Η προχθεσινή είδηση της παραίτησης του Άντριου Κουόμο από τη θέση του κυβερνήτη της πολιτείας της Νέας Υόρκης κατόπιν εισαγγελικής έρευνας που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ο 63χρονος πολιτικός ενεπλάκη στη σεξουαλική παρενόχληση 11 γυναικών μόνο έκπληξη δεν συνιστά, δεδομένης και της αυξανόμενης... πίεσης που δεχόταν να αποχωρήσει από υψηλόβαθμα στελέχη του κόμματος, συμπεριλαμβανομένου του Αμερικανού προέδρου, Τζο Μπάιντεν.
Για πολλούς μάλιστα η ανακοίνωση από πλευράς του Κουόμο άργησε αν αναλογιστεί κανείς πως ήδη από τις 3 Αυγούστου η γενική εισαγγελέας της πολιτείας, η Λετίσια Τζέιμς, έδωσε στη δημοσιότητα τα συμπεράσματα μιας ανεξάρτητης έρευνας που διήρκεσε πέντε μήνες και η οποία κατέληξε ότι «ο κυβερνήτης Άντριου Κουόμο παρενόχλησε σεξουαλικά πολλές γυναίκες και, με αυτές τις πράξεις του, παραβίασε την ομοσπονδιακή νομοθεσία και εκείνη της πολιτείας».
Η περίπτωση του Κουόμο, συνιστά ισχυρό πλήγμα για το ιστορικό παράρτημα του Δημοκρατικού Κόμματος στην πολιτεία, με την αδιάλειπτη παρουσία από τις αρχές του 19ου αιώνα. Ο ίδιος, ένας «πρίγκιπας» για το κεντροαριστερό-φιλελεύθερο κατεστημένο που ηγείται των «μπλε», δεν είναι εξάλλου ένα τυχαίο πρόσωπο. Γιος του πάνω από μια δεκαετία επίσης κυβερνήτη της πολιτείας, Μάριο Κουόμο, σύζυγος της κόρης του πρώην γερουσιαστή και υπουργού Δικαιοσύνης Ρόμπερτ Κένεντι, Κέρι, και πρώην υπουργός Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης επί κυβερνήσεων Μπιλ Κλίντον, υπέρμαχος του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών και της -ελαφράς ως ανεπαίσθητης- αύξησης της φορολογίας για τους πλουσιότερους, ο απερχόμενος κυβερνήτης θεωρείτο πρότυπο Νεοϋορκέζου «strongman», για τους υποστηρικτές του.
Ρίχνοντας όμως κανείς το βλέμμα του στο τι συνέβαινε προ Κουόμο –και μην λησμονώντας πως εκτός των καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση, ο ίδιος κατηγορείται από την ίδια γενική εισαγγελέα αλλά και Δημοκρατικούς, όπως ο βουλευτής του πολιτειακού Κοινοβουλίου Ρον Κιμ, για αλλοίωση «προς τα κάτω» του αριθμού των θανάτων από Covid-19— θα διαπιστώσει πως εδώ και τρεις δεκαετίες τουλάχιστον οι πολιτικοί της Νέας Υόρκης ανεξαρτήτως ιδεολογίας και πολιτικών καταβολών έχουν μακρά παράδοση στην παραγωγή σκανδάλων, σεξουαλικής ή οικονομικής φύσεως.
Ωστόσο, μπαίνοντας κανείς στον πειρασμό να εξάγει συμπεράσματα σε ό,τι αφορά την αντιστοιχία ανάμεσα σε πολιτικό κόμμα και αδίκημα δεν θα μπορούσε να μην προσέξει πως οι Δημοκρατικοί αποδεικνύονται πιο επιρρεπείς σε σεξουαλικά αδικήματα, ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι διαπρέπουν κυρίως στο οικονομικό έγκλημα, παράδοση που μάλλον αντιστρέφεται σε εθνικό επίπεδο, αν ανατρέξουμε όχι μόνο στον πολιτικό κόσμο αλλά και στα πρόσφατα σχετικά πεπραγμένα της οικογένειας-έμβλημα της προτεσταντικής Δεξιάς, των Φάλγουελ.
Ακολουθεί μια συνοπτική αναδίφηση στα σκάνδαλα της Νέας Υόρκης από το 2000 και έπειτα:
Άλαν Χέβεσι
Τον Δεκέμβρη του 2006, ο οικονομικός ελεγκτής της πολιτείας της Νέας Υόρκης και επί εικοσαετία και πλέον πολιτειακός βουλευτής με τους Δημοκρατικούς, Άλαν Χέβεσι, οδηγήθηκε σε παραίτηση από το αξίωμά του στο πλαίσιο συμφωνίας με δικαστήριο του Άλμπανι και στην καταβολή προστίμου ύψους 5.000 δολαρίων αποδεχόμενος την ενοχή του για απάτη σε βάρος της κυβέρνησης, όταν αποκαλύφθηκε πως στρατολογούσε κυβερνητικούς υπαλλήλους για να εκτελούν χρέη σοφέρ για τη σύζυγό του.
Ο Χέβεσι, που αξίζει να σημειωθεί πως είχε καταβάλει σε πρόστιμα συνολικά 200.000 δολάρια πριν καταλήξει στην τελική συμφωνία με τις δικαστικές αρχές, αποδείχτηκε εξαιρετικά συνεπής ως προς τις οικονομικές του ατασθαλίες. Μόλις 5 χρόνια αργότερα, θα δήλωνε ένοχος για δωροδοκία, ομολογώντας πως δέχτηκε μεγάλα χρηματικά ποσά από επενδυτικό fund χρηματοδότη της πολιτικής του εκστρατείας ώστε να παροτρύνει διευθυντές των συνταξιοδοτικών ταμείων της Καλιφόρνια να επενδύσουν στο εν λόγω σχήμα. Η δεύτερη καταδίκη του θα οδηγούσε τον Χέβεσι στη φυλακή για 19 μήνες.
Έλιοτ Σπίτζερ
Η πρώτη φορά που θα απεπέμπετο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, θα ήταν το όχι τόσο μακρινό 2008, συγκεκριμένα τον Μάρτιο, όταν ο Δημοκρατικός Έλιοτ Σπίτζερ αποκαλύφθηκε πως είχε καταβάλει περίπου 80.000 δολάρια σε ιερόδουλες για τις υπηρεσίες τους.
Η έρευνα που διεξήχθη δεν αποκάλυψε την συμμετοχή του Σπίτζερ με ιδιότητα άλλη από αυτή του πελάτη, ωστόσο η πολιτική του καριέρα είχε ήδη πληγεί ανεπανόρθωτα, γεγονός που επιβεβαιώθηκε το 2013, όταν έχασε το χρίσμα των Δημοκρατικών για τη θέση του οικονομικού ελεγκτή.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Βαγγέλη Μαρινάκη, πατήστε ΕΔΩ...
Πηγή: ΚΟΣΜΟΔΡΟΜΙΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου