«Τεράστιες αποκλίσεις, που ενδεχομένως κρύβουν και ταξικό χαρακτήρα, εμφανίζονται στα ποσοστά των εμβολιασμένων εντός Αττικής, με τα βόρεια προάστια να κάνουν... πρωταθλητισμό στα εμβόλια, τη στιγμή που... σε Δυτική, Ανατολική Αττική και Πειραιά, τα ποσοστά είναι πολύ χαμηλότερα.
Στη Δυτική Αττική, το ποσοστό εμβολιασμένων με μία δόση είναι 21,09% κι αυτοί που έχουν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό τους 16,29% μόνο. Στην Ανατολική Αττική, τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 21,97% και 15,88% μόνο….
Αντιθέτως, στα βόρεια προάστια της Αθήνας, ήδη έχει κάνει μία δόση το 81,27% κι έχει ολοκληρώσει τον εμβολιασμό του το 59,88% των κατοίκων τους.» Διαβάζουμε σήμερα στο euro2day.
Από ότι φαίνεται, η ταξική διαστρωμάτωση της Αττικής έχει αναποδογυρίσει. Οι άλλοτε εργατικοί δήμοι της Δ. Αττικής τώρα κατοικούνται κατά 80% από ανεμβολίαστους.
Δηλαδή από νάρκισσους μικροαστούς, ψεκασμένους νεοχίπηδες, αντικοινωνικούς παρτάκηδες, τζαμπατζήδες και θατσερικούς νεοφιλελεύθερους, όπως μας βεβαιώνει ένα τμήμα της Αριστεράς.
Η αλήθεια είναι ότι στο Αιγάλεω, δεν υπάρχει μαγαζί χωρίς γιγαντοαφίσα της Θάτσερ και του Ρέιγκαν. Ενώ στον Ασπρόπυργο και την Ελευσίνα κυκλοφορούν όλοι με ένα βιβλίο του Χάγιεκ ή της Άυν Ραντ στο χέρι.
Αντίθετα, στα πρώην αστικά και μεσοαστικά Βόρεια Προάστια έχουν μετακομίσει όλοι οι ταξικά συνειδητοποιημένοι, κοινωνικά αλληλέγγυοι και επιστημονικά καταρτισμένοι προλετάριοι.
Για αυτό και έσπευσαν σύσσωμοι να εμβολιαστούν. Οι δε ελάχιστοι που δίσταζαν, πείσθηκαν μόλις διάβασαν ότι ο Λένιν το 1919 εξάλειψε μια επιδημία ευλογιάς με υποχρεωτικό εμβολιασμό.
Είναι θλιβερό να βλέπεις ανθρώπους που δηλώνουν αριστεροί ή προοδευτικοί να απαξιώνουν (μαζί με τον Μητσοτάκη) τόσο σκαιά τον λαϊκό κόσμο στον οποίο υποτίθεται ότι αναφέρονται και να ζητούν την κατασταλτική αντιμετώπισή του από το κράτος.
Φυσικά κανένας δεν θα πειστεί έτσι να κάνει το εμβόλιο. Ο στιγματισμός σε συνδυασμό με τους περιορισμούς και τα χαράτσια που επιβάλλει το κράτος και τα οποία πλήττουν δυσανάλογα τους πιο φτωχούς, προκαλούν αντίδραση και ακόμα μεγαλύτερη άρνηση.
Οι ανεμβολίαστοι εξωθούνται, σχεδόν, να γίνουν συνειδητοί αντιεμβολιαστές. Ο απαξιωτικός λόγος γίνεται επιτελεστικός, παράγει αυτό που στηλιτεύει, «δικαιώνοντας» αναδρομικά τους (προοδευτικούς) κυνηγούς των ανεμβολίαστων.
Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Καμία «φωτισμένη» ελίτ δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς μια «ψεκασμένη» μάζα.
Δημητρης Τσιρκας (FB)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου