"O Ανδρέας ήταν το ΠΑΣΟΚ...

... και το ΠΑΣΟΚ ήταν ο Ανδρέας"...

Εικοσιπέντε χρόνια μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου τι απομένει από την κληρονομιά του; 

Το... ΠΑΣΟΚ, το μεγαλύτερο δημιούργημά του και το κόμμα που καθόρισε τις τύχες της χώρας για τέσσερις δεκαετίες, είναι πλέον ένα θλιβερό απομεινάρι περασμένων μεγαλείων. 

Από κεντρικό πολυκατάστημα ξέπεσε σε συνοικιακό ψιλικατζίδικο. Από φανατικά αντιδεξιό εκφυλίστηκε σε δεκανίκι της δεξιάς. Μιας δεξιάς μάλιστα που κληρονόμησε και διαφεντεύει ο γόνος του πιο μισητού αντιπάλου του Ανδρέα. 

Το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα όμως συνεχίζει να στοιχειώνει το φαντασιακό των Ελλήνων, είτε ως νοσταλγία των καλύτερών μας ημερών, που όλοι ψυχανεμίζονται ότι ανήκουν πια στο παρελθόν. 

Είτε ως ο χαμαιλεοντικός λαϊκισμός που απειλεί να σφετεριστεί τη χώρα από τους νόμιμους ιδιοκτήτες της. Γλυκιά ανάμνηση και κρυφή ελπίδα για κάποιους, εφιάλτης και ασίγαστος φόβος για άλλους.

O Ανδρέας ήταν το ΠΑΣΟΚ και το ΠΑΣΟΚ ήταν ο Ανδρέας. Όταν εκείνος αναχώρησε από το προσκήνιο, το ΠΑΣΟΚ μεταμορφώθηκε προοδευτικά σε κάτι το αγνώριστο. 

Όπως στον μύθο του πρωταρχικού πατέρα του Φρόιντ, τα παιδιά του τον σκότωσαν συμβολικά και καταβρόχθισαν τις σάρκες του. Η μερίδα του λέοντος έπεσε στον Κώστα Σημίτη, έναν κούφιο τεχνοκράτη που ενσαρκώνει όλα όσα σιχαινόταν ο Ανδρέας. 

Και σαν από αδυσώπητη ειρωνεία της ιστορίας, αυτός που ανέλαβε να ξεθεμελιώσει το οικοδόμημά του, γεννήθηκε σαν σήμερα, την ίδια μέρα που πέθανε ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ.

Ο Ανδρέας όμως δεν χάθηκε στη λήθη. Μετουσιώθηκε σε τοτέμ για τους οπαδούς του, ένα μυθικό όνομα που αντιπροσωπεύει την τελειότητα και σε ταμπού για τους αντιπάλους του, η μετωνυμία όλων των δεινών που ταλαιπωρούν αυτόν τον τόπο.

Dimitris Tsirkas (FB)