Το να είσαι δημόσιο πρόσωπο έχει πλεονεκτήματα. Βρίσκεις πιο εύκολα τραπέζι σε μαγαζιά που είναι από καιρό κλεισμένα, σε γνωρίζει ο περιπτεράς σου και σίγουρα ο διαχειριστής της πολυκατοικίας σου, ενδεχομένως αυξάνει ο μισθός, καμιά φορά έχεις και πιο πολλές ερωτικές επιτυχίες και αρκετοί ενδιαφέρονται για σένα και για το τι λες, ανεξαρτήτως αν στην ουσία είσαι ένας τυχάρπαστος - αυτό το τελευταίο πρέπει να πω ότι το έχει πει ο... Τσάρλι Τσάπλιν...
Από την άλλη βέβαια έχει και υποχρεώσεις όπως και κάποια αρνητικά. Αναγκάζεσαι να φοράς πρωί-μεσημέρι-βράδυ γυαλιά ηλίου με μεγάλους φακούς -όπως είχε πει άλλωστε και ο Γούντι Αλεν ή ο Αντι Γουόρχολ, δεν θυμάμαι καλά, «διάσημος είναι κάποιος που αφού προσπαθεί λυσσασμένα να γίνει γνωστός, μετά φοράει γυαλιά ηλίου για να μην τον γνωρίζουν στον δρόμο»- και ανάμεσα στα άλλα αρνητικά πρέπει γενικά να προσέχεις τι λες ειδικά δημοσίως, ειδικά αν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μπορεί να επηρεάσεις με τα λόγια ευαίσθητα κομμάτια της κοινωνίας...
Ο Στέφανος Τσιτσιπάς είναι ένας νεαρός εξαιρετικός τενίστας. Στην ουσία δεν χρειάζεται να είναι κάτι άλλο, στο κάτω κάτω τένις παίζει, δεν έχει σπουδάσει πυρηνική φυσική ούτε φαινομενολογία της τέχνης. Το κακό όμως είναι ότι επηρεάζει, και μάλιστα νέους ανθρώπους. Και βέβαια το να λέει δημοσίως αυτά που είπε και μετά την παγκόσμια αντίδραση να επιμένει σ' αυτά περί εμβολίου αποδεικνύει ότι ειδικά ο συγκεκριμένος δεν θα ήταν κακή ιδέα να παραμείνει στο τένις. Τα λόγια του είναι απλώς επικίνδυνα. Κάνε ό,τι θες, αλλά μείνε κλεισμένος σπίτι σου. Ξαφνικά το δοξασμένο πρόσωπό του απέκτησε την γκριμάτσα του ξερόλα - μπορώ να σου πω και του αντιδραστικού. Γιατί βέβαια κανείς δεν του είπε ότι πριν υιοθετήσεις αυτή τη θέση πρέπει να προσέξεις ποιοι άλλοι την υιοθετούν επίσης, για να μην καταλήξεις να συναγελάζεσαι νοητικά με ό,τι χειρότερο έχουν να επιδείξουν το ίντερνετ και ο παγκόσμιος «ξερολισμός»...
Για τον κύριο Βαρουφάκη βέβαια δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Γιατί ο κ. Βαρουφάκης θεωρητικά είναι θεωρητικός και ως θεωρητικός μπορείς ακόμα και να τετραγωνίσεις τον κύκλο.
Βέβαια, ειδικά ο κύριος Βαρουφάκης δεν νομίζω ότι ενδιαφέρεται ούτε για το πρακτικό ούτε για το θεωρητικό του πράγματος. Τον κύριο Βαρουφάκη, απ' ό,τι έχουν οι δείξει οι πράξεις του, τον ενδιαφέρει η προσωπική του προβολή με κάθε τρόπο. Τόσο που συχνότατα ειδικά όταν ήταν υπουργός έκανε πράγματα που ήταν να τον λυπάσαι.
Να βγαίνει όμως μόνος απ' όλο τον πλανήτη και να χαίρεται που μπήκαν οι Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και έφυγαν οι Αμερικανοί -κάτι που σε άλλη περίπτωση θα ήταν θετικό- και να γράφει στο φινάλε μια προτασούλα τόσο πολύ «χαριτωμένη» για τις γυναίκες, εκεί αυτό πια ξεφεύγει.
Εδώ θα μπορούσες και να αισθανθείς οίκτο αν δεν είχες δει ανθρώπους να πέφτουν από αεροπλάνα, αν δεν είχες ακούσει τις δηλώσεις για τις γυναίκες κυρίως των Ταλιμπάν. Ε, τότε θυμώνεις. Αλλά μετά σκέφτεσαι, αξίζει φαιά ουσία για κάτι τέτοιο; Στο κάτω κάτω της γραφής, πόσοι σαν κι αυτόν έχουν μπει με μικρό κόμμα στη Βουλή τα προηγούμενα χρόνια για συνήθως μία τετραετία.
Προσωπικά πάντως για τον συγκεκριμένο έχω αποβάλει εδώ και πολύ καιρό τον οίκτο που έλεγα και ο θυμός είναι βαρύ συναίσθημα. Τώρα πια γελάω...
Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις λένε ότι κάποιος με αυτά που είπε έκανε φάουλ. Εδώ κάνουν αυτογκόλ...
Ιάσονας Τριανταφυλλίδης
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου