Το φθηνό εμπόρευμα που παράγει τον πλούτο...

Με ύφος Μωυσή ή πολυχρονεμένου βεζίρη ο πρωθυπουργός έκανε χθες επίδειξη γενναιοδωρίας, ανακοινώνοντας αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 2% ή κατά 13,1 ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2022. Φρόντισε, μάλιστα, να υπογραμμίσει ότι η απόφαση της κυβέρνησης ελήφθη παρά τις... περί του αντιθέτου προτάσεις των εργοδοτικών ενώσεων.

Αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη του να παρουσιάσει την -επιεικώς- γελοία αύξηση του κατώτατου μισθού ως πράξη μέγιστου πολιτικού ηρωισμού. Πράγματι, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν μας έχει δώσει το παραμικρό δείγμα απόκλισης από τις απαιτήσεις των εργοδοτικών ενώσεων, ιδιαίτερα του ΣΕΒ και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Το αντίθετο.

Από τις πρώτες μέρες της θητείας της μέχρι την κορύφωση της πανδημίας και της πρωτοφανούς υγειονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης δεν άφησε καμιά αμφιβολία για τις προτεραιότητές της στην εξυπηρέτηση της επιχειρηματικής ελίτ και ιδιαίτερα της «επετηρίδας» των κολλητών και των εθνικών επενδυτών και εργολάβων.

Ωστόσο, ακόμη και αυτή η κυβέρνηση προφανώς δεν άντεχε τη χλεύη μιας μηδενικής αύξησης στον κατώτατο μισθό, έπειτα από τον πακτωλό ενισχύσεων που έχουν ήδη λάβει ή πρόκειται να λάβουν -μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και του νέου ΕΣΠΑ- μικρές, μεσαίες, αλλά κυρίως μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις.

Για το υπουργείο Εργασίας και την κυβέρνηση ήταν λοιπόν μονόδρομος η επικοινωνιακή, συμβολική αύξηση μισθού που ανακοινώθηκε. Αλλά ταυτόχρονα ήταν ένας θρασύς, κραυγαλέος χλευασμός στον κόσμο της εργασίας, που έπειτα από τρία χρόνια παγωμένων αποδοχών, με τις συλλογικές συμβάσεις στη βαθιά κατάψυξη, περίμενε έστω το σήμα εκκίνησης της αντίστροφης μέτρησης.

Είναι βέβαιο ότι η πλειονότητα των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα, ιδιαίτερα των νεότερων, που δουλεύουν στην εστίαση, στο λιανεμπόριο, στον τουρισμό, θα γέλασε πικρά στο άκουσμα της κυβερνητικής ανακοίνωσης. Ολα τα πιθανά ανέκδοτα για το τι μπορεί να κάνει ένας εργαζόμενος με την αύξηση των 13 ευρώ τον μήνα ή των 50 λεπτών τη μέρα έχουν λεχθεί και γραφεί.

Εκείνο που ίσως δεν έχει προβληθεί είναι ότι η Ελλάδα, έπειτα από 11 χρόνια συντριπτικών πληγμάτων στα εργασιακά δικαιώματα και τους μισθούς, τρία χρόνια μετά την τελευταία μετρήσιμη αύξηση που δόθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση, παραμένει η μόνη χώρα στην Ευρώπη με την εργασία, το φθηνό εμπόρευμα που παράγει τον πλούτο, στη διατίμηση...

efsyn.gr