Η ασέβεια ήταν πάντα βασικό συστατικό στα τηλεοπτικά ρεπορτάζ. Το ίδιο ασεβής εξακολουθεί να είναι και σήμερα η τηλεόραση απέναντι σε δράματα, όπως εκείνο –το ανείπωτο– των Γλυκών Νερών.
Η αδηφάγος κάμερα –αλλά και ο... φωτογραφικός φακός της έντυπης και της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας– κυνηγάει ανελέητα στιγμές από το 24ωρο της οικογένειας της Καρολάιν χωρίς να σέβεται ούτε τον πόνο της ούτε την εξαιρετικά λεπτή κατάσταση για τη μικρούλα Λυδία. Τα τηλεοπτικά συνεργία έχουν στρατοπεδεύσει έξω από το σπίτι της Αλοννήσου και οι τηλεοπτικοί φακοί περιμένουν να καταγράψουν την παραμικρή κίνηση.
Όπως δήλωσε ο δικηγόρος τής οικογένειας «η γιαγιά τής Καρολάιν δεν μπορεί καν να βγάλει το μωρό στη βεράντα, δεν μπορεί να πάει τη Λυδία μια βόλτα με το καρότσι». Κανονική πολιορκία, καθολική άλωση της ιδιωτικής ζωής ανθρώπων που έζησαν και ζουν την τραγωδία μιας δολοφονίας από τον αδίστακτο δολοφόνο-γαμπρό!
Και αυτό, γιατί οι εξωτερικοί ρεπόρτερ των καναλιών έχουν την άχαρη υποχρέωση, πιεσμένοι από τους προϊσταμένους τους, να αναδεικνύουν προσωπικές στιγμές σε ανθρώπινα δράματα, να καταγράφουν θρήνους συγγενών που μόλις έμαθαν κάτι συγκλονιστικό, να επιδιώκουν μια δήλωση, μια ατάκα, από ψυχικά πληγωμένους. Και μετά όλο αυτή η αδιακρισία και η απονιά βαφτίζεται «ρεπορτάζ»...
harddog-sporrt.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου