Προβληματική δημοκρατία...

Οι Αποστολόπουλοι «τιμωρούνται», οι Μπογδάνοι «νικάνε»…

Γιώργος Καρελιάς

Ο Ιάσονας Αποστολόπουλος είναι ένας άγνωστος στο ευρύ κοινό πολίτης. Ισως οι περισσότεροι θα αγνοούσαν την ύπαρξή του, αν το όνομά του δεν συνδεόταν με τη γιορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας(47 χρόνια από το 1974). Και συνδέθηκε με τον πιο απαράδεκτο τρόπο.

Η Προεδρία της Δημοκρατίας αποφάσισε να τον τιμήσει γι’ αυτά που προσφέρει με τη δουλειά του όλα αυτά τα χρόνια. Ο «επίσημος» τίτλος του... είναι «διασώστης, συντονιστής επιχειρήσεων θαλάσσιας διάσωσης σε ανθρωπιστικές αποστολές». Με απλά λόγια ο άνθρωπος σώζει ανθρώπους που κινδυνεύουν στα νερά της Μεσογείου. Πολύ σωστά η Προεδρία της Δημοκρατίας τον συμπεριέλαβε σ’ αυτούς που έπρεπε να τιμήσει στη φετινή επέτειο.

Ο άνθρωπος αυτός, όμως, είχε ένα «κουσούρι». Δεν σιωπούσε. Δεν έλεγε ότι όλα πάνε καλά σ’ αυτά που έβλεπε. Και επέκρινε, με το δημόσιο λόγο του, συμπεριφορές και πράξεις των ελληνικών αρχών. Και αυτό δεν άρεσε. Και κάποιοι του το φύλαγαν.

Και βρήκαν τη χειρότερη στιγμή για να τον «τιμωρήσουν». Και είναι η χειρότερη διότι η «τιμωρία» του- δηλαδή η ματαίωση της απονομής μιας τιμητικής διάκρισης-συνδέθηκε με την επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας.

Ο άνθρωπος που σώζει ανθρώπους, πρόσφυγες και μετανάστες, δεν ζήτησε να τιμηθεί. Δεν επιδίωξε την επιβράβευσή του. Η Προεδρία της Δημοκρατίας το αποφάσισε, «κατόπιν εισηγήσεως» του υπουργείου Εξωτερικών. 

Η εξήγηση, από την Προεδρία της Δημοκρατίας, ότι η ματαίωση της παρασημοφόρησης του Αποστολόπουλου οφείλεται στο υπουργείο Εξωτερικών, αφού η Προεδρία ακολουθεί τις οδηγίες, αφήνει έκθετο τον κ. Δένδια. Και δεν αρκεί η διοχέτευση στα μέσα ενημέρωσης ότι δεν πήγε στη γιορτή του Προεδρικού λόγω δυσαρέσκειας.

Η Προεδρία και η κυβέρνηση δεν δικαιούνται να «παίζουν τον παπά» σε ένα τόσο σοβαρό θέμα. Ας συνεννοηθούν μεταξύ τους και ας απαντήσουν πειστικά σε δύο απλά ερωτήματα:

Πρώτον, ποιος αποφάσισε να τιμηθεί ο Αποστολόπουλος; Η Προεδρία της Δημοκρατίας, το υπουργείο Εξωτερικών ή και οι δύο μαζί σε συνεννόηση;

Δεύτερον, τι άλλαξε εν τω μεταξύ και η απόφαση ανακλήθηκε; Ποιος ή ποιοι αξιωματούχοι του ελληνικού κράτους «θυμήθηκαν» τις «επιθετικές» αναρτήσεις του διασώστη για τις ελληνικές αρχές; Και ποιος ή ποιοι αποφάσισαν ότι αυτές είναι μεγάλης σημασίας, τόσο μεγάλης που δεν αξίζει η επιβράβευσή του; Εντέλει, ποιος εγκέφαλος διανοήθηκε ότι μια ή περισσότερες αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα του διασώστη είναι σημαντικότερη πράξη από τη διάσωση ανθρώπων, που κάνει αυτός ο «μη άξιος» να παρασημοφορηθεί; Επαναλαμβάνουμε: ο ίδιος δεν ζήτησε επιβράβευση γι’ αυτό που κάνει, τον ειδοποίησαν ότι θα τον τιμήσουν. Πόση ντροπή, αλήθεια, κρύβει αυτή η συμπεριφορά;

Οσο για την πανηγυρική προαναγγελία της απόφασης από τον γνωστό και μη εξαιρετέο Κ. Μπογδάνο ουδεμία έκπληξη. «Εκ στόματος κοράκου κρα εξελεύσεται». Αθλιοι ψηφοθήρες σε τέτοια νερά ψαρεύουν. Δεν περιμέναμε τίποτα διαφορετικό.

Αλλοι είναι οι εκτεθειμένοι; Η Προεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου(οι τυπικές δικαιολογίες δεν αρκούν) και η κυβέρνηση. Κι επειδή το «κυβέρνηση» είναι πολύ γενικό(για παράδειγμα, δεν πιστεύουμε ότι ο κ. Βορίδης στενοχωρήθηκε από τη εξέλιξη), ο Νίκος Δένδιας οφείλει μια εξήγηση. Δεν αρκεί η διοχέτευση «δυσαρέσκειας».

Η δημοκρατία τους χωράει όλους. Όμως, η δημοκρατία που «τιμωρεί» τους Αποστολόπουλους και αφήνει τους Μπογδάνους να «νικάνε» πανηγυρίζοντας, είναι προβληματική δημοκρατία.

Εκτός αν αποδεχθούμε αυτό που είχε πει ο παλιός πρόεδρος Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν: «Δημοκρατία είναι το θεσμικό δικαίωμα να λες ανοησίες»…

news247.gr