Η επιλογή του Σταύρου Μπένου, προερχόμενου από το (παλαιό) ΠΑΣΟΚ, ενός εμβληματικού προσώπου της αυτοδιοίκησης αλλά και με σημαντική υπουργική θητεία (του πιστώνεται η ίδρυση των ΚΕΠ), από τον πρωθυπουργό για να αναλάβει τον σχεδιασμό αποκατάστασης των ζημιών στη Βόρεια Έύβοια, σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως.
Πολλοί επισημαίνουν πως η εμπειρία του Σταύρου Μπένου από το έργο αποκατάστασης των ζημιών στην Καλαμάτα, μετά τους σεισμούς του 1986, είναι... αναμφίβολα μια σημαντική κληρονομιά. Ωστόσο, το μείζον θέμα είναι εάν υπάρχουν οι ειλικρινείς προθέσεις και τα κονδύλια για ένα συνολικό πρόγραμμα αποκατάστασης και ανάπτυξης της Βόρειας Εύβοιας, ή εάν η προσωπικότητα του παλαιού πολιτικού χρησιμοποιείται ως άλλοθι.
Και επικαλούνται την περίπτωση του Ταμείου Μολυβιάτη, του μηχανισμού, δηλαδή, που είχε επιλέξει η κυβέρνηση Καραμανλή μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ηλεία το 2007, με τους δεκάδες νεκρούς. Το Ταμείο, στο οποίο τοποθετήθηκε επικεφαλής ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, πρόσωπο διακομματικής αποδοχής, και έμπιστος του τότε πρωθυπουργού δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και πολλά ελέχθησαν τα χρόνια που ακολούθησαν.
Η εφημερίδα “Πατρίς” της Ηλείας είχε κάνει παλαιότερα μια εμπεριστατωμένη έρευνα σχετικά με την αξιοποίηση των χρημάτων που συγκεντρώθηκαν στο ταμείο αποζημίωσης πυροπλήκτων του 2007 και στην αποκατάσταση της περιοχής.
Ανέφερε σχετικά:
Το Ταμείο Μολυβιάτη αποτελεί πονεμένη ιστορία για την Ηλεία και καθρεφτίζει τις παθογένειες που αναπτύχθηκαν στην Ελλάδα της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Συγκεντρώθηκαν πολλά χρήματα από δωρητές, άλλαξαν ταμείο όταν άλλαξε η κυβέρνηση, αρκετοί φορείς ήταν ανεπαρκείς να τα απορροφήσουν, μέχρι να φτάσουμε στο 2017 και να μην ξέρουμε με ακρίβεια τι ποσό έχει μείνει στα ταμεία πια.
Η εφ. «Πατρίς» εδώ και τέσσερα χρόνια προσπαθεί να ξετυλίξει τον μίτο του Ταμείου Μολυβιάτη, αναζητώντας την κατεύθυνση των κονδυλίων μέσα από δηλώσεις, ανακοινώσεις και απαντήσεις από τα χείλη επίσημων φορέων και προσώπων.
Στις 24 Μαρτίου του 2013 ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Πέτρος Μολυβιάτης, ο άνθρωπος που έδωσε το όνομά του στο Ταμείο, δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφ. «Πατρίς» ότι το 2007 συγκεντρώθηκαν 208 εκατ. ευρώ περίπου (198 συν 10 εκατ. οι τόκοι) από 93.000 δωρητές και κατατέθηκαν σε λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος, συστήνοντας το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτακτων Αναγκών (ΕΤΕΑ). Από αυτά ξοδεύτηκαν 76 εκατ. ευρώ για να ανοικοδομηθούν 1200 σπίτια και 800 αγροικίες, όπως αναφέρει ο κ.Μολυβιάτης, επισημαίνοντας ότι από τα 208 εκατ. Ευρώ, το 40%-50% αφορούσε την Ηλεία.
Για τα 130 εκατ. ευρώ, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών ανέφερε ότι είχε σχεδιαστεί η δαπάνη 80 εκατ. ευρώ για έργα υποδομών (πυροπροστασίας, αντιπλημμυρικά, αντιδιαβρωτικά, κ.ά.), εκ των οποίων τα 40 προορίζονταν για την Ηλεία. Κοντολογίς, στόχος ήταν να περισσέψουν 50 εκατ. ευρώ για παρόμοιες μελλοντικές περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.
Ο κ. Μολυβιάτης και το διοικητικό συμβούλιο του ταμείου παραιτήθηκαν μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, και έκτοτε αρχίζουν οι αλλεπάλληλες διαδρομές των κονδυλίων.
Η μετα-Μολυβιάτη περίοδος
Το 2011 καταργείται το ΕΤΕΑ και τα χρήματα μεταφέρονται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και στην αρμοδιότητα του υπουργείου Οικονομικών, σε νέο ειδικό λογαριασμό με τον τίτλο «Λογαριασμός Αρωγής Πυροπλήκτων».
Στις 4 Μαρτίου του 2013, τέσσερις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ αυτών και η βουλευτής Ηλείας Έφη Γεωργοπούλου-Σαλτάρη, καταθέτουν ερώτηση στον υπουργό Οικονομικών Γ.Στουρνάρα, ζητώντας να πληροφορηθούν το ακριβές ταμειακό υπόλοιπο.
Από την απάντηση του νυν διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος προκύπτουν τα πρώτα ερωτηματικά, ενώ αποκαλύπτεται και η πρώτη δαπάνη και σε άλλες περιοχές εκτός Ηλείας, ύψους 28 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με το επίσημο έγγραφο της απάντησης (1.8.2013), το 2011 μεταφέρθηκαν στο υπουργείο Οικονομικών 118,32 εκατ. ευρώ, στα οποία προστέθηκαν δύο εκατ. ευρώ από τόκους. Στις 10 Απριλίου του 2013 ο λογαριασμός είχε υπόλοιπο 92,7 εκατ. ευρώ, καθώς στο μεσοδιάστημα δαπανήθηκαν 27,6 εκατ. ευρώ σε αιτήματα φορέων που χαρακτηρίστηκαν πυρόπληκτοι το 2007, όπως η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, η Αποκεντρωμένη Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας, το υπουργείο Υποδομών, η Περιφέρεια Πελ/σου, η Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας καθώς και η Αποκεντρωμένη Πελ/σου-Δυτικής Ελλάδας-Ιονίου, χωρίς να αναφέρεται σε τι δράσεις απορροφήθηκαν τα έργα.
«Ύποπτα» μπερδέματα με τις πιστώσεις
Το εύλογο ερώτημα που γεννήθηκε, είναι πώς από τα 131 εκατ. ευρώ που ισχυρίζεται ο κ.Μολυβιάτης ότι άφησε το 2009, φτάσαμε στα 118 εκατ. ευρώ το 2011, κατά την εκκαθάριση του ταμείου. Ενάμιση μήνα αργότερα, στις 25 Σεπτεμβρίου του 2013, ο κ. Στουρνάρας απαντά σε σχετική ερώτηση του τότε βουλευτή Ηλείας της Νέας Δημοκρατίας, Γιώργου Κοντογιάννη, για τα κονδύλια που διατέθηκαν κατά τη χρονική περίοδο από την παραίτηση του κ.Μολυβιάτη το 2009 ως την εκκαθάριση του ταμείου το 2011.
Με βάση το έγγραφο της απάντησης, τα συνολικά έσοδα του Ταμείου Μολυβιάτη έφτασαν στα 215 εκατ. ευρώ – από δωρεές και τόκους. Από τον Οκτώβριο του 2009 έως το τέλος του 2010 το ταμείο χρηματοδότησε με 20,6 εκατ. ευρώ τις πληγείσες περιοχές, μεταξύ των οποίων αναφέρονται ως τέτοιες η Περιφέρεια Πελ/σου, ο δήμος Γόρτυνος στην Αρκαδία, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.
Επομένως, σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα, από τα 215 εκατ. ευρώ δαπανήθηκαν τα 97, 29 εκατ. ευρώ (76 εκατ. επί προεδρίας Π.Μολυβιάτη και άλλα 20,1 μέχρι την κατάργηση του Ταμείου), άρα έτσι προκύπτουν τα 118 εκατ. ευρώ το 2011.
Την τελευταία ημέρα του έτους 2012, εκδίδεται ΦΕΚ με κοινή υπουργική απόφαση από τον κ. Στουρνάρα και τον τότε υπουργό Ανάπτυξης Κ.Χατζηδάκη, με βάση την οποία διατίθενται εκ νέου πιστώσεις από το –πρώην πια- Ταμείο Μολυβιάτη. Η απόφαση προβλέπει 24,7 εκατ. ευρώ για τη Δυτική Ελλάδα, 15,8 εκατ. ευρώ για την Περιφέρεια Πελ/σου και 7 εκατ. ευρώ για τη Στερεά Ελλάδα και ορίζει ως ζητά από τους δήμους την υποβολή προτάσεων προς την Περιφέρεια και στη συνέχεια από κάθε περιφερειάρχη την υποβολή της τελικής πρότασης στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για να προχωρήσει η χρηματοδότηση μέσω του κωδικού ΣΑΕΠ 401, όπου είναι πλέον τα χρήματα.
Αν προσθέσουμε τις προαναφερθείσες πιστώσεις (24,7+15,8+7+45 εκατ. ευρώ) καταλήγουμε στο ότι υπάρχουν αδιάθετα (92-45) 47 εκατ. ευρώ.
Δαπανήσαμε 76 εκατ. ευρώ και σχεδιάζαμε 40 εκατ. έργα υποδομών στην Ηλεία, είχε δηλώσει στην εφ. «Πατρίς» ο Π.Μολυβιάτης
Η ευθύνη της απορρόφησης
Από τα 24,7 εκατ. ευρώ που προβλέφθηκαν για τη Δυτική Ελλάδα, τα 14, 27 θα διατεθούν για έργα στην Ηλεία μέσα από 36 προτάσεις των δήμων της Ηλείας, τις οποίες ενέκρινε βάσει αξιολόγησης ειδική επιτροπή σε συνεργασία με το Κέντρο Προγραμματισμού Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ). Η όλη διαδικασία της υποβολής προτάσεων και της αξιολόγησης ανέδειξε και ορισμένες αδυναμίες, για τις οποίες αντικειμενικά δεν ευθύνεται κανένας εξωτερικός παράγοντας αλλά οι ίδιοι οι δήμοι.
Ζητήθηκε αρκετές φορές παράταση στην προθεσμία υποβολής προτάσεων, καθότι ορισμένοι δήμοι δεν είχαν ώριμες μελέτες. Ορισμένοι δήμοι είτε κατέθεσαν πολύ μικρό αριθμό προτάσεων είτε κατέθεσαν φακέλους ελλιπείς με συνέπεια να απορριφθούν. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο χαρακτήρας των έργων που εν τέλει εγκρίθηκαν, ουσιαστικά ακυρώνει την υπόσταση του Ταμείου Μολυβιάτη, διότι δεν έχει ούτε ένα έργο αντιπλημμυρικής ή αντιπυρικής προστασίας, παρά μόνο έργα οδοποιίας. Καμιά φορά δεν είναι μόνο ο γιαλός στραβός, ίσως να αρμενίζουμε και εμείς στραβά, αλλά να μην το έχουμε αντιληφθεί.
Οι δήμοι οφείλουν κάποια στιγμή να βελτιώσουν τη στόχευση των έργων που θέλουν και να είναι σε καλύτερο βαθμό ετοιμότητας, προκειμένου να απορροφήσουν πιστώσεις που δικαιούνται. Δεν αρκεί μόνο να γκρινιάζουμε λέγοντας ότι η Ηλεία αδικείται στην κατανομή των πόρων, πρέπει και να αποδεικνύουμε ότι είμαστε ικανοί να διεκδικήσουμε τους πόρους.
Η απάντηση Μολυβιάτη
Στις 19.8.2018, με αφορμή δημοσιεύματα μετά την τραγωδία στο Μάτι, το θέμα του Ταμείου Μολυβιάτη επανήλθε στη δημοσιότητα και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών που ορίστηκε επικεφαλής του μηχανισμού αποζημίωσης των πυρόπληκτων του 2007, έστειλε επιστολή του στην “Καθημερινή”, στην οποία αναφέρει:
Κύριε διευθυντά
Επειδή τις τελευταίες ημέρες είδαν το φως της δημοσιότητας, με αφορμή την τραγωδία των καταστροφικών πυρκαγιών στην Αττική, διάφορες ανακρίβειες για το λεγόμενο «Ταμείο Μολυβιάτη», θα ήθελα να υπενθυμίσω τα εξής: Αμέσως μετά τις πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2007, που και τότε θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές, συνεστήθη διά νόμου, με απόφαση του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και εισήγηση του υπουργού Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφη, το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών με άμεσο σκοπό την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν αυτές οι πυρκαγιές αλλά και τη δημιουργία ενός αποθεματικού για την αντιμετώπιση τυχόν μελλοντικών καταστροφών. Στο Ταμείο αυτό –του οποίου η κυβέρνηση μου εζήτησε να αναλάβω την προεδρία– εισέρρευσαν και κατετέθησαν σε ειδικό τοκοφόρο λογαριασμό στην Τράπεζα της Ελλάδος 198.018.545,99 ευρώ από δωρεές οργανισμών, τραπεζών, εταιρειών και χιλιάδων πολιτών, καθώς και 10.295.882,08 ευρώ από τόκους, σύνολο 208.314.428,07 ευρώ.
Για την εκπλήρωση των σκοπών του, το Ταμείο εδαπάνησε μέχρι την 8η Οκτωβρίου του 2009, οπότε και το Δ.Σ. υπέβαλε την παραίτησή του στη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, 76.622.018,04 ευρώ, κυρίως στην Ηλεία αλλά και σε άλλες πληγείσες περιοχές. Το υπόλοιπο στην Τράπεζα της Ελλάδος την ημέρα εκείνη ήταν 131.692.410,03 ευρώ. Το Ταμείο είχε επίσης αποφασίσει να διαθέσει 80.000.000 ευρώ για έργα υποδομής στις πληγείσες περιοχές –κυρίως έργα αντιπλημμυρικά, αντιδιαβρωτικά, πυροπροστασίας κ.λπ.– και είχε ήδη εγκρίνει τη διάθεση 17.011.340,00 ευρώ για τη χρηματοδότηση αυτών των έργων, βάσει προτάσεων των περιφερειαρχών.
Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του, το Ταμείο, χάρη στη γενναιοδωρία των 93.000 δωρητών, τους οποίους ευχαριστώ για ακόμα μία φορά, χρηματοδότησε, μέσω του υπουργείου Δημοσίων Εργων, την ανοικοδόμηση ή επισκευή, εντελώς ΔΩΡΕΑΝ, 1.158 σπιτιών και 802 άλλων κτισμάτων, κυρίως αγροτικών. Τα χρήματα εδίδοντο απευθείας στους πυρόπληκτους ιδιοκτήτες μέσω των κατά τόπους υπηρεσιών του υπουργείου Δημοσίων Εργων και υπό την επίβλεψή τους, σε τρεις δόσεις, αναλόγως με την πρόοδο των εργασιών. Το Ταμείο χρηματοδότησε, επίσης, Περιφέρειες και Δήμους στην Πελοπόννησο και αλλού για την κατασκευή αντιπλημμυρικών, αντιδιαβρωτικών κ.λπ. έργων, μικρών μεν, αλλά πολύ χρήσιμων για τις τοπικές κοινωνίες. Για τον σκοπό αυτό δαπάνησε –μόνο το 2008– 8.162.883 ευρώ. Για την εξέλιξη των εργασιών του Ταμείου και την κίνηση του λογαριασμού του στην Τράπεζα της Ελλάδος, υπήρχε πλήρης διαφάνεια, με ενημέρωση του κοινού με αναρτήσεις στο Διαδίκτυο, συχνές συνεντεύξεις μου στα ΜΜΕ αλλά και με προσωπικές επιστολές μου στους μεγαλύτερους δωρητές.
Για τη λειτουργία του Ταμείου δεν δαπανήθηκε ούτε ένα ευρώ από τα χρήματα των δωρητών. Η γραμματειακή υποστήριξη παρείχετο από το υπουργείο Οικονομικών, ο πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. προσέφεραν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά χωρίς καμία αμοιβή ή αποζημίωση, και από τους μόνο τρεις υπαλλήλους που έβγαζαν όλη τη δουλειά του Ταμείου, οι δύο είχαν αποσπαστεί από το υπουργείο των Οικονομικών, του οποίου ήταν λαμπρά στελέχη, και η τρίτη ήταν εθελόντρια. Της τελευταίας επλήρωνε τα έξοδα κινήσεώς της από την τσέπη του ένα μέλος του Δ.Σ.
Η διαχείριση του Ταμείου έχει ελεγχθεί τόσο από το Ελεγκτικό Συνέδριο του Κράτους, κατόπιν δικού μου αιτήματος, όσο και από επιτροπή της Βουλής.
Τελικά, το Ταμείο καταργήθηκε το 2011 με απόφαση της κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ, και το υπόλοιπο του λογαριασμού του στην Τράπεζα της Ελλάδος μετεφέρθη στον κρατικό προϋπολογισμό. Επιτρέψτε μου, τέλος, να αναφέρω τη σύνθεση του Δ.Σ. του Ταμείου.
Αντιπρόεδρος ο κ. Θ. Παπαλεξόπουλος, τ. πρόεδρος του ΣΕΒ. Μέλη ο αείμνηστος Χ. Μπούρας, διαπρεπής καθηγητής του Πολυτεχνείου, ο κ. Π. Θωμόπουλος, υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, και ο κ. Ι. Σιδηρόπουλος, γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών.
Πέτρος Γ. Μολυβιάτης*
Τα ερωτήματα που προέκυψαν
Ενδιαφέρον ήταν και το ρεπορτάζ της “Ελευθεροτυπίας” (2013) σχετικά με το Ταμείο Μολυβιάτη:
Τα ερωτήματα αυτά γεννούν και πολιτικά ζητήματα, τόσο για τους χειρισμούς της κυβέρνησης Παπανδρέου την περίοδο 2010-2011 όσο και για τη στάση της σημερινής κυβέρνησης, ενώ ο κ. Μολυβιάτης αφήνει αιχμές για την ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης, δηλώνοντας στην «Ε» πως δεν μπορεί να γνωρίζει τι συνέβη μετά την παραίτησή του.
Η συζήτηση αυτή, που παραμένει ανοιχτή, φέρνει πολιτικά συννεφάκια στη συγκυβέρνηση Ν.Δ.- ΠΑΣΟΚ, αλλά και εσωτερικό θέμα στη Ν.Δ. Οι καραμανλικοί θεωρούν ότι το πόρισμα της Επιτροπής δημιουργεί ερωτηματικά για αδιαφορία -το λιγότερο- της κυβέρνησης Παπανδρέου, ενώ υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια επειδή ο κ. Στουρνάρας στην απάντησή του δεν διαχώρισε σαφώς τη διαχείριση του ίδιου του κ. Μολυβιάτη από τους χειρισμούς που έγιναν μετά την παραίτησή του, με αποτέλεσμα να ακούγεται για απώλεια χρημάτων από το «Ταμείο Μολυβιάτη», χωρίς να αντιδρά η κυβέρνηση Σαμαρά.
