Η αντιπολίτευση κάνει καριέρα...

Απίστευτη ατάκα από τον Σταμάτη Κραουνάκη...

Αναδημοσίευση από το περιοδικό “Πατρινόραμα” που κυκλοφορεί από τις 25 Ιουνίου, στα περίπτερα όλης της Ελλάδας

 

Ο σπουδαίος Σταμάτης Κραουνάκης σε μια αποκαλυπτική συζήτηση, περί Τέχνης, πολιτικής, θρησκείας και... νεολαίας

 

Είτε τραγουδάει τις ουρανομήκεις συνθέσεις του, είτε μιλάει από ψυχής, ο Σταμάτης Κραουνάκης πάντα καθηλώνει. Η συνέντευξή αυτή  όμως, που ο τεράστιος Έλληνας μουσικοσυνθέτης παραχώρησε ασμένως στο «πατρινόραμα», αποκτά τις διαστάσεις ενός κοινωνικού μανιφέστου: «Πιστεύω στη δύναμη του λαού! Υπομένει – υπομένει – υπομένει και κάποια στιγμή λέει «όχι»! τονίζει με νόημα και ξεκαθαρίζει ότι «δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή μία προσωπικότητα, που να δείχνει ότι πονάει τον τόπο!»

Προβλέπει όμως ότι «η συνθήκη θα γεννήσει καινούργιο πρόσωπο!» Όσο για τον ίδιο ξεκαθαρίζει ότι δεν τον ενδιαφέρει η πολιτική, ούτε οι θέσεις. Και ότι δεν εξαργυρώνει την αγάπη του κόσμου, με καμία πολιτική θέση και σε κανένα κόμμα!

Διαβλέπει επίσης ότι στις επόμενες κάλπες θα υπάρχουν τρομερές εκπλήξεις! Και προειδοποιεί: «Ξεχνάνε, ότι όποτε βάλανε χέρι στη νεολαία, το πληρώσανε ακριβά!»

  

Συνέντευξη στον Παναγιώτη Ρηγόπουλο

Φωτογραφίες: Σπύρος Μπακάλης

  

-Τι μας δίδαξε όλη αυτή η περιπέτεια της καραντίνας;

«Πιστεύω ότι η ελληνική κοινωνία, είχε πάντα αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα: Είμαστε λαός με μεγάλα προτερήματα, την ώρα που πρέπει να σηκώσουμε τον πήχη της αλληλεγγύης. Και αυτό φάνηκε μέσα από την περιπέτεια της πανδημίας. Όχι ότι δεν υπάρχουνε οι βρώμες. Υπάρχουν! Αλλά δεν είναι ο κανόνας οι βρώμες.»

 

-Ακόμα και μέσα στην καραντίνα, μπήκατε στα σπίτια μας με το άλμπουμ «Γιορτή στα σπίτια». Πώς καταφέρνετε μέσα στο σκοτάδι, εσείς να βλέπετε φως;

«Αυτό είναι θέμα χαρακτήρα! Είμαι εκπαιδευμένος προς αυτή την μεριά. Βιώσαμε όλοι μία συνθήκη φυλακής. Σε μια τέτοια περίπτωση λοιπόν, πέρα από την προφύλαξη, κανείς βρίσκει τους ανθρώπους με τους οποίους μπορεί να συνομιλεί για να έχει μια καθημερινή επαφή. Και αυτό με οδήγησες να έχω καθημερινή επαφή σχεδόν με όλο τον πλανήτη! Δηλαδή, αντί να κλείσω, άνοιξα!

Είχα μια καθημερινή επαφή με ανθρώπους που δεν βρισκόμουν εύκολα μαζί τους, αλλά που στη φάση αυτή είχαμε κάτι να ανταλλάξουμε. Και για να είμαι ειλικρινής αγαπητέ Παναγιώτη, το βασικότερο όλων, ήταν η  ανθρωπιά! Αυτή η πλευρά μας, σε όσους το καταλάβαμε, καλλιεργήθηκε ιδιαίτερα. Φάνηκε η έννοια μας για τους ανθρώπους που είναι η αληθινή μας οικογένεια.

Δεύτερη-τρίτη μέρα της πρώτης καραντίνας έγραψα το πρώτο τραγούδι και το ανέβασα στο προφίλ μου. Εκεί καταλάβαμε πια ότι είμαστε μια παρέα. Γίναμε μια μεγάλη παρέα, που άλλοι περίμεναν, άλλοι έδιναν ιδέες και εγώ έγραφα.

