Το ψέμα στον Λευτέρη Αυγενάκη...
Αν δεν μιλούσε ο Ιακωβίδης θα επέστρεφε απαρατήρητος. Όπως και άλλοι που πήγαν ξυπόλητοι στα αγκάθια.
Δάκρυα και ψέμα. Τα δάκρυα ανήκουν στον Θοδωρή Ιακωβίδη. Το ψέμα στον Λευτέρη Αυγενάκη.
Ο αρσιβαρίστας εκπροσωπεί τη...μεγάλη πλειοψηφία των νέων παιδιών που προσπαθούν να διακριθούν στο άθλημά τους.
Ο υφυπουργός τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικών που δηλώνουν «υπερήφανοι», μετά από κάθε διεθνή επιτυχία αθλητών για τους οποίους δεν έκαναν τίποτε - ή αγνοούσαν ακόμη και την ύπαρξή τους.
Είναι πράξη υποκλοπής δόξας. Σφετερισμού του ιδρώτα και των κόπων ενός νέου ανθρώπου.
Κατά κανόνα η δήλωση του πολιτικού δεν προέρχεται καν από τον ίδιο, αλλά από συνεργάτες του που καιροφυλακτούν για να τον βάλουν στο κάδρο του αθλητή.
Ο Αυγενάκης έδωσε 20.000 ευρώ για την προβολή του από την Ιαπωνική τηλεόραση.
Αλλά ξέχασε να πληρώσει εγκαίρως για την προβολή των Ελλήνων αθλητών και η ΕΡΤ έχασε σκηνές τους.
Δεν ενδιαφέρθηκε για την προπόνηση της -κάποτε θρυλικής- ομάδας άρσης βαρών και ο Ιακωβίδης έφυγε κλαίγοντας από το Τόκιο - και από το άθλημα..
«Δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση. Είναι πολύ λυπητερό να ντρέπεσαι να πας στον φυσιοθεραπευτή γιατί δεν σου παίρνει λεφτά επειδή ξέρει την κατάστασή σου».
Ο Αυγενάκης έσυρε πρώτος το χορό υποκρισίας . Του τηλεφώνησε για… να το συζητήσουν.
Τι πράγμα; Ότι τον άφησε να πασχίζει για διάκριση σε μια Ολυμπιάδα με 250 ευρώ το μήνα;
Από κοντά και οι συνήθεις ύποπτοι- που ανακάλυψαν ότι η Πολιτεία δεν συμπαραστέκεται στους αθλητές.
Μόνοι που αυτοί είναι η Πολιτεία.
Αν δεν μιλούσε ο Ιακωβίδης θα επέστρεφε απαρατήρητος. Όπως και άλλοι που πήγαν ξυπόλητοι στα αγκάθια.
Π.χ. η Άννα Κορακάκη. Για την οποία δεν προλάβαιναν να κάνουν δηλώσεις οι πολιτικοί, όταν κουβαλούσε τα χρυσά -ενώ την είχαν αφήσει να προπονείται σε μια παράγκα.
Κάποιοι αθλητές που συνέπραξαν με την πολιτική τάξη στην κατασκευή κάλπικου και «εκσυγχρονισμένου» πρωταθλητισμού, που έφερνε μετάλλια - αλλά δεν μπορούσε να έχει συνέχεια.
Το κλέος του στραπατσαρίσθηκε σε ένα κατασκευασμένο τροχαίο με μοτοσυκλέτα - το 2004.
Μαζί στραπατσαρίσθηκε και η «επένδυση» στον κλασσικό αθλητισμό όσων ήθελαν τα μετάλλια για πολιτική χρήση - κάνοντας χρήση και των αθλητών όταν τους έντυναν πολιτικούς, για ψηφαλάκια.
Θα κερδίσει ο ελληνικός αθλητισμός, αν απαγορευτεί με νόμο στους πολιτικούς να κάνουν δηλώσεις μετά από αθλητικές επιτυχίες.
Όσοι δίνουν τα καλύτερά τους χρόνια για να πατήσουν στους βατήρες των εκκινήσεων, δεν έχουν να μοιραστούν με κανέναν το ταλέντο, το πάθος για διάκριση και τις στερήσεις που τους ανεβάζουν στο βάθρο.
Ειδικά με έναν πολιτικό που στέλνει από την παραλία στους χρυσούς Ολυμπιονίκες ότι τους «ευχαριστεί για τη χαρά που του έδωσαν».
Κάτι δεν κατάλαβε. Αυτοί νίκησαν. Ο ίδιος έχασε. Τον νίκησε ο Ιακωβίδης.
Αν τον έχει ακουστά...
Γ. Λακοπουλος (ieidiseis.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου