχη» στο πρόβλημα αυτό, κι ας είχε τεθεί ψηλά, τον μεν αναπληρωτή υπουργό Υγείας Βασίλη Κοντοζαμάνη τον απέλυσε άνευ επαίνων, τον δε υπουργό Βασίλη Κικίλια τον υποβίβασε στο Τουρισμού. Μήπως μπερδέψαμε τον πήχη με τη διάσημη μπάρα του Χρήστου Ιακώβου;

Αγγελία δεύτερη: Στις 20 Απριλίου 2021 ο πρωθυπουργός εμφανίζεται βέβαιος ότι «από τα μέσα Μαΐου θα ξεκινήσει σταδιακά η επιστροφή στην κανονικότητα». Ενα από τα επιχειρήματά του ήταν το επικείμενο τότε άνοιγμα του τουρισμού, στις 14 Μαΐου. Προχθές, στον ανασχηματισμό, απέλυσε τον κ. Χάρη Θεοχάρη, δεν είναι άλλωστε μέλος της Ν.Δ., ώστε να υπάρξει πρόβλημα. Θα είδε φαίνεται ο κ. Μητσοτάκης, με καθυστέρηση ενός έτους, πόσο αψεγάδιαστη ήταν η περυσινή τουριστική προετοιμασία: όσο και η φετινή. «Υποδειγματική» και αυτή, όπως η προετοιμασία για τις πυρκαγιές του επίσης απολυθέντος κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.

Αγγελία τρίτη: Στις 27 Μαΐου ο κ. Μητσοτάκης προσκαλεί διά της εφημερίδας «Bild» τους Γερμανούς τουρίστες: «Τον Ιούλιο, τον Αύγουστο, στη high season του τουρισμού, αναμένω πως τα πράγματα θα θυμίζουν πολύ ένα φυσιολογικό καλοκαίρι». Δυστυχώς για όλους, ο επίμονος μάντης καλών ατύχησε και αυτή τη φορά.

Ενας πολιτικός δεν διαβάζει τους καπνούς των θυσιών, το πέταγμα των πουλιών ή την πλάτη των σφαχτών για να προβλέψει. Αυτά τα έκαναν οι Κάλχες της αρχαιότητας και οι καπεταναίοι της Επανάστασης. Δεν διαβάζει επίσης τα σήματα του καθρέφτη του. Και δεν διαβάζει αποκλειστικά τον φιλικό του Τύπο. Μελετά τα πορίσματα ερευνών άγνωστων στους υπόλοιπους. Ακούει συμβούλους που τολμούν να έχουν τη δική τους γνώμη. Ακούει επίσης κι άλλους ειδικούς εκτός όσων ανήκουν στο κόμμα του ή στον κύκλο του – για παράδειγμα, γιατρούς. Σε όσα νοσοκομεία επισκέφθηκε, υπήρξε ένα όπου να καταδέχτηκε να ενημερωθεί από τους γιατρούς και όχι από τον ευεργετημένο διοικητή, που δεν μπορεί παρά να νιώθει μπροστά του όπως ο φαντάρος μπροστά στον στρατηγό;

Ο,τι κι αν διαβάζει πάντως ο πρωθυπουργός, πού το βρήκε άραγε γραμμένο ότι έπρεπε να γίνει υπουργός Υγείας και ο τρίτος των ορφανών Καρατζαφέρη; Και τώρα; Τώρα που το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο θύμισε όσα φρικαλέα είχε πει ο κ. Θάνος Πλεύρης το 2019, σαν δικηγόρος του πατέρα του, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας αισθάνεται καλυμμένος ηθικά από τη «συγγνώμη» του υπουργού του; «Δεν μπορεί δηλαδή κάποιος να πιστεύει και να θέλει να πιστεύει ότι “θέλω να εξοντώσω κάποιον”;» είχε πει ο δικηγόρος-υπουργός. Και η συγγνώμη του; «Ουδέποτε θέλησα να προσβάλω τον εβραϊκό λαό και ζητώ συγγνώμη εάν το έπραξα». «Εάν»…  Δηλαδή τι άλλο θα έπρεπε να είχε πει για να προσβάλει βάναυσα τα θύματα του Αουσβιτς;...

Καθημερινή