Και είναι ακατανόητο, πώς η δουλειά αυτή μέσα στη δεύτερη καραντίνα έγινε «χρυσή». Έκανε 3.000 πωλήσεις, με την αγορά κλειστή! Αυτό είναι κάτι που ακόμα και με κανονικές συνθήκες, δεν γίνεται πια. Έχοντας πια απόσταση χρονική από την έκδοση του δίσκου, με έπιασε συγκίνηση όταν κάποια στιγμή άκουσα τρία τραγούδια αυτού του δίσκου σε ένα ραδιόφωνο.

Αποστασιοποιήθηκα λίγο από τον εαυτό μου και είπα: «Κοίτα, είμαι ένας καλλιτέχνης που μπόρεσε μέσα στη συνθήκη αυτή, να αρθρώσει έναν ευθύ λαϊκό λόγο. Και γι αυτό πρέπει να ομολογήσω ότι με συγκίνησε ο εαυτός μου. Αυτός που είναι μαζί με την κοινωνία, που είναι ταπεινός».

 

-Στο νέο σας τραγούδι «Ξέρω πού πάω», λέτε σε κάποιους  στίχους του Φοίβου Δεληβοριά: «Όπου αγαπάω, Πατρίδα γίνεται το παιδικό μου ψέμα». Τι είναι αυτό που ανασύρετε από το βυθό της παιδικής σας ηλικίας, που παραμένει τηλαυγής φάρος για τη ζωή σας;

«Οι γονείς! Η μαμά κι ο μπαμπάς! Η μαμά μου ζει και είναι γερή και με χιούμορ! Είχα δύο πολύ-πολύ-πολύ «χρυσούς»  γονείς! Δύο χρυσά παιδιά ερωτευμένα, με χιούμορ και ωραίες παρέες, μ’ ένα σπίτι πάντα ανοικτό. Φτωχοί, όχι πλούσιοι, αλλά γλεντζέδες και όμορφοι! Αυτό για μένα ήταν μια βασική περιουσία. Και τους αγαπούσαμε και μας αγαπούσανε και ήταν και …στραβόξυλα, αλλά όλο μαζί το πακέτο «οικογένειά μας», φυσικά με τις αδελφές μου, είμασταν μια χαρούμενη, καλή παρέα! Και δύο υπέροχες- υπέροχες γιαγιάδες, οι οποίες ήταν και φίλες πριν ακόμα παντρευτούν οι γονείς μας, λόγω των παππούδων μας, που ήταν φίλοι. Ήταν ο ένας της Αστυνομίας, ο άλλος του Στρατού. Υπήρχε κάτι σαν μοίρα, που τους έφερε μαζί!

Οι γιαγιάδες μου ήταν πολύ σημαντικές προσωπικότητες, ταλέντα μουσικά και οι δύο! Η μία έπαιζε πιάνο, η άλλη μαντολίνο. Γυναίκες που είχαν ζήσει πολέμους, στέρηση, είχαν επιβιώσει. Αλλά αυτό δεν είχε βάρος. Ήταν δύο πολύ χαριτωμένες προσωπικότητες οι γιαγιάδες μου!»

 

«ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ, ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ, ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΝΕ…»

 

-Το τραγούδι σας «Γιατί έτσι» στον τελευταίο σας κύκλο τραγουδιών «Γιορτή στα σπίτια», θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε και ως ένα πολιτικό σας μανιφέστο;

«Πήρα έναυσμα από ένα εξαιρετικό άρθρο της Έλενας Ακρίτα, που όριζε με ποιους πάμε και ποιους δεν θέλουμε. Πήρα λοιπόν την ιδέα και έγραψα αυτό το τραγούδι, που ναι: Είναι ένα «χιουμοριστικό» πολιτικό τραγούδι, με μια πολύ σκληρή φράση, που για μένα είναι όλο το ζουμί του: «Πλάκωσαν κι οι πεθαμένοι και ζητάν ρε γη καημένη, κάτι να τους ανασταίνει κλείνει ο ουρανός Απ’ τη κνίσα της αρένας δεν τους δέχεται κανένας, ούτε ο Μέγας ο Ποιμένας, ούτε ο Σκοτεινός» Ανατρίχιασα! Τώρα που το λέω, κάτι με κλωτσάει μέσα στη ψυχή μου, πρέπει να σου πω Παναγιώτη! Αλλά έχω έντονη την αίσθηση, ότι οι άνθρωποι που φεύγουν, είναι σα να μην έχουν πού να πάνε! Δεν τους θέλει, ούτε ο Παράδεισος, ούτε η Κόλαση! Γι αυτό έχω ένα πολύ μεγάλο βάρος γι αυτούς τους αποχαιρετισμούς, γιατί νομίζω ότι αυτοί οι πεθαμένοι μένουν λίπασμα σε μία γη, που θέλει τόσο πολύ να ακούγεται αυτός ο ήχος.» 

 «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, ΠΟΥ ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΠΟΝΑΕΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ!»

«Αυτή η γη θέλει τόσο πολύ να ξαναγεννηθεί και θα ξαναγεννηθεί! Είναι αναπόφευκτο! Πάμε προς τα εκεί και δυστυχώς οι μέτριοι πολιτικοί μας, δεν το κατανοούν. Και  μιλάω για όλες τις παρατάξεις αυτή τη στιγμή. Είναι τραγικά μονότονο και τραγικά απεχθές, κουραστικό και βαρετό, το πόσο οι πολιτικοί μας είναι έρημοι και σκότεινοι από το ουσιαστικό γίγνεσθαι! Κάνουνε μόνο λογαριασμούς!»

 -Σας έχουν απογοητεύσει οι πολιτικοί;

«Δεν είχα ποτέ καλύτερη άποψη, σε καμία ηλικία! Νεότερος δε, ήμουν και πιο σκυλί αγαρηνό…»

  

«Η ΔΕΞΙΑ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΣΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!»

 

-Δεν είχατε επενδύσει κάποιες πολιτικές ελπίδες στον Αλέξη Τσίπρα;

«Κοιτάξτε: Ότι ήρθε μια στιγμή όπου ένας νέος ηγέτης, συμπαθέστατος, πήρε δύναμη από τον κόσμο, έφθασε να είναι εξουσία, είναι κάτι που όχι μόνο εγώ, αλλά όλοι μας εκείνη την ώρα, είπαμε «Γένοιτο»! Βάλαμε την καρδιά μας και είπαμε «ρε παιδί μου, είναι ένας νέος άνθρωπος! Γένοιτο! Σε μία πάρα πολύ δύσκολη ώρα μάλιστα» Ναι, πήρε ψήφους, αλλά θα μου επιτρέψεις να πω, ότι επειδή η Δεξιά στην Ελλάδα είναι βαθιά ριζωμένη γενεά επί γενεά, του επιτρέψανε να γίνει Κυβέρνηση!

-Του το επέτρεψαν;

«Ναι, του το επέτρεψε η Δεξιά! Έδωσε τη μάχη του το παιδί αυτό…»

-Πέτυχε;

«Σε άλλα πέτυχε απ’ ότι φάνηκε, σε άλλα όχι! Πιστεύω ότι δεν πρέπει να είμαστε βιαστικοί για να κρίνουμε τους ανθρώπους.  Μην ξεχνάτε, ότι και για τον Τσίπρα, αυτό το «όχι» στο δημοψήφισμα, που έγινε «ναι», ήταν το μεγάλο του αγκάθι!»

 

«ΔΕΝ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ, Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ!» – «Η ΔΕΞΙΑ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΠΑΝΤΑ: ΜΠΙΖΝΕΣ!»

-Δικαιούται ωστόσο μιας δεύτερης ευκαιρίας ο Τσίπρας;

«Δεν με απασχολεί καθόλου! Αυτό που με απασχολεί και στο οποίο κάνω πολύ σοβαρή κριτική, είναι ένα: Τι κάνει η Αντιπολίτευση; Καριέρα! Βλέπω όλοι σχεδιάζουν, πώς θα μοιραστούν τα ψηφαλάκια! Αυτή τη στιγμή όμως, η προτεραιότητα είναι πώς θα ξαναζήσουμε! Και αυτό το βάζουν όλοι σε κουτιά! Κανείς δεν βάζει σε προτεραιότητα, σε τι θα ελπίσει η κοινωνία! Δεν είναι μόνο τα λεφτά, είναι η ποιότητα ζωής. Είναι το πώς θα ξαναγαπήσουμε, το τι θα ονειρευτούμε. Ακούω μία ξύλινη γλώσσα προετοιμασμένη απ’ όλες τις μπάντες. Η Δεξιά κάνει αυτό που έκανε πάντα: Μπίζνες! Βγάλανε έναν αρχηγό τελείως ανίκανο, για να κάνουνε μπίζνες! Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή μία προσωπικότητα, που να δείχνει ότι πονάει τον τόπο!»

-Από κανένα πολιτικό χώρο;

«Από κανένα χώρο! Βλέπω παντού «κουτάκια». Με προετοιμασμένο λόγο! Τα έχουμε ξανακούσει όλα. Και να σου πω και την αλήθεια, τι αισθάνομαι; Η συνθήκη θα γεννήσει καινούργιο πρόσωπο!»

Για να διαβάσετε ολόκληρη την συνέντευξη, πατήστε ΕΔΩ...

πηγη patrinorama.com.gr