Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε χθες στο υπουργικό Συμβούλιο ότι η αύξηση της τάξης του 2% στον κατώτατο μισθό «δείχνει ότι σταθερό μέλημα αυτής της Κυβέρνησης είναι η προστασία των πιο αδύναμων συμπολιτών μας». Πρόκειται για έναν ισχυρισμό που διαψεύδεται... από την πραγματικότητα και τους αριθμούς.
Θυμίζουμε ότι με το εργασιακό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στις 16 Ιουνίου από την κυβέρνηση δίνεται η δυνατότητα της ατομικής διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε εργοδότη και εργαζόμενο για την διαμόρφωση του ωραρίου εργασίας. Ένα μέτρο που θα οδηγήσει εργαζόμενους να δουλεύουν 10 και 12 ώρες την ημέρα με αμφίβολο αντάλλαγμα κάποια ρεπό. Το μέτρο αναμφισβήτητα θα πλήξει τους χαμηλότερα αμειβόμενους.
Παράλληλα όμως το μέτρο αυτό σημαίνει και απλήρωτες υπερωρίες άρα και απώλεια εισοδήματος. Σύμφωνα με τα στοιχεία που κατέθεσε η αντιπολίτευση στην Βουλή κατά την συζήτηση του εργασιακού νομοσχεδίου οι ετήσιες απώλειες θα κυμαίνονται από 115 ευρώ για έναν χαμηλόμισθο έως και 154 ευρώ για κάποιον με μέσο μισθό. Αυτά όταν η αύξηση που χορηγείται στον κατώτερο μισθό είναι 185 ευρώ σε ετήσια βάση. Δηλαδή η αύξηση του 2% πρακτικά εξανεμίζεται μόνον από το μέτρο για τις απλήρωτες υπερωρίες.
Σε αυτά μπορεί να προσθέσει κανείς το πάγωμα του κατώτατου μισθού για το 2020. Επίσης την απώλεια μισθών που προκλήθηκε από τα μέτρα για τον Covid 19 που έδωσαν την δυνατότητα στους εργοδότες να «απαλλαγούν» από μισθούς με το περίφημο επίδομα των 534 ευρώ.
Ουσιαστικά η κυβέρνηση με την πενιχρή αύξηση του 2% απλά μειώνει τις ζημιές που η ίδια δημιούργησε με την πολιτικές επιλογές της στους μισθούς. Όλα αυτά δίχως να συνυπολογίσει κανείς τις καταγεγραμμένες αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης ή σε λογαριασμούς όπως π.χ στο ρεύμα τα οποία συνιστούν έμμεση μείωση του εισοδήματος και επίσης αφορούν κυρίως τα χαμηλότερα εισοδήματα.
Το ύψος της αύξησης που αποφάσισε το υπουργικό Συμβούλιο «μπορεί να χαρακτηριστεί και συμβολικό» είπε επίσης ο πρωθυπουργός και μάλλον έχει δίκιο. Το ερώτημα όμως είναι τι ακριβώς συμβολίζει. Σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο συμβολισμός αφορά «την αισιοδοξία μας για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας».
Όταν όμως η αύξηση αφορά έναν κατώτατο μισθό 650 ευρώ τότε αντικειμενικά άλλο είναι αυτό που συμβολίζεται: Η αντίληψη μιας ανάπτυξης η οποία θα βασίζεται στο φθηνό κι ευέλικτο εργατικό δυναμικό. Άλλωστε το εργασιακό νομοσχέδιο -όπως δήλωσαν οι εμπνευστές του- ψηφίστηκε για να τονώσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Η κυβέρνηση με απλά λόγια αναζητά επενδυτές που με την σειρά τους αναζητούν φθηνά μεροκάματα. Μια προσδοκία που καμία σχέση δεν έχει (και δεν μπορεί να έχει) με την αύξηση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Ούτε με τους «καλούς μισθούς» που η κυβέρνηση υποσχέθηκε προεκλογικά.
Είναι φανερό ότι ο αρχικός σχεδιασμός της κυβέρνησης ήταν να «παγώσει» και φέτος τον κατώτατο μισθό όπως είχε κάνει και το 2020. Άλλωστε αυτό το μήνυμα επροκρίνουν οι εργοδοτικές οργανώσεις και η κυβέρνηση δεν μας έχει συνηθίσει να διαφωνεί μαζί τους. Η αύξηση που τελικά έδωσε σχετίζεται κατά κύριο λόγο με την πολιτική διαμάχη με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η πρόταση που κατέθεσε πριν λίγο καιρό ο Αλέξης Τσίπρας για αύξηση του κατώτερου μισθού στα 800 ευρώ, εκτίμησαν στο Μέγαρο Μαξίμου ότι χρειάζεται αντίβαρο. Αν και τα 0,52 ευρώ που συνιστά η αύξηση στον κατώτατο μισθό είναι λιγότερο αντίβαρο και περισσότερο επικοινωνιακό τέχνασμα.
Κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι η κυβέρνηση και οι πολιτικές δυνάμεις απευθύνονται σε μία κοινωνία χιλιοταλαιπωρημένη. Ο κόσμος της εργασίας έχασε πολλά κατά τη περίοδο των μνημονίων. Μεταξύ αυτών και το 50 % της αγοραστικής του δύναμης...
Γεράσιμος Λιβιτσάνος
news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου