Μεθοδευμένος αποκλεισμός...

Στη χειρότερη από ποτέ σχολική χρονιά, χρονιά της τηλεξόντωσης και της κοινωνικής απομόνωσης, η κυβέρνηση δεν δίστασε να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιό της για τον αποκλεισμό χιλιάδων μαθητών από την ανώτατη εκπαίδευση.

Οι βαθμολογίες των υποψηφίων στις πανελλαδικές που ανακοινώθηκαν από το... υπουργείο Παιδείας προαναγγέλλουν πολλές δυσάρεστες εξελίξεις. Ανοδο βάσεων τόσο σε κεντρικές και δημοφιλείς σχολές όσο και σε σχεδόν όλα τα χαμηλόβαθμα τμήματα όλων των πεδίων.

Το σχέδιο ήταν καλά οργανωμένο. Προηγήθηκε η ανακοίνωση λιγότερων εισακτέων, έγινε μια πονηρή κατανομή που αφαιρούσε θέσεις από τα κεντρικά ΑΕΙ και έδινε «κούφιες» θέσεις στα περιφερειακά, θεσμοθετήθηκε η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, ο «κόφτης».

Αποτέλεσμα; Χιλιάδες παιδιά θα ανταγωνιστούν σκληρά για τις δημοφιλείς και υψηλόβαθμες σχολές, χιλιάδες δεν θα πάνε στη σχολή της επιλογής τους αλλά εκεί που θα τους πάει το σύστημα, χιλιάδες δεν θα μπορέσουν να πάνε επαρχία και πολλές ακόμα χιλιάδες δεν θα περάσουν πουθενά. Οχι μόνον όσοι εξασφάλισαν 3.000 και 4.000 μόρια, αλλά και 8.000 και 9.000 και πάνω από 10.000.

Οι αρχικοί υπολογισμοί δείχνουν ότι περί τις 12.000 θέσεις παραμένουν κενές, ενώ συνολικά περίπου 27.000 υποψήφιοι θα μείνουν εκτός ΑΕΙ – 27.000 νέοι άνθρωποι θα στερηθούν την ευκαιρία για προκοπή. Η καραμέλα «δεν γίνεται να περνούν στο Πανεπιστήμιο με 3 και 4» έλιωσε ήδη. Το παντεσπάνι της αριστείας δεν φτούρησε ούτε για τους λίγους. Αλλά και η καραμέλα «να μπαίνουν οι υποψήφιοι στη σχολή προτίμησής τους και όχι όπου τύχει» άφησε πικρή γεύση.

Είναι η πρώτη φορά που το σύστημα εισαγωγής, το μεθοδευμένο σχέδιο της Κεραμέως, δρομολογεί τόσο απόλυτα τη «μοίρα» των υποψηφίων – και όχι, φυσικά, οι προτιμήσεις τους.

Οι οικογένειες των υποψηφίων σύντομα θα έρθουν αντιμέτωπες με τις υποχρεωτικές «εναλλακτικές εκπαιδευτικές διαδρομές» των ΙΕΚ ή των ιδιωτικών δομών για όσους μπορούν να τις πληρώσουν. Γιατί η κυβέρνηση αποφάσισε ότι η μόρφωση και η προκοπή των ανθρώπων δεν είναι δικαίωμα, αλλά προνόμιο. Γιατί η υπουργός Παιδείας, ο ΟΟΣΑ και ο κ. Πισσαρίδης αποφάσισαν ότι δεν έχουμε ανάγκη από τόσους επιστήμονες όσο από τεχνίτες και φτηνούς εργάτες. Γιατί το σύστημα αποφάσισε να βάλει τάξη στην ταξική κινητικότητα δεκαετιών. Ορθώνοντας τείχη και «κόφτες»...

efsyn.gr