Τα ερωτήματα που παραμένουν ανοιχτά είναι τα εξής:
Πρώτον, τι ακριβώς έγινε στο διάστημα που μεσολάβησε από την παραίτηση του κ. Μολυβιάτη από το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών (ΕΤΑΕΑ), όταν τον Οκτώβριο του 2009 η Νέα Δημοκρατία έχασε τις εκλογές, μέχρι την κατάργηση του Ταμείου στο τέλος του 2010. Και αυτό καθώς, σύμφωνα με την απάντηση του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα σε πρόσφατη ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο κ. Μολυβιάτης άφησε στο Ταμείο 131 εκατ. 700 χιλιάδες ευρώ, όταν το ΕΤΑΕΑ καταργήθηκε ο λογαριασμός της Διεύθυνσης 24 του υπουργείου Οικονομικών πιστώθηκε συνολικά με 120 εκατ. 400 χιλιάδες ευρώ (περίπου 118 εκατ. υπόλοιπο από το καταργηθέν ΕΤΑΕΑ και περίπου 2 εκατ. τόκους).
Στο χρονικό κενό δηλαδή μεταξύ της παραίτησης του κ. Μολυβιάτη στις 8 Οκτωβρίου 2009 και της κατάργησης του ΕΤΑΕΑ στις 31 Δεκεμβρίου 2010 «χάθηκαν» περίπου 11 εκατ. ευρώ. Ερώτηση για την τύχη αυτών των χρημάτων είχε καταθέσει το 2011 ο βουλευτής Ηλείας Γιώργος Κοντογιάννης, στον οποίο ο τότε υπουργός Οικονομικών και σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος είχε απαντήσει για την τύχη μόνο 838.836 ευρώ, που διατέθηκαν στις Περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας, Στερεάς Ελλάδας και Πελοποννήσου.
Δεύτερον, με ποια ακριβώς κριτήρια διατέθηκαν τα εναπομείναντα κονδύλια από τη μεταφορά τους στο υπουργείο Οικονομικών και στη συνέχεια στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Αλλά και γιατί μεταφέρθηκαν από την κυβέρνηση Παπανδρέου μετά το 2010 «χύμα» στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, με αποτέλεσμα -όπως τονίζει το πόρισμα της Επιτροπής- να υπαχθούν και αυτά τα χρήματα στους περιορισμούς που έθεσε η τρόικα το καλοκαίρι του 2011 γενικά για τις δημόσιες επενδύσεις. Και αυτό κατ’ εφαρμογήν του πρώτου Μνημονίου, το οποίο η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε υπογράψει ήδη το 2010.
Η «γκάφα» αυτή είχε αποκαλυφθεί με αφορμή προφορική ερώτηση της τότε βουλευτή Επικρατείας της Ν.Δ. Διονυσίας Αυγερινοπούλου τον Σεπτέμβριο του 2011. Μόνο έπειτα από πιέσεις που έφθασαν μέχρι την κατάθεση μήνυσης από το βουλευτή Ηλείας της Ν.Δ. Γιώργο Κοντογιάννη δημιουργήθηκε ειδικός λογαριασμός, στον οποίο κατατέθηκαν τα εναπομείναντα κονδύλια, ώστε να είναι διαθέσιμα για έργα στις πυρόπληκτες περιοχές.
Πώς διατέθηκαν όμως τα χρήματα από τη στιγμή που μεταφέρθηκαν στο υπουργείο Οικονομικών μέχρι σήμερα, που στο λογαριασμό Αρωγής Πυροπλήκτων Νο 2341103053 απομένουν 92 εκατ. 700 χιλιάδες ευρώ;
Οι απαντήσεις που έδωσε ο κ. Στουρνάρας τόσο στην πρόσφατη ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ όσο και σε παλαιότερη ερώτηση του κ. Κοντογιάννη για την τύχη 27 εκατ. 686 χιλιάδων ευρώ από τον Μάιο του 2011 μέχρι τον Απρίλιο του 2013, αφήνουν αναπάντητα ερωτήματα ως προς το εάν δόθηκαν χρήματα σε περιοχές που δεν είχαν πληγεί από την πύρινη τραγωδία του 2007 και για τον αναπτυξιακό χαρακτήρα των έργων.
Ο κ. Κοντογιάννης την περασμένη Τρίτη επανήλθε με νέα ερώτηση προς τον κ. Στουρνάρα, ζητώντας λεπτομέρειες ως προς το εάν έγινε δίκαιη διάθεση των κονδυλίων μετά την κατάργηση του Ταμείου, αλλά και τι απέγιναν τα 11 δισ. που αγνοούνται από τη στιγμή που παραιτήθηκε ο κ.Μολυβιάτης μέχρι την κατάργηση του Ταμείου.
Σημειωτέον ότι κατά το μεγαλύτερο διάστημα από αυτούς τους 14 μήνες το ΕΤΑΕΑ ήταν «ακέφαλο», καθώς δεν είχε οριστεί διάδοχος του κ. Μολυβιάτη, συνεπώς τα χρήματα «λίμναζαν» στην Τράπεζα της Ελλάδος, καθώς τυπικά δεν μπορούσαν να διατεθούν χωρίς την υπογραφή του προέδρου του Ταμείου. Επίσης από τη στιγμή που τοποθετήθηκαν τα εναπομείναντα κονδύλια σε ειδικό λογαριασμό από το υπουργείο Οικονομικών, θεωρητικώς δεν μπορούσε να γίνει λαθροχειρία, καθώς θα επρόκειτο για κακουργηματική πράξη.
«Δεν γνωρίζω τι έγινε μετά την παραίτησή μου»
«Σας παραπέμπω στο πόρισμα, το οποίο στη σελίδα 102 αναφέρει ότι κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του το ΕΤΑΕΑ παρείχε με διαφανείς διαδικασίες και άνευ γραφειοκρατικών περιορισμών και καθυστερήσεων τα χρήματα για την ανασυγκρότηση των πυρόπληκτων περιοχών. Είναι ενδεικτικό -συνεχίζει το πόρισμα- ότι περί τα μισά από τα χρήματα του Ταμείου δόθηκαν κατά τα δύο πρώτα χρόνια από την ίδρυσή του. Το τι συνέβη μετά την παραίτησή μου, δεν μπορώ να το γνωρίζω», είπε ειδικότερα στην «Ε» ο πρώην υπουργός.
«Κόλαση οι καμένες περιοχές»
Στη σελ. 133 του πορίσματος σχετικά με το μέγεθος της οικολογικής καταστροφής αναφέρονται μετρήσεις θερμοκρασίας, που διενεργήθηκαν σε καμένες και άκαυτες περιοχές τέσσερα χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Αμαλιάδας, ένα χρόνο μετά την καταστροφή. Συγκρίθηκαν οι υψηλότερες τιμές μέσης θερμοκρασίας και παρ’ όλο που οι περιοχές βρίσκονταν δίπλα δίπλα η διαφορά μεταξύ καμένης και άκαυτης έφθανε τους 20,3 βαθμούς Κελσίου. Η θερμοκρασία στην καμένη έκταση το καλοκαίρι άγγιζε τους 59,2 βαθμούς Κελσίου υπό σκιάν.
Στη σελ. 139 του πορίσματος κατατίθεται η πρόταση της κ. Γεωργοπούλου-Σαλτάρη του ΣΥΡΙΖΑ να ζητηθεί απολογισμός της επένδυσης του ποσού που είχε δοθεί τότε από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου με μία επιταγή ύψους 1.200.000 ευρώ, που ισοδυναμούσε με το ένα τρίτο της εκλογικής επιχορήγησης του ΠΑΣΟΚ από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2007, καθώς αυτό το ποσό δεν αναφέρεται πού ακριβώς επενδύθηκε...
Πατρίς, Ελευθεροτυπία, Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου