Αρνητική ποικιλία...

Παντελής Μπουκάλας

Φαντάζομαι ότι πολλοί έχουμε πέσει σε συζήτηση με αρνητές είτε του ιού είτε του εμβολίου, με την ελπίδα ότι θα τους μεταπείσουμε. Κι έχουμε διαπιστώσει ότι και διαβασμένοι να είμαστε, και ψύχραιμοι, και γλυκομίλητοι, δεν... καταφέρνουμε σπουδαία πράγματα. 

Γιατί η άρνηση έχει πολλές φωνές. Δεν είναι μιας καταγωγής και ενός είδους. Κάθε φωνή στηρίζεται στα δικά της επιχειρήματα –όσα διάβασε, άκουσε, κορφολόγησε, φαντάστηκε, σκέφτηκε–, στις δικές της εμμονές, στη δική της σχέση με ό,τι ορίζουμε σαν κοινωνικό σύνολο. Πώς να αναμετρηθείς με όλες;

Δύο από τις φωνές αυτές, ας τις ονομάσουμε θρησκευτικές ή θεολογίζουσες, δεν αντικρούονται με κανέναν τρόπο. Οποιος είναι πεπεισμένος ότι άκουσε τη μυστική φωνή του Κυρίου να τον προστάζει να μη φοράει μάσκα, διότι «Τον προσβάλλει», και να μην κάνει το εμβόλιο, διότι περιέχει το DNA νεκρών εμβρύων (και δη μουσουλμανόπουλων ή Εβραιόπουλων), δεν πρόκειται ν’ αλλάξει νου και γνώμη ακόμα κι αν επιχειρήσουν να τον μεταπείσουν και οι Τρεις Ιεράρχες μαζί. Πολύ περισσότερο αν είναι απολύτως σίγουρος ότι οι αυθεντικότεροι μεταφορείς και διερμηνείς της φωνής του Κυρίου είναι οι διάφοροι Αμβρόσιοι.

Θεολογίζουσα είναι και η άρνηση τύπου Πολάκη. Ο πρώην υπουργός τυγχάνει τύπος νυν και αεί βέβαιος ότι από την Ιατρική δεν ξεσκόλισε κανένας άλλος πλην του ιδίου. Ή, κι αν ξεσκόλισαν μερικοί με τα χίλια ζόρια, ουδείς κατανοεί όσο αυτός τα μυστήρια της ιατρικής, της φαρμακευτικής, της χημείας, και της αστροφυσικής βέβαια, καθώς και της ρακοποιίας. 

Μόνον αυτός ξέρει εκ των προτέρων τα αποτελέσματα ερευνών που δεν έχουν γίνει ακόμα. Είναι ένας μικρός θεός. Που μεγαλώνει συνέχεια. Κάποια στιγμή θα είναι πια τόσο μεγάλος που θα τον δει ακόμα και ο κ. Αλέξης Τσίπρας.

Δίπλα στους θεολογούντες, πάντως, καθώς και δίπλα στους όντως ψεκασμένους, όσους παπαγαλίζουν Λιακόπουλο ή Βελόπουλο κι έχουν στολίσει τους τοίχους του σπιτιού τους με τα πρωτοσέλιδα της «Ελεύθερης Ωρας» και του «Μακελειού», θα συναντήσεις και ανθρώπους που βδελύσσονται τους ψεκασμένους και αποστρέφονται τους πολακισμούς. 

Και οι οποίοι θέλουν να πειστούν. Ή μάλλον θέλουν να πιστέψουν. Να πιστέψουν πως η ιατρική κοινότητα και η πολιτεία ακούν με προσοχή τους φόβους ή τις ενστάσεις τους, όσους παράγει η κάθε μέρα, βομβαρδίζοντάς τους με χιλιάδες «νέα», συχνά αντιφατικά. Να πιστέψουν ότι δεν τους αντιμετωπίζουν σαν άγουρα πλάσματα που χρειάζονται παιδονόμο ή σαν «τζαμπατζήδες», όπως ο κ. Πέτσας...

Καθημερινή